Widłaki, skrzypy, paprocie - opis

WIDŁAKI - ich zarodniki kiełkują bardzo wolno. Sporofit jest zieloną, samożywną, pokrytą drobnymi, liśćmi, osiągającą kilkadziesiąt centymetrów długości. Sporofile podobne są do liści płonnych - różnozarodnikowe - sporofit jej jest ulistniona roślina z kłosami zarodnionośnymi na szczycie łodygi. W dolnej części kłosa znajdują się makrosporangia zawierające po cztery makrospory. Górna część zawiera mikrosporangia z licznymi mikrosporami. Plemniki z kroplami deszczu lub rosy dostają się do dolnej części kłosa. Po zapłodnieniu komórki jajowej przedrośla żeńskie wypadają z kłosa na ziemię.

SKRZYPY - ich budowa jest członowana. W węzłach, oddzielonych długimi międzywęźlami, wyrastają okółki łuskowatych liści zrośniętych w pochewkę. Z węzłów wyrastają odgałęzienia boczne. Sporofile zebrane są na szczycie łodygi w kłos podobny do szyszki. Organem asymilującym jest łodyga. Zarodniki opatrzone są dwiema krzyżującymi się wstęgami powstałymi z zewnętrznej części ściany komórkowej. Za pomocą tych wstęg zarodniki sczepiają się.

PAPROCIE - rośliny zielone, osiągają kilkanaście metrów wysokości. Łodyga może być prosto wzniesiona, płożąca się lub w postaci kłącza. Mają duże, pierzaste liście. Na ich spodniej stronie znajdują się zarodnie zebrane w kupki, niekiedy okryte błoniastą zawijką. Sporofile są inaczej wykształcone niż trofofile płonne. Zarodnia ma postać zbiornika o ścianach zbudowanych z jednej warstwy komórek. Gametofit jest zielony i ma blaszkowatą postać. Przytwierdzony jest do podłoża za pomocą chwytników. Rodnie i plemnie znajdują się na jego spodniej stronie.