Charakterystyka Tadeusza Zawadzkiego "Zośki''.

Jednym z głównych bohaterów ,,Kamieni na szaniec?? Aleksandra Kamińskiego, który najbardziej mnie zainteresował był harcmistrz Tadeusz Zawadzki o pseudonimie ,,Zośka?. Urodził się w 1921r. Poległ w 1943r pod Sieczychami, gdy wojna już dobiegała ku końcowi. Miał zaledwie 22 lata. Został odznaczony orderem Virtuti Militari 5 klasy i dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Gdy zaczęła się wojna zdał maturę i wraz z kolegami chciał rozpocząć dalszą naukę.
Chłopiec był obdarzony niezwykle dziewczęcą urodą dlatego też nazywano go ?Zośką??.Miał on delikatną cerę i niebywale dziewczęcy uśmiech. Jasne włosy, niebieskie oczy oraz długie subtelne palce u rąk wystarczająco udowadniały, że pseudonim tego chłopca był dobrany odpowiednio. Zośka był także wysportowany. Zajmował pierwsze miejsca w turniejach, wyróżniał się w strzelectwie, hokeju i tenisie.
W doborze przezwiska Tadeusza kierowano się także jego ogromną wrażliwością, która ukazywała się m.in. w tym że chłopiec pisał pamiętnik, nieśmiałością oraz kontaktami z mamą. Zośka był bardzo związany ze swoim domem rodzinnym, miał ogromny szacunek do matki, która była jego najlepszym przyjacielem. Zośka urodził się organizatorem, dysponował niezwykłym talentem przywódczym. Nie musiał posiadać ostrego spojrzenia, wyniosłej postawy, stanowczego głosu, aby stać na czele wielu akcji. Należał on do organizacji ?WAWER?, gdzie podczas Małego Sabotażu odznaczał się pomysłowością, opanowaniem ducha i spokojem. Ustanawiał nowe rekordy w rysowaniu na murach symbolu Polski walczącej ? kotwic. Odważny młodzieniec zawsze szczegółowo rozplanowywał przebieg akcji. Zawadzki był wzorem dla wszystkich harcerzy. Nauczył ich dobrej służby, która opierała się na punktualności, obowiązkowości, odwadze, rzetelności i koleżeństwie. Niejednokrotnie powtarzał: "W służbie potrzebny jest spokój, trzeźwa ocena, jasny umysł i pogoda ducha". Bohater zdolny był do ?przełamania samego siebie?. Pomimo wielkiego lęku przed wodą, nauczył się pływać. Cechą, która charakteryzowała wszystkich członków Wawru była lojalność. Zośka był osobą tak lojalną i wierną, że nie wyobrażał sobie nawet jak mógłby wydać swoich kolegów gestapowcom, a każdy z jego towarzyszy oddałby życie dla dobra drugiego.
. Nawet w sytuacjach dużego zagrożenia był opanowany i nie tracił zimnej krwi. Podczas wielu akcji "Małego Sabotażu" w momentach, gdy przeciętnemu człowiekowi zaczęłyby się trząść ręce i oblałby go zimny pot, Zośka z niesamowitym spokojem i opanowaniem kończył swoje zadanie. Wiele razy dowiódł, że był niebagatelnie odważny i stanowczy. Przykładem tego jest akcja pod Arsenałem, podczas której wyskakując zza muru i strzelając do dobrze ukrytego wroga przełamał "impas w walce". Jej głównym celem było odbicie Rudego. Stała się także wymownym dowodem przyjaźni i braterstwa.
Podobnie, jak u wielu kolegów jego pokolenia, wojna ukształtowała w nim nowe cechy charakteru, a w życie wkroczyły zupełnie nowe pojęcia: patriotyzm, odwaga, niebezpieczeństwo, śmierć i honor. Po śmierci swoich kolegów popadł w załamanie psychiczne. Jednak szybko pozbierał siły i walczył o dobro ojczyzny. Niestety, niedługo potem sam poległ na polu walki, jako ostatni z trójki przyjaciół w akcji pod Sieczychami.
Zośka jest moim ulubionym bohaterem książki "Kamienie na szaniec". Jest mi żal, że w naszych czasach niełatwo znaleźć takich patriotów oddanych swojej ojczyźnie. Podziwiam Tadeusza pod każdym względem. Nie pojmuję jak w tak mlodym człowieku mogą zrodzić sie godne poszanwania wartości jak niesamowita organizacja, opanowanie i zdolność do poświęceń. Tadeusz Zawadzki powinien być autorytetem dla każdego Polaka, przedstawiał on bowiem idealną postawę i rozumowanie. Zośka jest dowodem na to, że nie można oceniać ludzi po wyglądzie, bo choć posiadał on cechy dziewczynki udowodnił nieraz że jest prawdziwym mężczyzną.