Latarnik - krótkie streszczenie

W małym miasteczku Aspinwall, niedaleko Panamy, w dziwnych okolicznościach ginie latarnik. Na jego miejsce nie ma wielu chętnych, gdyż praca ta jest trudna i odpowiedzialna. Po pewnym czasie zgłasza się jednak starszy człowiek o nazwisku Skawiński. Był on Polakiem, który przebywał już 40 lat na emigracji. Jego rodzice zmarli, gdy był jeszcze bardzo mały. Już jako młody chłopak walczył w powstaniu listopadowym. Następnie wyjechał i tułał się po całym świecie. Kopał złoto w Australii, poszukiwał diamentów w Afryce, pełnił funkcję strzelca rządowego w Indiach Wschodnich, miał farmę w Kalifornii (zrujnowała ją susza), handlował z brazylijskimi dzikimi plemionami (jego tratwa rozbiła się na Amazonce), prowadził warsztat kowalski w Helenie w Arkonie (stracił go podczas pożaru miasta), był marynarzem, pracował jako harpunnik na statku wielorybniczym, posiadał fabrykę cygar w Hawanie (został okradziony przez wspólnika, gdy zachorował na febrę). W wieku 70 lat postanowił osiąść na stałe i spędzić swoje ostatnie dni jako latarnik. Teraz jego życie jako latarnika upływa spokojnie i monotonnie. Codziennie zapala on swoją latarnię, rozświetlając drogę statkom.

Pewnego dnia na łodzi, przywożącej mu wodę i żywność, Skawiński zauważa paczkę. Znajdują się w niej polskie książki. Wczytując się w ich treść, przypomina sobie ojczyznę. Przed oczami ukazują mu się piękne krajobrazy - jego ukochana Polska. W wielkim wzruszeniu pada na ziemię. Zauważa go wtedy Johns, strażnik portowy. Zaniepokojony jego zachowaniem, budzi go, uświadamiając, że zapomniał zapalić latarnię i jeden ze statków rozbił się. W ten sposób Skawiński traci posadę latarnika i rozpoczyna się jego dalsza tułaczka.