Kwestia poczęcia arababów zależy od linupów czy szopieranananów, co z nimi się dzieje, że mówią w kodzie

Jest wysoki, swoim wyglądem budzi postrach. Ma czarne włosy, ciemne oczy i brwi (w filmie "Hook" jego włosy jak i rzęsy są sztuczne). Ubierał się zawsze elegancko i schludnie. Jego znakiem rozpoznawczym był żelazny hak na miejscu prawej dłoni. Hak ten służył mu jako broń (przebijał nim swoich wrogów lub piratów, którzy mu się narazili), ale używał go też w inny sposób np. korzystał z niego podczas czesania czy drapania się po plecach. Przyzwyczaił się do niego na tyle, że nawet mówił, iż gdyby miał dzieci, to chciałby, by rodziły się one z hakami zamiast prawej dłoni.
Cechy postaci[edytuj]
Człowiek okrutny, podły i despotyczny, nienawidzący dzieci, a w szczególności Piotrusia Pana, niebojący się nikogo oprócz krokodyla. W niektórych wersjach filmowych (zwłaszcza w filmie "Hook" Stevena Spielberga) widzimy, że boi się on również zegarów, a właściwie czasu, gdyż bieg czasu sprawia, że on się starzeje, a tym samym zbliża się do śmierci. Hak sprawia wrażenie człowieka eleganckiego i szlachetnego, lecz w rzeczywistości daleko mu do takiego wizerunku. Jest o wiele bardziej wykształcony i obyty w świecie niż jego załoga. Ma okrutny charakter, nie zna litości do nikogo. Swoich wrogów, tak jak i piratów, który mu się narazili, zabija bezlitośnie. Nie przestrzega w najmniejszym stopniu zasad uczciwości w walce, chociaż często wspomina o tym, że należy przestrzegać "dobrych manier". Złe maniery zaś są u niego potępiane. Jest dwulicowy i niegodziwy. Umowy, jakie zawiera, dotrzymuje tylko w pewnym stopniu lub bardzo dosłownie (np. kiedy obieca, że kogoś nie skrzywdzi, dotrzyma słowa, gdyż nie zabije go osobiście, co nie oznacza jednak, że nie każe komuś tego zrobić lub nie podłoży mu trucizny lub bomby). Potrafi być jednak wrażliwy, np. wzrusza go poświęcenie Niby-ptaka w walce o swoje potomstwo, cierpi z powodu braku matki (stąd też pomysł porwania Wendy), nie potrafił zabić śpiącego Piotrusia, gdyż wzruszył go widok śpiącego dziecka. Nie posiadał przyjaciół i ich nie szukał. W skrajnych chwilach zwierzał się bosmanowi Plamie. Gra amatorsko na klawikordzie. Jest świetnym szermierzem, otrzymał kilka lekcji od kapitana Sinobrodego. Tylko Piotruś Pan mógł mu dorównać. Nienawidzi chłopca, który nigdy nie mógł dorosnąć ze względu na to, iż drażniła go jego zuchwałość oraz umiejętność radzenia sobie w każdym problemie, jak również zdolność zdobywania sobie przyjaciół.
