Charakterystyka porównawcza Stanisławy Bozowskiej i Pawła Obareckiego.

Paweł Obarecki i Stasia Bozowska to główni bohaterowie powieści Stefana Żeromskiego pt. "Siłaczka". Oboje pochodzili z biednych rodzin. Poznali się wówczas, gdy Stasia była absolwentką gimnazjum, a Paweł studentem medycyny. Po kilku latach spotkali się ponownie we wsi Obrzydłówek. Bozowska była nauczycielką w pobliskiej miejscowości, a Obarecki lekarzem.
Ich charaktery, podobnie jak wygląd, zmieniły się wraz z upływem czasu. Na początku swojej pracy w Obrzydłówku Paweł był energiczny, odważny i szlachetny. Śmiało realizował swoje ideały. Celem doktora Obareckiego było polepszenie stanu higieny na wsi. Za zaoszczędzone pieniądze udało mu się kupić apteczkę. Walczył z niewłaściwym postępowaniem aptekarza i felczera. Paweł leczył prawie za darmo, uczył higieny i sam przygotowywał lekarstwa. Szybko się jednak zniechęcił brakiem efektów swojej pracy i wrogością otoczenia. Zaczęto go oczerniać, wybijano szyby w oknach, rozpuszczano plotki. Zaczął się skupiać na zarabianiu pieniędzy. Miał słaby charakter. Nigdy nie chciał robić tego, co chciał robić. Świadczy to o tym, że nigdy nie wierzył w ważne idee. Zaraz po śmierci Stasi poczuł wstyd przed kobietą, która do końca była wierna swoim ideałom. Życiowym celem Stanisławy Bozowskiej było zrealizowanie swoich ideałów pracy u podstaw. Chciała wszędzie upowszechnić oświatę. Uczyła dzieci czytać i pisać. Kupowała i pożyczała książki mieszkańcom wsi. Napisała książkę "Fizyka dla ludu". Była darwinistką. Pragnęła zostać lekarką, jednak trudna sytuacja finansowa nie pozwoliła ukończyć jej studiów. Stasia była niezwykle konsekwentna i uparcie realizowała swoje marzenia. Dla realizacji szczytnych celów poświęciła szczęście osobiste. Kochała życie i ludzi, a zwłaszcza ubogie dzieci, dla których napisała podręcznik.
Moim zdaniem Stasia Bozowska to postać budząca szacunek i podziw. Chociaż tak młodo umarła, zostawiła ślad w ludzkich sercach. Paweł Obarecki nie zostawił po sobie żadnego dobrego wspomnienia. Stefan Żeromski wspaniale skontrastował pozornie podobne do siebie postacie, co czyni książkę interesującą i wartą przeczytania.