Liczebnik

Liczebnik jest odmienną i samodzielną częścią mowy, wyrażającą liczbę lub kolejność rzeczy, osób, zwierząt itp. (dwa, drugi). Liczebniki mogą odmieniać się przez przypadki (dwa - dwóch, drugi - drugiego), liczby (drugi - drudzy) i rodzaje (druga - drugi).

Liczebniki dzielą się na kilka typów, z których każdy ma inną odmianę (np. liczebniki porządkowe odmieniają się przez przypadki, liczby i rodzaje, a zbiorowe - tylko przez przypadki; liczebniki ułamkowe są nieodmienne). W zdaniu liczebnik na ogół jest przydawką; może także pełnić funkcję orzecznika, czasem podmiotu lub dopełnienia.

Odmiana i klasyfikacja liczebników:
Wyróżniamy następujące liczebniki: główne (jeden, dwa, dziesięć, sto, tysiąc, milion), porządkowe (drugi), zbiorowe (dwoje), ułamkowe (półtora), mnożne (podwójny) i wielorakie (dwojaki).

Odmieniają się one według różnych wzorów:
- liczebniki ułamkowe nie odmieniają się
- liczebniki zbiorowe odmieniają się przez przypadki
- liczebniki główne (oprócz jeden, tysiąc, milion, miliard) odmieniają się przez przypadki i rodzaje
- liczebniki główne tysiąc, milion, miliard odmieniają się przez przypadki i liczby
- liczebniki porządkowe, mnożne, wielorakie oraz liczebnik główny jeden odmieniają się przez przypadki, liczby i rodzaje.

Liczebniki zbiorowe są używane w odniesieniu do:
- istot niedorosłych (dwoje dzieci, czworo szczeniąt, pięcioro kociąt);
- osób różnej płci (troje ludzi);
- rzeczowników nie mających liczby pojedynczej (dwoje okien, czworo drzwi).

Odmiana i użycie liczebnika zbiorowego w zdaniu przedstawia się następująco:
Dwoje szczeniąt bawi się na podwórku.
Nie widziałem tych dwojga szczeniąt.
Przyglądam się dwojgu szczeniętom.
Widzę teraz dwoje szczeniąt.
Idę do weterynarza z dwojgiem szczeniąt.
Rozmawiam z lekarzem o dwojgu szczeniętach.