Rola w powieściach[edytuj]
Przygody Piotrusia Pana[edytuj]
Nie wiemy nic o młodości Jakuba Haka. Wiadomo tylko, że kiedyś był bosmanem kapitana Czarnobrodego. Swego czasu przyjaźnił się z Sinobrodym. Nie wiadomo, jak został kapitanem "Wesołego Rogera", kiedy trafił do Nibylandii, ani jak wszedł w konflikt z Piotrusiem Panem. Wiemy jednak, że podczas jednej z walk Piotruś obciął mu prawą dłoń i rzucił w paszczę przepływającego w pobliżu krokodyla. Temu zaś tak zasmakowała owa dłoń, że postanowił zjeść całego kapitana Haka, którego chroniło jedynie to, że krokodyl połknął kiedyś budzik, przez co zawsze, gdy się zbliżał, słychać było głośne tykanie. Kapitan jednak cały czas drżał ze strachu, że kiedyś zegar stanie, a wówczas krokodyl weźmie go z zaskoczenia i pożre go. Jakub Hak spędzał większość czasu w Nibylandii na uganianiu się po całej wyspie za Zagubionymi Chłopcami (Drobinką, Kędziorkiem, Stalówką, Milczkiem i Bliźniakami) oraz ich hersztem, Piotrusiem Panem. Jeździł wówczas na wózku, który pchali jego ludzie. Gdy Piotrusia nie było w Nibylandii, to wówczas Hak i jego banda ograniczali się do wyzwisk i złośliwości wobec Chłopców. Piraci wchodzili również często w konflikt z Indianami. Podczas jednej z wypraw Hak przypadkiem usiadł na grzybie, który okazał się kominem kryjówki Piotrusia Pana - Hak odkrył to, kiedy zaczął się palić. W ten sposób pirat dowiedział się, gdzie znajduje się siedziba jego wroga. Ponieważ jednak wejście do niej było dla niego za małe, wpadł na pomysł dokuczenia Chłopcom. Jego ludzie upiekli ciasto i podrzucili je pod kryjówkę Chłopców, wiedząc, że ci nie mają matki i nie będą wiedzieli, że nie należy jeść świeżego ciasta. Plan nie powiódł się jednak, gdyż do Nibylandii przybyła Wendy i zajęła się opieką nad Chłopcami. Pewnego dnia na "Wesołego Rogera" włamała się Tygrysia Lilia, księżniczka Indian, z zamiarem zabicia kapitana Haka. Została jednak złapana i na rozkaz swego dowódcy piraci Plama i Twardy Hrabia mieli ją zostawić na pastwę przypływu w grocie na Skale Rozbitków. Nieco później Hak przypłynął, by sprawdzić osobiście wykonanie zleconego przez siebie zadania. Zaczął wówczas rozmawiać ze swoimi podwładnymi na temat Niby-ptaka, którego zobaczył nieopodal. Pod wpływem tej rozmowy wpadł na pomysł porwania Wendy i uczynienia z niej matki piratów. Wraz z Plamą i Twardym Hrabią założył w tym celu spisek (który później jednak nie został zrealizowany). Hak w pewnym momencie spostrzegł, że Tygrysia Lilia zniknęła. Okazało się, że piraci puścili ją wolno, gdyż usłyszeli wyraźne rozkazy swego dowódcy, który nakazał im to zrobić. Kapitan jednak nie wydał takiego rozkazu, gdyż zrobił to Piotruś Pan udając głos swego wroga. Chwilę później doszło do pojedynku między dwoma adwersarzami. Podczas tego starcia Hak zachował się nieuczciwie, gdyż ugryzł Piotrusia w brzuch, gdy ten podał mu rękę, by go wciągnąć na skałę, z której pirat zaczął spadać. Piotruś ocalał dzięki pomocy Niby-ptaka, zaś sam kapitan nie zabił go wówczas tylko dlatego, że na miejsce przybył krokodyl i piraci salwowali się ucieczką. Jakiś czas później korzystając z okazji, że Indianie mają eskortować Wendy i Chłopców do końca Nibylandii Hak zdradziecko zaatakował ich, wybił oddział Indian, złapał Chłopców, a przy okazji odkrył, że jeden z nich, Drobinka, poszerzył swoje własne wejście do ich kryjówki. Wejście było na tyle duże, aby dorosły człowiek mógł się przez nie przecisnąć. Hak wszedł wówczas do kryjówki Piotrusia Pana i zatruł jego lekarstwo. Piotruś jednak przeżył dzięki pomocy wróżki Dzwoneczek. Wdarł się on później na "Wesołego Rogera", zabił kilku piratów, a następnie doprowadził do ostatecznej bitwy ze swym wrogiem, w której prawie wszyscy morscy rozbójnicy zginęli, zaś sam Hak został zmuszony do stoczenia pojedynku z Piotrusiem. Przegrał go, ale poprosił swego przeciwnika, aby ten zamiast przebić go mieczem, kopnął go nogą (Hak chciał bowiem choć raz w życiu zobaczyć złe maniery Piotrusia). Kapitan zleciał do wody z okrzykiem: "Złe maniery" i wpadł w otwartą paszczę krokodyla, któremu tego samego dnia zegar w brzuchu przestał tykać.
