Humanizm i ludzie

Renesans, odrodzenie, jest to określenie stadium rozwoju kultury europejskiej, trwającej we Włoszech od końca XIII wieku do początku XVI wieku, zaś w krajach Europy zachodniej, północnej i środkowej – od XV wieku. Termin wprowadzono w czasach humanizmu. Renesans był postrzegany przez historyków dziejów i idei bądź jako nowa epoka zrywająca ze średniowieczem i jego ograniczeniami, bądź jako okres zapoczątkujący w średniowiecze, dopełniający i zamykający go. W czasach renesansu w literaturze i w sztuce, systemie edukacji, instytucjach politycznych nastąpiło wskrzeszenie wzorów i wartości antycznych, a tym samym odrodzenie duchowne ludzkości, wyzwolenie się z poprzedniego okresu barbarzyństwa, ciemnoty i wstecznictwa. Wzrost znaczenia jednostki, zwycięstwo natury i rozumu odkrycie człowieka i świat. Odłamem renesansu jest odrodzenie i humanizm.

Humanizm jest to pęd umysłowy z przełomu XIV i XV wieku, zmierzający do odrodzenia znajomości języków i literatury klasycznej. Humanistami nazywano ludzi podejmujących studia w tych dziedzinach i kształtujących postawę życiową według wzorca starożytnych ideałów. Wzrosło zainteresowanie człowiekiem i życiem ziemskim, humanizm akceptował możliwości ludzkiego rozumu. Główną zasadą humanizmu było chronienie relacji osobowych, polegających na akceptacji, zaufaniu lub otwartości i spodziewaniu się dobra. Humanizm odznaczał się troską o zapewnienie człowiekowi nieskrępowanego rozwoju osobowego. Miał on w swej historii różne w wersje.

Ludzie renesansu; odrodzenia; humanizmu to na przykład: Leonardo da Vinci, Mikołaj Kopernik, Johannes Gensfleish zur Leden, Michał Anioł.....
- Johannes Gensfleisch zur Laden, lepiej znany jako Jan Gutenberg urodził się w Moguncji około roku 1397. Jako młody chłopak uczył się wykonywania z przedmiotów z metalu, między innymi grawerowania w nim liter. Z powodu zamieszek politycznych musiał się przenieść na parę lat do Strasburga, gdzie trudnił się szlifowaniem drogich kamieni i przyuczeniem drugich rzemiosł. Bardziej pochłaniała go potajemna praca nad nowym wynalazkiem. Gutenberg starał się udoskonalić druk. Wykonane pierwsze druki były to względne, liczne odbitki na papierze ze składu ruchomych metali, czcionek. Od 1448 roku w Moguncji z dużą pomocą finansową Johanna Fusta zorganizował warsztat i wraz z uczniami przygotował skład oraz najpewniej wydrukował w1455 roku największe swe dzieło „Biblię” 42 – wierszową w 165 egzemplarzach na papierze i 35 na pergaminie. W 1456 roku został zmuszony przez sąd , że zakazane jest drukowanie na papierze i wolno pisać tylko ręcznie. Dla Fausta prawdopodobnie już nigdy nie drukował. W 1900 otwarte w Moguncji Muzeum Gutenberga, a od 1962 to muzeum zmieniono nazwę na Weltmuseum der Druckkust.

- Leonardo da Vinci przyszedł na świat 15 kwietnia 1452 roku w toskańskiej miejscowości Vinci. W 1469 roku Leonardo rozpoczyna naukę potem 5 lat później już pracuje nad rzeźbami dla Lorenzo de Medici. W życiu , dużo razy przeprowadza się: z Mediolanu do Francji, z Francji do Florencji. Leonardo da Vinci opracował projekty licznych wynalazków ( często związanych z dokonanymi przez niego badaniami naukowymi) znaczenie wyprzedzających jego epokę: śmigłowce spadochrony, opancerzone pojazdy bojowe, łodzie podwodne maszyny dźwigowe, tokarki, szlifierki, pompy. Wynalazki Leonarda da Vinci nie wywarły jednak większego wpływu na rozwój techniki, gdyż uzyskanych rezultatów autor nigdy nie publikował. Do nielicznych zrealizowanych projektów należały projekty dźwigów. Po 67 latach życia Leonardo da Vinci umarł 2 maja 1519 roku. Został pochowany w Amboise. Franciszek Melzi, zebrał prace Leonarda da Vinci i przekazał do dziewiętnastu księgarń. W pismach Leonarda znalazł pogląd o jedności nauki i sztuki

- Michał Anioł właściwe Michaelangelo Buonarroti, urodził się w1457 roku w Caprese, we włoskiej prowincji Toskanii. Jednak kiedy miał zaledwie kilka dni jego rodzice przeprowadzili się do Florencji, gdzie został oddany do pewnej kobiety i jej rodziny. Zrządzenie losu, młody Michał Anioł wychował się w rodzinie kamieniarzy, jak później utrzymywał stąd właśnie wzięło się jego zainteresowanie kamieniem jako tworzywem. Michał Anioł od młodości miał ambicje artystyczne i po skończeniu nauki terminował u Domenica Ghirlandaio – florenckiego malarza fresków. Ghirlandaio bardzo szybko dostrzegł talent młodego ucznia i w 1489 roku posłał go na nauki do pracowni rzeźbiarskiej Bertolda di Givanii. Wkrótce umiejętności Michała Anioła zwróciły na niego uwagę władcy Florencji Lorenza de Medici. Młody rzeźbiarz zamieszkał na dworze, gdzie do śmierci Lorenza oddawał się swojej sztuce. Następnie powrócił do domu swojego ojca i tak jak od niego starszy Leonardo da Vinci, zaczął z dużym zainteresowaniem studiować anatomię człowieka. Pozwolono mu nawet na dokonywanie sekcji zwłok w kościele Świętego Ducha, w zamian za wyrzeźbienie dla przeora drewnianego pięknego krzyża na ołtarz kościoła. Jego prace to między innymi: kilka rzeźb m.in. najsłynniejsza Pieta, Rondanini, ostatnie nie dokończone dzieło, obecnie w Castello Sforzesko w Mediolanie. Główne dzieła malarskie to obraz „Święta Rodzina „, freski o tematyce biblijnej na („Procy i Sybille”) na sklepieniu Kaplicy Sykstyńskiej, tamże na ścianie głównej, ołtarzowej „Sąd Ostateczny”. Przedsionek Biblioteki Laurenzia we Florencji projekt rozwiązania Placu Kapitolińskiego w Rzymie. Rozbudowa pałacu Farnese, kontynuacja budowy Bazyliki Świętego Piotra, który projekt kopuły z 1547 roku zrealizowany został pośmiertnie. Można by wyliczać jeszcze jego dzieła. Twórczość Michała Anioła wyrasta ponad zdolności przeciętnego malarza, a cechami jego prac są monumentalizm, ekspresja i niepokój zapowiadające barok. Wielki włoski twórca Michał Anioł umarł w 1564 roku.

- Mikołaj Kopernik urodzony w 1473 roku. Kopernik studiował w Krakowie od 1491 roku do 1495 roku następnie w Bolonii, Padwie i Ferrarze, gdzie w 1503 roku doktorował się z prawa kanonicznego. Po powrocie do Polski zamieszkał w Lidzbarku Warmińskim jako lekarz i sekretarz. Główne dzieło Kopernika zawierające wykład astronomii ujęty w aspekcie obrotu Ziemi dookoła osi oraz obiegu razem z innymi planetami dookoła Słońca (powstało to od 1515roku – 1530). Mimo, że Kopernik nie zdecydował się na ogłoszenie wyników swych dociekań naukowych, jedynie w 1535 roku z inicjatywy Wapowskiego opracował oparty na tablicach astronomicznych „De revolutionibus orbium colestium”, (co oznaczało: „O obrotach ciał niebieskich”). On jako pierwszy w tamtych czasach opracował heliocentryczny model Układu Słonecznego, model ten oparty był natrzech założeniach 1) planety biegną po torach kolistych wokół Słońca 2) ziemia jest jedną z tych planet 3) Ziemia obraca się obraca się wokół własnej osi. Kopernik zmarł w1543 roku gdzie została tego roku poprawiona jego teoria, a ludźmi, którzy ją popierali byli między innymi: J. Kepler, J. Galilieusz. Teoria Kopernika stała się podstawą rozwoju nauk ścisłych.
Tych czterech ludzi renesansu i humanizmu łączyło jedno: odkryć rzecz nową, przy okazji wszyscy byli geniuszami i byli, są i będą ludźmi cenionymi.