Klasycyzm (z łac. classicus doskonały, pierwszorzędny, wzorowy, wyuczony) - styl w muzyce, sztuce, literaturze oraz architekturze odwołujący się do osiągnięć starożytnych Greków i Rzymian. W Europie klasycyzm pojawił się już w renesansie, a następnie wyłonił się już w okresie późnego baroku, czyli od końca XVIII wieku. Styl ten szczególnie nawiązał do antyku. Klasycyzm jako styl panował w epoce oświecenia. Najpełniejszy rozkwit klasycyzmu nastąpił w drugiej połowie XVIII wieku.
CECHY KLASYCYZMU
a) wzorowanie się na tematyce i architekturze starożytnego Rzymu i Grecji
b) chęć wiernego odwzorowania elementów dekoracji, stroju czy architektury antyku
c) oszczędność wyrazu
d) spokój - przeciwieństwo barokowej ekspresji
e) obraz idealistyczny
f) kształt ważniejszy niż barwa
g) ukazywanie momentu przed ważnym wydarzeniem lub akcją
h) kościoły - często na planie koła, przykryte kopułą
i) we wnętrzach wielkie, podłużne, jasne sale, malowane na biało, płaskie sufity, okna duże i kwadratowe
PRZEDSTAWICIELE KLASYCYZMU
Polska: Dominik Melini, Jan Chrystian Kamzeter, Szymon Bogumił Zug, Jakub Kubicki
Włochy: Givanni Battista Piranesi
Wielka Brytania: Robert Adam
NAJSŁYNNIEJSZE BUDOWLE KLASYCYZMU
a) Łuk Triumfalny w Paryżu
b) Brama Branderburska w Berlinie
c) Biała Fabryka w Łodzi
d) Pałac Potockich w Warszawie
e) Łazienki Zamku Królewskiego w Warszawie
f) Panteon w Paryżu
g) Kapitał
h) Teatr Wielki w Warszawie
i) Kolumna Napoleona w Paryżu
j) Belweder w Warszawie