Piotruś Pan w czerwieni[edytuj]
W kontynuacji powieści J.M.Barrie Hak nie ginie w brzuchu krokodyla, ale żyje w nim bez trudu, żywiąc się jajami, które gad miał niedługo znieść (krokodyl był bowiem samicą). Za pomocą trucizny, jaką pirat miał przy sobie, zwierzę zostaje zatrute, a kapitan opuszcza jego martwe ciało, z którego trucizna wycieka do rzeki i zatruwa całą Nibylandię, czyniąc z niej ponurą i smutną krainę. Hak postanawia odnaleźć Piotrusia Pana i zabić go. Pod nazwiskiem Ravello zakłada cyrk i czeka na okazję do zemsty. Jego obsesja na punkcie Wiecznego Chłopca doprowadza do tego, że nawet nie potrafi zasnąć, gdyż przeszkadza mu w tym myśl o pomście. W międzyczasie, gdy Piotruś znajduje nowych Zagubionych Chłopców Hak podstępem doprowadza do tego, że oni dorastają (czynił to wciągając ich w rozmowy, podczas których dzieci mówiły, kim chcą być, jak dorosną, co wywołało w nich proces dorastania). Chłopcy po tym, gdy dorośli musieli opuścić siedzibę swego przywódcy, a nie mogąc wrócić do prawdziwego świata błąkali się bez celu po Nibylandii jako Wyjce pragnący zemsty na Piotrusiu Panie, którą to chęć skutecznie podsycał Hak. Jakiś czas później, gdy Wendy, Janek oraz pierwsi Zagubieni Chłopcy (Drobinka, Milczek, Kędziorek i Bliźniaki) z pomocą ubrań swych dzieci odzyskują chwilowo swoje dzieciństwo i wracają do Nibylandii, Hak ratuje ich z opresji, jaką zorganizował na nich Twardy Hrabia. W ten sposób zdobywa on zaufanie Piotrusia Pana i jego przyjaciół, którzy nie poznają w nim swego dawnego wroga. Hak vel Ravello dołącza do bohaterów, który ruszają poszukiwania skarbu piratów ukrytego niegdyś w Nibylandii. Wyprawa obfituje w liczne niebezpieczeństwa, drużyna jednak wychodzi z nich zwycięsko głównie dzięki pomocy Człowieka z Włóczki (jak nazywali Haka Piotruś i jego kompanii ze względu na ogromny, czerwony sweter, jaki mężczyzna nosił). W międzyczasie jednak Hak podstępem doprowadza do tego, iż Drobinka dorasta i zgodnie z prawem Nibylandii musi dołączyć do Wyjców. Później rzekomy pan Ravello ratuje życie samemu Piotrusiowi podczas przeprawy przez most, a innym razem pozbawia bohaterów ich cieni wmawiając im, że dzięki temu łatwiej się będzie im wspinać na górę, gdzie znajduje się skarb - w rzeczywistości kapitan pozbawiając dzieci ich cieni odebrał im możliwość latania, o czym oni nie wiedzieli. Prócz tego Hak podczas podróży cały czas schlebia Wiecznemu Chłopcu ciesząc się, iż ten nosi jego dawny płaszcz oraz szkolny krawat - wiedział bowiem doskonale, iż w Nibylandii każdy, kto nosi czyjeś ubranie, przejmuje cechy właściciela tychże ubrań. W końcu wyprawa osiąga swój cel i wówczas okazuje się, że skarbem pirackim są dawne szkolne przedmioty Jakuba Haka, który teraz ujawnia swe prawdziwe oblicze i triumfuje, ponieważ widzi, iż moc jego płaszcza i krawatu zadziałała na Piotrusia i uczyniła z niego okrutnika. Zadowolony z dokonanej zemsty chce odejść i pozwolić umrzeć Piotrusiowi, litościwie zdejmując z niego swoją garderobę, aby okazać wielkoduszność pokonanemu przeciwnikowi. Piotruś jednak odzyskuje zdrowie i swoją dawną tożsamość dzięki pomocy przyjaciół, po czym próbuje dopaść Haka. Najpierw jednak musi pokonać Wyjców, którzy próbują zabić swego ex-dowódcę i jego przyjaciół. Do walki włączają się zwierzęta z cyrku Ravella, które przeganiają Wyjców, ale same zostają zaatakowane przez wróżki. Hak próbuje bronić swoich podopiecznych i prosi o pomoc Piotrusia. Ten litościwie przegania napastników, po czym stacza pojedynek ze swym największym wrogiem. Pokonuje go dzięki pomocy pieska, jakiego sprowadziła do Nibylandii Wendy, ale nie zabija Haka, a zostawia go rannego i osłabionego na pastwę losu. Kapitan jednak ocalał dzięki litości okazanej przez Wendy, która czule całuje go w policzek i przykrywa go jego dawnym płaszczem, aby skonał z godnością. Płaszcz ten przywraca Hakowi siły, dzięki czemu pirat postanawia kontynuować swoją zemstę na Piotrusiu Panie.
W tej powieści ujawnione zostaje kilka wydarzeń z przeszłości kapitana Haka - przede wszystkim to, że jego matka była osobą niezwykłe okrutną i apodyktyczną, która nie umiała okazywać synowi matczynej miłości i zabrała go z wymarzonej szkoły, czym doprowadziła do tego, iż Jakub uciekł z domu i został piratem. Prócz tego z książki wynika, iż pierwszą ukradzioną przez pirata rzeczą był puchar za najlepsze wyniki w baseballu, którego Hak normalnie uczciwie nie zdołał zdobyć - ukradł go w dniu swojej ucieczki z domu.
Piraci z załogi Haka[edytuj]
Plama - bosman, zaufany Haka, jego prawa ręka, najbardziej religijny ze wszystkich piratów, z pochodzenia Irlandczyk. Wierny i oddany swemu kapitanowi, ale też tchórzliwy. Posiadał kordelas o nazwie "Jaś Korkociąg". Podczas ostatecznej bitwy z Piotrusiem Panem uciekł ze statku i odtąd podróżował po świecie, opowiadając, że jest jedynym człowiekiem, którego bał się Jakub Hak.
Twardy Hrabia - najbardziej grzeczny i elegancki pirat z całej załogi. Kiedyś był nauczycielem dobrych manier na pensji. Wraz Plamą i Hakiem zaprzysiągł porwanie Wendy. Przed ostateczną bitwą pokłócił się z Hakiem i przerażony jego atakiem gniewu wyskoczył za burtę statku. Złapali go wówczas Indianie i do końca życia musiał służyć jako niańka ich dzieci.
Morgan Lufcik - mały i złośliwy pirat; Hak zabił go osobiście, gdy ten potrącił go podczas poszukiwania Zagubionych Chłopców.
Alf Murarz - pirat tak szkaradny, że własna matka sprzedała go za butelkę wina. Zginął w walce z Indianami.
Cecco - Włoch z pochodzenia; pirat, który uciekł z więzienia w Goa, wycinając swoje imię na plecach komendanta. Nosił złote dukaty w uszach. Zginął zabity przez Piotrusia Pana też przed ostateczną bitwą.
Głupek - pirat, któremu dłonie wyrastały na opak.
Bill Juck - pirat, który cały był w tatuażach. Ponoć swego czasu otrzymał on sześć tuzinów kul od kapitana Flinta, zanim wypuścił z dłoni worek dukatów. Zginął zabity przez Piotrusia Pana tuż przed ostateczną bitwą.
Rożen - pirat, o którym mówiono, że jest bratem Czarnego Murphy'ego.
Grzegorz Rycyna - poległ w walce z Indianami.
Lufa Gwint - polegał w walce z Indianami, zabity przez wojownika o imieniu Wielka Ogromna Mała Pantera
Chudy Wilk - poległ w walce z Indianami.
Mglisty Alzatczyk - poległ w walce z Indianami.
Ed Teynte - sternik na "Wesołym Rogerze". Zginął zabity przez Piotrusia Pana tuż przed ostateczną bitwą.
Robert Filozof

Kapitan Hak w bajkach Disneya[edytuj]
pierwszy raz Hak pojawia się w produkcjach wytwórni Disneya w filmie animowanym "Piotruś Pan" z 1953 r. Tam postać tę ukazano w sposób komiczny, daleki od oryginału z powieści J.M.Barriego. W filmie tym występują też zmiany w biografii tej postaci. Tutaj Hak porywa Tygrysią Lilię chcąc ją zmusić, by wydała mu kryjówkę Piotrusia Pana. Później zmusza do współpracy Dzwoneczka, kłamiąc, iż jeśli ta ujawni mu, gdzie jest siedziba jego wroga, to ten pozbędzie się Wendy, którą Dzwoneczek uważała za rywalkę. Wróżka robi to, choć wymusza na piracie przysięgę, że ten nie tknie ani palcem, ani hakiem Piotrusia. Kapitan składa taką obietnicę, po czym ujawnia swe prawdziwe oblicze zamykając Dzwoneczka w lampie, po czym wykorzystując zdobytą wiedzę porywa przyjaciół Piotrusia, a jego samego zamierza zabić za pomocą bomby zegarowej, co mu się jednak nie udaje. W ostatecznym starciu ze swym wrogiem nie ginie, lecz uchodzi z życiem uciekając wraz z resztką swej załogi przed krokodylem.
W 2002 roku powstał film animowany "Piotruś Pan 2: Wielki powrót". W tej historii kapitan Hak wykorzystując "Wesołego Rogera" (który dzięki magicznemu pyłowi Dzwoneczka zdobył zdolność latania), trafia do normalnego świata i próbuje porwać Wendy. Przypadkiem jednak w jego ręce wpada jej córka Jane, którą Hak wziął za przyjaciółkę Piotrusia (nie wiedział bowiem, że Wendy dorosła). Pirat chce wykorzystać dziewczynkę jako przynętę na swego wroga. Piotruś Pan jednak uwalnia dziewczynkę i doprowadza do tego, iż na kapitana zaczyna polować wielka ośmiornica. Nieco później Hak widząc niechęć Jane do Piotrusia namawia dziewczynkę, by wydawała mu Wiecznego Chłopca, gdy ten pokaże jej miejsce, w którym ukrył porwany wcześniej Hakowi skarb - w zamian za to proponuje, że odwiezie ją do Londynu. Dziewczynka wyraża na to zgodę, choć wymusza na piracie pisemną obietnicę, że ten nie skrzywdzi Piotrusia. Później jednak Jane naprawdę zaprzyjaźnia się z Zagubionymi Chłopcami i Piotrusiem, więc postanawia nie wydawać ich piratom. Jednak przez jej nieostrożność Chłopcy wpadają w ręce Haka, który powołując się na umowę zawartą między nim a dziewczynką wyznaje, że ma jednak prawo zabić Piotrusia (umowa mówiła, iż nie ucierpi jeden włos na głowie Wiecznego Chłopca i pirat potraktował te słowa bardzo dosłownie, aby osiągnąć swój cel). Załamana Jane kontaktuje się z Dzwoneczkiem, która przez jej brak wiary w Nibylandię i wróżki zaczęła umierać. Córka Wendy swoją dobrocią i wiarą ratuje Dzwoneczka, a następnie razem uwalniają Chłopców, po czym wraz z Piotrusiem doprowadzają do zatonięcia okrętu Haka, który wraz ze swą załogą zostaje zmuszony do ucieczki szalupą przed głodną ośmiornicą.
kapitan Hak pojawia się epizodycznie w serialu "Café Myszka" z lat 2001-2003 oraz w pełnometrażowym filmie "Magiczna Gwiazdka Mikiego: Zasypani w Café Myszka"; występuje tam jako jeden z gości tytułowej kawiarni
Jakub Hak jest też głównym czarnym charakterem w serialu animowanym z 2011 r. "Jake i piraci z Nibylandii". W tym serialu kapitan ze swoimi piratami żyje dalej w Nibylandii i przeszkadza w przygodach chłopcu imieniem Jake oraz jego przyjaciołom: Fajtkowi, Izie i papudze imieniem Czachuś. W walce z Hakiem okazyjnie bohaterów wspierają Piotruś Pan i Dzwoneczek.
W polskim dubbingu wyżej wymienionych produkcji Disneya kapitan Hak mówi głosem Ludwika Benoita (film "Piotruś Pan" z 1953) oraz Andrzeja Blumenfelda (pozostałe produkcje).
Kapitan Hak w innych filmach[edytuj]
W serialu animowanym "Piotruś Pan i piraci" z 1990 r. postać kapitana Haka jest bardzo zbliżona do wizji ukazanej w książce Barriego. Pirat ma hak zamiast prawej dłoni, a jego charakter jest bardzo złożony i niekiedy ujawnia on swoje pozytywne cechy takie jak wrażliwość na sztukę. W przeciwieństwie do innych wersji w tym serialu Hak nie ma wąsów, jest gładko ogolony i ma długie, białe włosy. W serialu zaznaczona jest też wielka miłość, jaką Hak darzył swoją nieżyjącą już matkę. W kilku odcinkach ukazana jest też jego przeszłość oraz sposób, w jaki stracił swoją prawą dłoń. W oryginalnym dubbingu Hak mówi tutaj głosem Tima Curry'ego, a w polskim dubbingu głosu mu użycza Janusz Bukowski.
W książce Barriego jest opisana śmierć Haka, natomiast w filmie Stevena Spielberga "Hook" z 1991 r. bohater przeżył, zaciągnął nową załogę, przybył do naszego świata i porwał Jacka i Maggie, dzieci dorosłego już Piotrusia Pana, aby się na nim zemścić. Za sprawą bosmana Plamy wpadł również na pomysł, aby przeciągnąć na swoją stronę potomstwo swego wroga - udało mu się to jedynie z Jackiem, który był najbardziej pozbawiony ojcowskiej miłości. Dorosły Piotruś Pan musiał więc nie tylko odzyskać dawną formę i pokonać kapitana Haka, ale też naprawić relacje ze swoimi dziećmi, które zaniedbał. Udało mu się to podczas ostatecznego starcia pomiędzy piratami a Zagubionymi Chłopcami. Podczas bitwy Hak zabił w pojedynku Rufia (zastępcę Piotrusia), a następnie stoczył potyczkę na szpadę z samym Piotrusiem, który go pokonał, ale nie zabił i postanowił okazać mu łaskę. Wówczas to kapitan próbuje zdradziecko zabić swego wroga, ale ten z pomocą Dzwoneczka unika zamachu na swe życie, a kapitan znika na zawsze w paszczy krokodyla, którego wcześniej zabił i przerobił na posąg z zegarem. W filmie postać Jakuba Haka odtwarzał Dustin Hoffman.
Hak pojawia się w filmach Shrek 2 i Shrek Trzeci. W pierwszym z nich gra na fortepianie w karczmie "Pod Zatrutym Jabłkiem", w następnym zaś pomaga Księciu z Bajki w zamachu stanu i objęciu władzy nad Zasiedmiogórogrodem. Później na polecenie swego pryncypała próbuje zabić Shreka, Osła i Kota w Butach szykując na nich zasadzkę pod domem czarodzieja Merlina, ale zostaje pokonany. Na końcu filmu wraz z innymi czarnymi charakterami dzięki pięknej mowie księcia Artura przechodzi na stronę Shreka. W polskim dubbingu obu tych bajek kapitan Hak mówi głosem Wojciecha Paszkowskiego.
W filmie "Piotruś Pan" z 2003 roku, Jason Isaacs zagrał zarówno Kapitana Haka jak i Pana Darlinga.
W filmie "Piotruś: Wyprawa do Nibylandii" z 2015 r. ukazane jest, w jaki sposób (zdaniem twórców) Piotruś Pan stał się wiecznym chłopcem. W tej wersji Jakub Hak jest jeszcze młodym człowiekiem i przyjacielem Piotrusia, któremu pomaga mu w walce z Czarnobrodym. W postać tę wcielił się aktor Garrett Hedlund, a w polskim dubbingu głos mu podstawił Maciej Kowalik.
Ciekawostki[edytuj]
Wątek z krokodylem w książce Barriego pojawiał się rzadziej, niż w filmach.
Przy produkcji serial animowanego Piotruś Pan i piraci starano się wierniej przestawić Haka z książki Barriego, niż w produkcjach Disneya (tam Haka starano się przedstawić bardziej komicznie).
W bajkach Disneya, jak i w filmie "Hook" pokazano, że kapitan ma hak zamiast lewej dłoni. W książce Barrie miał go zamiast prawej.
W produkcjach Disneya, jak i filmie z 2003 r. jako gag jest pokazane, iż kapitan Hak miał całą kolekcję haków na różne okazje.
O Haku mówiono, że jest jedynym piratem, którego bał się Sinobrody.
Jakub Hak nie miał przyjaciół i wcale ich nie szukał. Jego zaufanym człowiekiem był natomiast bosman Plama (ang. Smee), któremu kapitan czasem się zwierzał.
Hak nosił przy sobie zawsze śmiertelną truciznę, w obawie, że kiedyś pojmą go żywcem. Miał ją w pierścieniu, z którym się nigdy nie rozstawał. Za pomocą tej trucizny próbował potem otruć Piotrusia Pana.
W jednym odcinku polskiego serialu kryminalnego "Ojciec Mateusz" policjanci z komisariatu w Sandomierzu wystawiają przedstawienie na podstawie powieści Barriego dla dzieci z domu dziecka, w którym to sami również występują.
Bibliografia[edytuj]
J.M.Barrie, Przygody Piotrusia Pana, Wydawnictwo Greg, Kraków
G. McCaughrean, Piotruś Pan w czerwieni, Wydawnictwo Znak, Kraków 2006
Linki zewnętrzne[edytuj]
Charakterystyka postaci Kapitana Haka