Pomużcie mi napisać charakterystyke zenka z  powieści Ten obcy 

Zenek Wójcik-jednym z głównych bohaterów powieści Ireny Jurgielewiczowej pt. "Ten obcy".Był trochę starszy od reszty dzieci. Uciekł z domu, ponieważ czuł się niekochany przez ojca, który był alkoholikiem. Jego matka nie żyła. Nie miał rodzeństwa. Chłopiec chciał odnaleźć wujka -Antoniego Janicę, bo miał nadzieję, ze ten pozwoli mu u siebie zamieszkać. Interesował się morzem i podróżami, chciał zostać marynarzem.
Zenek był wysokim i szczupłym chłopakiem. Miał ciemne oczy i gęste, ciemne włosy. W chwili, gdy dotarł na wyspę wyglądał bardzo biednie. Był ubrany w zieloną, zniszczoną wiatrówkę i brudne, drelichowe spodnie „…Podniszczona wiatrówka i drelichowe spodnie były zmięte i pociemniałe od wilgoci…”.Chłopiec zaniedbywał utrzymanie higieny osobistej, a zranioną stopę obwiązywał szmatkami.
Był chłopcem skrytym, tajemniczym, często wręcz odpychającym. Słynął z odwagi, dumy, honoru, pracowitości, zatrudnił się nawet u jednego z rolników, aby odpracować pieniądze ofiarowane mu przez Ule. Za wszelką cenę chciał sprawiać wrażenie niezależnego, dorosłego. Wstydził się swojej sytuacji rodzinnej i ciężko mu było o tym mówić- zwierzył się jedynie Uli, którą darzył miłością. Bardzo złościła go sytuacja, że wszyscy uważają go za włóczęgę, ale nic w tym kierunku nie robił.
Według mnie Zenek był bardzo dobrym i zaradnym chłopakiem. Wzruszyły mnie jego niewiarygodne dokonania na przykład uratowanie dziecka, podróżowanie z chorą nogą, uratowanie i obrona, Dunaja przed Wiktorem i Władkiem, miejscowymi chuliganami. Chciałabym spotkać takiego chłopca jak Zenek.

Zenek Wójcik to tytułowy bohater powieści Ireny Jurgielewiczowej "Ten Obcy". Chłopiec pochodzi z Wrocławia, mieszkał tam z rodzicami. Ojciec Zenka był alkoholikiem. Po śmierci mamy, która zawsze broniła Zenka przed agresywnym ojcem, sytuacja chłopca stała się nie do zniesienia. Ojciec znęcał się nad synem, nie opiekował się nim i nie troszczył o niego. Chłopiec ostatecznie postanawia uciec od ojca i odnaleźć wujka Antoniego - w nadziei, że ten się nim zaopiekuje.
Po kilkunastu dniach wędrówki Zenek trafia na wyspę, wyglądem przypomina włóczęgę, jest brudny, ma zapadnięte policzka, jego odzież jest mocno zniszczona. Zranione stopę owinął brudnym "gałganem". 
Początkowo Zenek jest bardzo skryty, małomówny, nie pokazuje swoich prawdziwych emocji. Na pytania albo nie odpowiada albo kłamie, bo wstydzi się ojca alkoholika i tego co przeżył. Imponuje Małemu Julkowi swoją postawą, natomiast u Mariana zbudza niechęć. Dziewczyny natomiast dostrzegają jego urodę.
Jest silnym, zręcznym chłopce, który musiał stać się doroślejszym niż jego rówieśnicy. Cechuje go odwaga i w chwilach zagrożenia wykazuje się bohaterstwem tak jak wtedy gdy rzucił się w pogoń za wystraszonym koniem czy stanął w obronie Dunaja.
Zenek jest upartym chłopcem dlatego dlatego nie płacze i i nie łamie się tylko dąży do osiągnięcia wyznaczonego celu, czyli odnalezienia wujka.
Za maską nieprzystępności i ironiczności kryje się wrażliwy, inteligentny, bardzo nieszczęśliwy i samotny chłopiec. To dzięki Uli, Zenek zmienia się; zaczyna się uśmiechać, otwiera się, a przede wszystkim zaczyna ufać dorosłym.
Zenek Wójcik jest postacią, która wzbudza w czytelniku sypatię, która mozę imponować swoją odwagą, determinacją i samodzielnością. Jego losy pozwalają na wybaczenie złych występków jak kradzież pieniedzy i jabłek. Zenek Wójcik to bohater wyjątkowy.