‘zwierzę o ciele pokrytym piórami, mające dwie nogi i dziób oraz skrzydła, dzięki którym potrafi latać’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. pták, ros. ptica, ukr. ptach, ptácha) < psłow. *pъtakъ / *pъtachъ i *pъtica ‘ptak’ – wszystkie te postaci pochodzą od niepoświadczonych rzeczowników psłow.: [*pъtъ] oraz [*pъta] ‘ptak’ pokrewnych z łot. putns ‘ptak’, a dalej też z łac. pullus ‘pisklę, młode zwierzę’; źródłem jest pie. pierwiastek *pōu- / *pәu- ‘mały, szczupły’ – słowo stosowane często na określenie młodych zwierząt oraz ptaków.
Pierwotna postać
W pol. początkowo istniała również postać ptach, od której utworzone zostały derywaty.
poleca
b/d
ptactwo
rzeczownik zbiorowy, który w XV w. występował też w formie ptastwo
poleca
b/d
ptasi
w stpol. w XV w. miało postać ptaszy
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
ptaszek
zdrobnienie; od XVI w.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Ptak