Wirus komputerowy

Wirus komputerowy to najczęściej prosty program komputerowy, który w sposób celowy powiela się bez zgody użytkownika. Wirusy wykorzystują słabość zabezpieczeń systemów komputerowych lub właściwości systemów oraz niedoświadczenie i beztroskę użytkowników.

Niektóre wirusy mają też inne skutki uboczne:

kasowanie i niszczenie danych
niszczenie sprzętu komputerowego
rozsyłanie spamu
dokonywanie ataków na serwery internetowe
kradzież danych (hasła, numery kart płatniczych, dane osobowe)
wyłączenie komputera
wyświetlanie napisów lub rysunków na ekranie
uniemożliwienie pracy na komputerze
umożliwienie przejęcia kontroli nad komputerem osobie nieupoważnionej
Wirusy można podzielić według wielu kryteriów. Przykładowy podział:

wirusy dyskowe, infekujące sektory startowe dyskietek i dysków twardych
wirusy plikowe, które infekują pliki wykonywalne danego systemu operacyjnego
wirusy skryptowe
makrowirusy, których kod składa się z instrukcji w języku wysokiego poziomu, wykonywane przez interpreter.
Pierwszy rodzaj wirusów był bardzo rozpowszechniony w czasach, kiedy powszechne było kopiowanie danych i programów na dyskietkach. Wirusy te przenosiły się między komputerami za pośrednictwem dyskietek. Uruchomione w środowisku nie posiadającym odpowiednich zabezpieczeń, zarażały pliki wykonywalne oraz kolejne dyskietki. Ich zmierzch przyszedł razem z wyparciem dyskietek przez CD-ROMy, popularyzacją kompresji danych (na dyskietkach znajdowały się zwykle trudne do zarażenia archiwa) oraz rozpowszechnieniem Internetu. Dzisiaj są one właściwie niespotykane. Najbardziej znane przykłady wirusów z tej kategorii: Brain, Stoned, Michelangelo.

Wirusy plikowe są najpowszechniejszym, obok makrowirusów, typem wirusów. Tworzone są głównie w asemblerze. Wirusy te są programami, które potrafią dołączać swój kod do kodu wykonywalnego innego programu. Infekują pliki na dysku, w udostępionych zasobach sieciowych lub wysyłają się w e-mailach poprzez SMTP. Wirusy "pocztowe" wykorzystują często błędy w popularnych programach pocztowych takich jak Outlook i Outlook Express. Przykładowe wirusy plikowe: Frodo, W95.CIH, W32.Magistr.

Wirusy skryptowe to samoreplikujące się skrypty powłoki. Zwykle infekują one inne skrypty. W DOS-ie występują jako pliki .bat, pod Linuksem jako skrypty bashowe, pod systemem Windows jako np. Visual Basic script (.vbs). Przykładowe wirusy: Bat.Rous, VBS.LoveLetter, SH.Sizer.

Inny rodzaj wirusów to programy zapisane jako makra. Infekują one dokumenty programów biurowych a rozprzestrzeniają się głównie za pośrednictwem poczty elektronicznej. Przykładowe wirusy: W95M.Concept, W97M.Melissa, W97M.Laroux.

Podział, bardziej zrozumiały dla laika:

Konie trojańskie - wirusy te ukrywają się w na pozór pożytecznym oprogramowaniu. Uruchamiają się gdy użytkownik podejmuje pracę z danym programem. Dają całkowitą władzę atakującego nad komputerem ofiary. Wirus tego typu po jego uruchomieniu oprócz wykonywania swoich "oficjalnych" zadań dokonuje także spustoszenia w systemie. Najpopularniejszym polskim koniem trojańskim jest „Prosiak”.
Bomby logiczne - rodzaj wirusa, który może pozostać w ukryciu przez długi czas. Jego aktywacja następuje w momencie nadejścia określonej daty lub wykonania przez użytkownika określonej czynności.
Robaki - małe, ale bardzo szkodliwe wirusy. Do prawidłowego funkcjonowania nie potrzebują nosiciela. Rozmnażają się samoistnie i w sposób ciągły, powodując w bardzo krótkim czasie wyczerpanie zasobów systemu. Wirusy tego typu są zdolne sparaliżować nawet dość rozległą sieć komputerową.
Uważa się, że systemy komputerowe o architekturze uniksowej są lepiej zabezpieczone przez wirusami niż systemy operacyjne Microsoftu. Główną przyczyną takiego stanu rzeczy jest ciągła praca z uprawnieniami administratora we wcześniejszych systemach (DOS, Windows 9x). W nowszych wersjach Windows zostało to poprawione, lecz ze względu na kompromisy związane z łatwością używania i przyzwyczajenia użytkowników, wciąż uprawnienia administratora nie są dostatecznie chronione w domyślnej instalacji. Zdarzają się również udane ataki na systemy uniksowe, zaś ich powodzenie zwykle spowodowane jest niewiedzą administratora i zaniedbywaniem przez niego obowiązków (np. regularna instalacja łat systemowych).

Specyficznym typem wirusa komputerowego jest robak komputerowy.

Do zwalczania, usuwania i zabezpieczania się przed wirusami używane są programy antywirusowe.