Średniowiecze - wiadomości wstępne, cechy literatury średniowiecza.

Średniowiecze

Za początki średniowiecza w Europie przyjmuję się rok 476-upadek Rzymu. Nastąpił wówczas koniec świata starożytnego a na gruzach rzymskiej cywilizacji powstają nowe formy państwowe. Kościół przekształca kulturę staożytnego świata w duchu chrześcijaństwa, stopniowo też postępuję uniezależnienie się władzy świeckiej od duchowej.
Za koniec epoki przyjmuję się daty:
- 1493-upadek Konstantynopola
- 1492-odkrycie Ameryki przez Kolumba
- 1517- słynne wystąpienie Marcin Lutra.

Początek średniowiecza w polsce to rok 966- chrzest polski. Za koniec przyjmuję się II poł XV wieku.

Nazwę średniowiecze wprowadzili twórcy renesansu, którzy uważali tę epokę za okres przestoju, przejście między epoką antyku a czasami nowożytnymi (czyli wieki średnie).
Początkowo nazwa ta miała odcień lekceważący, zarzucano jej ciemnotę i zacofanie. Później pod wpływem analizy dorobku pogląd ten uległ zmianie.

Cechy literatury średniowiecza:

1 uniwersalizm - polegał na tym że wszystkie państwa Europy były władzy kościelnej i świeckiej. Dominował kościół, państwa uznawały zwierzchnictwo papieża z kolei władzę świecką sprawował cesarz.

2 teocentryzm- jest to filozofia która w centrum świata umieszcza Boga, stworzyciela świata, uosobienie dobra, piękna i prawdy.

3 anonimowość - dzieła tworzone na chwałę Boga ( nie były podpisywane )

4 dwujęzyczność - to równoczesne funkcjonowanie łaciny i jęz. narodowych.