Charakterystyka Jacka Soplicy z "Pana Tadeusza" z ukazaniem, że przechodzi on duchową ewolucję.

Jacek Soplica jest jednym z głównych bohaterów dzieła Adama Mickiewicza "Pan Tadeusz". Jacek jest bratem Sędziego i ojcem Tadeusza. Na początku był młodym, przystojnym młodzieńcem. Jednak w książce dokładniej poznajemy go jako Księdza Robaka. Pod wpływem akcji i chwil opisanych w epopei bardzo się zmienia.
Jacek Soplica był przywódcą szlacheckiej rodziny. Nie posiadał on pod swym panowaniem wielkiego majątku. Było to zaledwie kilka wiosek. Młodośc, entuzjazm i energia Wojskiego imponowała mieszkańcom ziem poddanych mu.
Soplica od najmłodszych lat był wychowywany na rycerza. Dobrze władał szablą. Towarzyszył mu pseudonim "Wąsal", ponieważ jego twarz osłaniały długie, gęste włosy. Wszyscy bali się z nim zadzierac. Tak umiejętnie władał szablą, że wygrywał niemal wszystkie pojedynki. Nawet magnaci znali Jacka jako świetnego rycerza, który zgładzi każdego kto stanie mu na drodze. On sam nie mógł pogodzic się z żadną porażką. Nie umiał ukrywac uczuc, więc łatwo było rozpoznac jego nastrój. Był naiwny i łatwowierny. Można było go przekupic jak małe dziecko. Jednak, gdy odgadł plan magnata stał się bardzo niebezpieczny.
Sława wśród ludzi uderzyła mu do głowy. Jacek stał się zawziętym i honorowym obywatelem. Doprowadziło to do tragedii.
Jacek Soplica miał też wiele zalet. Przede wszystkim był szczerym Polakiem. Umiał okazywac uczucia, z czym wiąże się pierwsza przemiana Wojskiego. Kiedy zakochał się w Ewie Horeszkównie był w stanie zrobic wszystko. Zwalczył swoją niecierpliwość i porywczośc. Dla Ewy był w stanie nawet upokorzyc się przed innymi. Następnie po nieudanych oświadczynach i utracie ukochanej bohater stał się okrutnym ponurakiem. Po ożenku z kobietą, która go pokochała był zimny i oziębły. Ta w końcu umarła. Wtedy to Soplica topił swe smutki w alkoholu. Zatracił wszystkie uczucia oprócz nienawiści. Na samo dno moralne stoczył się po zamordowaniu człowieka.
Po przejściu kilku duchowych ewolucji Jacek Soplica kompletnie się zmienił. Jednak kiedy umierał, słońce świeciło tak, jakby wybaczało mu wszystkie grzechy i winy.