1. ‘zadowolenie, wesołość’; 2. ‘coś co cieszy’; od XIV w.; ogsłow. < psłow. *radostь ‘zadowolenie, rozradowanie, wesoły nastrój’ – rzeczownik od przymiotnika *radъ
poleca
b/d
radosny
w stpol. w XV w. w dzisiejszym znaczeniu tego słowa stosowano postaci radostny oraz radościen
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta