Opisz obraz A. Durer pt: Św. Hieronim w pracowni. PILNEEE
30 pkt za rozwiązanie + 15 pkt za najlepsze rozwiązanie - 21.9.2017 (19:15) - przydatność: 10% - głosów: 11
Milosz112212 rozwiązane zadania
Milosz11221
21.9.2017 (19:48)
Święty Hieronim w pracowni – olejny obraz tablicowy włoskiego malarza Colantonio.
Obraz został namalowany dla kościoła San Lorenzo w Neapolu i wraz z innym panelem pt. Święty Franciszek wręczający regułę zakonną z 1445 roku, stanowił część nastawy ołtarzowej. Hieronim ze Strydonu był jednym z czterech Doktorów Kościoła zachodniego i autorem łacińskiego przekładu Biblii – Wulgaty. Jego postać zawsze przedstawiana była według jednego z trzech głównych wzorców: jako Ojciec Kościoła, jako eremita lub jako uczony. Panel przedstawia św. Hieronima siedzącego w pracowni i wyjmującego drzazgę z łapy lwa.
Geneza i opis obrazu[edytuj]
Początek działalności artystycznej Colantonio, przypada na okres wpływu sztuki niderlandzkiej w królestwie neapolitańskim. Twórczość malarzy niderlandzkich zgromadzoną w zbiorach Alfonsa Aragońskiego, m.in. Jana van Eyca miała widoczny wpływ na styl Colantonia. Prawdopodobnie nieobce było mu wcześniejsze dzieło van Eycka Święty Hieronim w pracowni. Z niego Colantonio zaczerpnął prawdopodobnie temat i charakterystyczną dla niderlandzkich malarzy szczegółowość przedstawiania martwej natury. Historia Hieronima i lwa pochodzi z średniowiecznego dzieła Jakuba de Voragine Złota legenda. Według niej kulejący lew przybył do klasztoru, gdzie przebywał Hieronim. Jego pojawienie się spowodowało popłoch wśród mnichów jedynie święty podszedł do zwierzęcia i wyciągnął z jego łapy cierń. Od tego momentu lew był jego wiernym towarzyszem.
Colantonio ukazał Hieronima we franciszkańskim habicie, siedzącego na intarsjowanym drewnianym tronie w małym renesansowym gabinecie. Wokół niego znajdują się rzędy półek z iluminowanymi księgami i z luźno porozrzucanymi karteczkami pergaminu. Księgi mają nawiązywać do kulturalnego środowiska epoki humanizmu. i z luźno porozrzucanymi karteczkami pergaminu. Na otwartym pulpicie leży kałamarz, cztery gęsie pióra i otwarty manuskrypt, nawiązujący do łacińskiego przekładu Biblii - dzieła życia Hieronima. Jest tam również klepsydra, nożyczki oraz szklane naczynie, w którym zgodnie z niderlandzką modą odbija się wąskie okno. Po lewej stronie na stoliku leży czerwony kapelusz zwany galero, który od 1245 roku przysługiwał wyłącznie kardynałom i symbolizował ich urząd. Według Złotej legendy w Hieronim otrzymał godność kardynalską wieku 29 lat.
Dominującymi barwą są różne odcienie brązu co nadaje obrazowi atmosferę ciszy i spokoju a przede wszystkim zaufania dzikiego zwierzęcia ze świętym.
Temat świętego Hieronima w pracowni był kilkakrotnie poruszany przez wcześniejszych i późniejszych artystów. W ok. 1460 roku sycylijski malarz Antonello da Messina, uczeń Colantino, stworzył własną wersję Świętego Hieronima w pracowni. W 1480 roku Domenico Ghirlandaio namalował wręcz kopię Hieronima w pracowni.
Obraz został namalowany dla kościoła San Lorenzo w Neapolu i wraz z innym panelem pt. Święty Franciszek wręczający regułę zakonną z 1445 roku, stanowił część nastawy ołtarzowej. Hieronim ze Strydonu był jednym z czterech Doktorów Kościoła zachodniego i autorem łacińskiego przekładu Biblii – Wulgaty. Jego postać zawsze przedstawiana była według jednego z trzech głównych wzorców: jako Ojciec Kościoła, jako eremita lub jako uczony. Panel przedstawia św. Hieronima siedzącego w pracowni i wyjmującego drzazgę z łapy lwa.
Geneza i opis obrazu[edytuj]
Początek działalności artystycznej Colantonio, przypada na okres wpływu sztuki niderlandzkiej w królestwie neapolitańskim. Twórczość malarzy niderlandzkich zgromadzoną w zbiorach Alfonsa Aragońskiego, m.in. Jana van Eyca miała widoczny wpływ na styl Colantonia. Prawdopodobnie nieobce było mu wcześniejsze dzieło van Eycka Święty Hieronim w pracowni. Z niego Colantonio zaczerpnął prawdopodobnie temat i charakterystyczną dla niderlandzkich malarzy szczegółowość przedstawiania martwej natury. Historia Hieronima i lwa pochodzi z średniowiecznego dzieła Jakuba de Voragine Złota legenda. Według niej kulejący lew przybył do klasztoru, gdzie przebywał Hieronim. Jego pojawienie się spowodowało popłoch wśród mnichów jedynie święty podszedł do zwierzęcia i wyciągnął z jego łapy cierń. Od tego momentu lew był jego wiernym towarzyszem.
Colantonio ukazał Hieronima we franciszkańskim habicie, siedzącego na intarsjowanym drewnianym tronie w małym renesansowym gabinecie. Wokół niego znajdują się rzędy półek z iluminowanymi księgami i z luźno porozrzucanymi karteczkami pergaminu. Księgi mają nawiązywać do kulturalnego środowiska epoki humanizmu. i z luźno porozrzucanymi karteczkami pergaminu. Na otwartym pulpicie leży kałamarz, cztery gęsie pióra i otwarty manuskrypt, nawiązujący do łacińskiego przekładu Biblii - dzieła życia Hieronima. Jest tam również klepsydra, nożyczki oraz szklane naczynie, w którym zgodnie z niderlandzką modą odbija się wąskie okno. Po lewej stronie na stoliku leży czerwony kapelusz zwany galero, który od 1245 roku przysługiwał wyłącznie kardynałom i symbolizował ich urząd. Według Złotej legendy w Hieronim otrzymał godność kardynalską wieku 29 lat.
Dominującymi barwą są różne odcienie brązu co nadaje obrazowi atmosferę ciszy i spokoju a przede wszystkim zaufania dzikiego zwierzęcia ze świętym.
Temat świętego Hieronima w pracowni był kilkakrotnie poruszany przez wcześniejszych i późniejszych artystów. W ok. 1460 roku sycylijski malarz Antonello da Messina, uczeń Colantino, stworzył własną wersję Świętego Hieronima w pracowni. W 1480 roku Domenico Ghirlandaio namalował wręcz kopię Hieronima w pracowni.
A jaki ten obraz