Napisz informacje na temat trującego grzyba muchomora. PROSZĘ  POMÓŻCIE MAM NA JUTRO

Po raz pierwszy gatunek ten opisany został przez Karola Linneusza w 1753 r. jako Agaricus muscarius, w 1783 r. Jean-Baptiste Lamarck przeniósł go do rodzaju Amanita nadając mu obecną nazwę. Przez różnych badaczy opisywany był jeszcze pod różnymi nazwami, tak, że obecnie ma ponad 40 synonimów łacińskich.
Nazwę polską podał Józef Jundziłł w 1830 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako bedłka muchomor, bedłka, muchar czerwony, muchomor pospolity, muchomor zwyczajny.

Spośród wszystkich gatunków grzybów, muchomor od dawna jest grzybem cieszącym się największym zainteresowaniem; był ucieleśnieniem terminu "grzyb" i prawdopodobnie jest najczęściej rysowanym gatunkiem. Pomimo złej reputacji, grzyb ten dzięki zachwycającemu wyglądowi jest najczęściej stosowanym piktogramem dla dzikich grzybów. Używa się go na ilustracjach do bajek i w kreskówkach, dekoruje się jego symbolem choinki świąteczne, ciasta, czy nawet tatuuje. Wykorzystywali go szamani, czarownicy, wiedźmy, jak i inni kapłani różnorakich grup etnicznych, oddalonych od siebie kulturalnie i geograficznie. Kapłani, próbując leczyć ludzi używali grzyba w rytuałach religijnych. Wasson (1959) przekonująco pokazał, że grzyb ten był "somą" u starożytnych plemion, Ariów. Pojęcie to określało "roślinę" wydzielającą sok przy wyciskaniu, który następnie filtrowano i stosowano jako boski środek odurzający. Wasson podawał kilka fragmentów Rigwed, które opisywały, że starożytni często spożywali grzyby dla ich właściwości psychoaktywnych. Poza różnymi symbolami, które mogą odnosić się do A. muscaria i pochodzenia z tradycji północnej i południowej Azji, dostrzega się również pewne odniesienia do grzyba w mitach buddyjskich. Grzyby te pojawiały się też w tradycji Germańskiej, związane były z bogiem Odynem. Kilka publikacji utrzymuje, że Chrześcijaństwo pochodzi od kultu A. muscaria. Podobno Jezus został obdarzony energią grzyba (Allegro 1970, 1971), lecz inni badacze biblii i religii zdyskredytowali tę tezę (King 1970). Solidne źródła podają, że plemiona Ostjaków i Mansów zachodniej Syberii, oraz Itelmeni, Korjakowie, Czukczowie z Syberii wschodniej, wciąż używają A. muscaria w obrządkach szamańskich. Jakkowiek, w przeciwieństwie do grzybów halucynogennych (głównie gatunków Psilocybe) używanych w kulturze mezoamerykańskiej, muchomory nie są obiektem religijnej i rytualnej czci.