Analizując poniższe fragmenty utworów, porównaj postawę doktora Judyma i jego poglądy na temat zawodu lekarza z postawą doktora Rieux i jego poglądami na ten temat. W interpretacyjnych wnioskach odwołaj się do swojej wiedzy o obu bohaterach.

Bohaterowie utworów literackich to osoby różnego pokroju. Mają różne pochodzenie, status majątkowy, społeczny i rodzinny. Wykonują również bardzo odmienne zawody od rolnika, przez subiekta, po prawnika czy sędziego. W wielu książkach spotykamy się z bardzo odpowiedzialnym zawodem- lekarzem. Tak jest w przypadku głównych bohaterów utworów: „Dżuma” Alberta Camusa, oraz „Ludzie bezdomni” Stefana Żeromskiego. Tomasz Judym- bohater „Ludzi bezdomnych”- jest młodym mężczyzną pochodzącym z rodziny robotniczej. Po powrocie ze stażu medycznego w Paryżu pragnie rozpocząć praktykę lekarska w Warszawie. Podczas pobytu w stolicy, doktor Judym przedstawia na jednym z zebrań lekarzy odczyt higienie. Praca ta dotyczy również woli lekarza i jego obowiązków. Fragment tego przemówienia zawarty jest powyżej. Wśród słuchaczy wzbudza on śmiech i szyderstwo, Judym jednak uparcie i z odwagą przedstawia swoje racje. Według niego zawód lekarza to przede wszystkim poświęcenie. Do nich właśnie należy szerzenie higieny wśród ubogich, uświadamianie ich. Praca lekarza nie może równać się z żadną inną, ponieważ jest to walka z naturą, walka o ludzkie zdrowie i życie. Doktor wskazuje jak bardzo niedoceniona jest rola lekarzy. Jeżeli miasto nawiedzi zaraza, ludzie dotknięci zostaną chorobą, wówczas zwracają się do lekarzy, słuchają ich rad i poleceń. Jednak w czasie zdrowia zapomina się o leczących. A to oni jako jedyni, z odwagą wychodzą na ratunek obliczu groźnych chorób i cierpienia. Judym zarzuca lekarzom, iż są „lekarzami ludzi bogatych”. Nie przejmują się biedotą, a liczą jedynie na wzbogacenie poprzez posługę u ludzi majętnych. Mężczyzna wskazuje, iż nie jest to właściwa postawa. Lekarz to ktoś, kto powinien walczyć ze śmiercią we wszystkich kręgach społecznych. Tomasz Judym uważa, że to właśnie do lekarzy należy szerzenie higieny, czystości a tym samym zmniejszanie liczby zachorowań. Według niego przedstawiciele ich zawodu mają bardzo dużą moc, swoją działalnością i postawą wzbudziliby szacunek wśród ludzi i z pewnością stan higieny polepszyłby się. Lekarze jednak nie chcą skorzystać z przywileju, jaki posiadają ze względu na swój zawód, nie chcą wykorzystać mocy jaką posiadają do walki z „brudem”. Doktor Judym w swojej wypowiedzi zaznacza, iż nie miał zamiaru obrażać stanu lekarskiego czy żądać filantropii- wręcz przeciwnie. Pragnął podkreślić ważną wolę lekarzy w społeczeństwie, która została pominięta. Jest to rodzaj uczczenia. Bohater nie wytyka również, że jest rzeczą złą być bogatym, ale jeszcze raz podkreśla wizję lekarza służącego tylko ludziom bogatym. Judym wskazuje, iż lekarz to posłannictwo, misja, a takie spełnianie zawodu, czyli posługa bogaczom to sprowadzanie tej misji do zera oraz współdziałanie z chytrym, złym światem przemysłowym- tylko dla pieniędzy. Bohater wskazuje na wielką rolę lekarza, podkreśla jego ważność, wywyższa cały stan lekarski określając go mianem „sól ziemi(..)rozum”. Drugi fragment dotyczy powieści „Dżuma”. Jest to rozmowa doktora Rieux na temat zawodu lekarza z jego przyjacielem Tarrou. Doktor Rieux to mieszkaniec Oranu. Pochodzi z robotniczej rodziny, w czasie epidemii dżumy bierze aktywny udział w jej zwalczaniu. Jest to osoba niewierząca. Praca lekarza to dla Rieux walka przeciwko niesprawiedliwemu światu. Leczenie ludzi to troska. Bohater stwierdza że jest lekarzem dla idei. Wskazuje, iż zawód ten początkowo był dla niego zajęciem takim, jak każde inne. Ze względu na pochodzenie Rieux miał również trudności z podjęciem studiów medycznych i dlatego wybrał tę pracę. Z czasem jednak spojrzenie bohatera zmieniło się. Swój zawód traktuje jako posłannictwo. Walczy ze śmiercią, chorobami. Jego praca to bunt przeciwko prawom rządzącym światem, przeciwko złu. Rieux nie zgadza się na śmierć, walczy z nią i wciąż nie może przyzwyczaić się do jej widoku. W tę walkę angażuje całe swoje siły. Epidemia dżumy i wciąż nowe ofiary są dla bohatera niekończącą się klęską. Przegraną ze śmiercią. Rieux zdaje sobie sprawę z tego, że zwycięstwa nad śmiercią są tymczasowe, gdyż każdy kiedyś umrze. Jednak nie jest to powód do zaniechania walki. Z powyższych fragmentów wynika, iż zawód lekarza zarówno dla doktora Judyma jak i dla Rieux nie jest zwyczajnym zajęciem. Jest to bowiem rodzaj misji do spełnienia. W przypadku Tomasza Judyma jest on osamotniony w swoich poglądach. Środowisko lekarskie nie akceptuje jego wartości i ideałów, dlatego bohater ten jest wyalienowany, niezrozumiany, samotny. Do końca broni jednak swoich racji, bez względu na reakcji innych, nigdy się ich nie wyrzeka. Doktor Rieux uważa swój zawód jako walkę z cierpieniem, niesprawiedliwością tego świata. Jest to wyraz buntu przeciwko absurdowi świata, śmierci. Wykonując pracę lekarza sprzeciwia się światu, który nie rządzi się logicznymi prawami.