1. ‘zawierający wiele czegoś, obficie zaopatrzony’; 2. ‘przeniknięty czymś, przepełniony’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. plný ‘pełny, zapełniony; zupełny, całkowity; okrągły, pulchny’, ros. pólnyj ‘pełny; otyły, tłusty; całkowity, kompletny’) < psłow. *pľnъ ‘napełniony, wypełniony czymś całkowicie; cały, całkowity, zupełny, kompletny’; podstawą pie. *pl-no- ‘nalany, napełniony’.
Źródło
Na zdrowie jeden drugiego pełnimy do siebie.
Polska fraszka mieszczańska, XVII w.
Dom pełniustek mężów i niewiast.
Biblia Leopolity, 1561 r.
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
pełnić
1. ‘wykonywać, sprawować, wypełniać, spełniać, odbywać’; dawniej: 2. ‘napełniać’ oraz 3. ‘pić, przepijać do kogoś’; od XIV w.; ogsłow. (por. czes.plnit ‘napełniać; spełniać, wypełniać coś’, ros. pólniť ‘pogrubiać’) < psłow. *pľniti ‘czynić pełnym, napełniać, wypełniać’ – czasownik odprzymiotnikowy od psłow. *pľnъ
poleca
b/d
dopełnić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
napełnić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
popełnić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
przepełnić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
spełnić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
wypełnić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
zapełnić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
pełniać
forma wielokrotna -pełniać w czasownikach przedrostkowych: dopełniać, napełniać, popełniać, przepełniać, spełniać.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta