"Kamienie na szaniec"– Bohaterowie

Akcja książki pt. Kamienie na szaniec, rozgrywa się od początku II wojny światowej Opowiada ona przede wszystkim o trzech młodzieńcach: o Rudym, o Alku i o Zośce, który uczyli się przed wojną w gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie. Byli harcerzami i należeli do Szarych Szeregów. Łączyła ich przyjaźń. W czasie wybuchu II wojny światowej mieli 18, 19 lat i zaangażowani byli w walkę z okupantem. Zmarli służąc Ojczyźnie – Rudy i Alek 30 marca 1943 r., Zośka – 20 sierpnia 1943 r. Pochodzili z dobrych domów, w których panowała ciepła i przyjazna atmosfera. Chłopcy różnili się wyglądem zewnętrznym, łączył ich uśmiech i szczupłe sylwetki.
Każdy z nich był wielkim patriotą. Ich spryt i pomysłowość pomagały im w walce o wolność Ojczyzny. Odznaczali się odwagą i nie bali się wyzwań. Odnosili się z szacunkiem do innych, chętnie nieśli pomoc, pracowali nad sobą
i nad swoim charakterem. Dzięki swojej inteligencji i ciężkiej pracy osiągali dobre wyniki w nauce. Patrzyli na świat optymistycznie. W imię przyjaźni nie wahali się nawet poświęcić życia. Chcieli zdobyć wykształcenie, aby służyć społeczeństwu.
Alek, Rudy oraz Zośka postanowili (z własnej, nieprzymuszonej woli) walczyć dla swojego narodu. Nie poddawali się nawet, gdy przeżywali trudne chwile
w swoim życiu. Wiedzieli, że jeśli będą bronić swojej Ojczyzny do samego końca, to zwyciężą. Jednym zdaniem potrafili wcielić w życie ideały służby
i braterstwa.
Za to należą im się największe słowa uznania.