Dzieje Andrzeja Radka "Syzyfowe prace".

Andrzej Radek pochodzi ze wsi pajęczyn Dolny. Jego ojciec był fornalem, czyli robotnikiem rolnym w pańskim majątku. Jego rodzina była uboga, która żyła w skrajnych warunkach, w jednym pomieszczeniu mieszkały trzy rodziny.
Początkowo bohater miał także pracować w gospodarstwie, ale jego los się odmienił. Młody student Antoni Paluszkiewicz (Kawka) wiecznie kaszlał, a Andrzej mu wiecznie z tego powodu dokuczał. Lecz pewnego dnia nauczyciel przyłapał go na gorącym uczynku i zawiódł do pokoju. Antoni nawet mu nie prawił "kazania", pokazywał mu natomiast obrazki z zwierzętami. Po tym zdarzeniu Andrzej chciał coś osiągnąć i zaczął się przykładać do nauki. Chłopiec chodził do nauczyciela Paluszkiewicza na lekcje, a ten uczył czytać i pisać. Kiedy pan Antoni stwierdził, że jego uczeń posiada już wystarczającą wiedzę, wysłał go do szkoły elementarnej w Pyrzogłowie. Niestety, gdy Andrzej był na drugim roku nauki pan Antoni zmarł na gruźlicę. Po ukończeniu nauki w Pyrzogłowach kontynuował naukę w Klerykowie. nie czuł się tam dobrze, był ciągle prześladowany. W klasie nie miał żadnego kolegi. Najbardziej dokuczał mu Tymkiewicz. Swoim zachowaniem był w stanie doprowadzić go do ostateczności. na lekcji matematyki Tymkiewicz tak go sprowokował, że dostał w twarz. Za ten incydent Jędrek miał być wyrzucony ze szkoły. jednak Marcin Borowicz wstawił się za nim. od tej pory zostali przyjaciółmi. Andrzej wrócił do klasy. Radek był bardzo wytrzymałym psychicznie i cierpliwym chłopcem. Aby móc mieszkać na stancji u Płoniewiczów udzielał korepetycji ich dzieciom. uczył je w wolnych chwilach i tłumaczył wszystko dokładnie, aż zrozumiały. traktował je tak jak traktował go pan Antoni,był dla nich wyrozumiały i pomocny. Andrzej czytał także wiele książek. Jego ulubionymi autorami byli Kochanowski, Mickiewicz oraz Słowacki. Zaczął chodzić na potajemne kółko samokształceniowe na "górkę" do Gontali. Zaprosił go tam Marcin. Na zebraniach poznawał wielu kolegów. Ci, którzy kiedyś go prześladowali stali się jego przyjaciółmi, nawet Tymkiewicz.
Andrzej Radek jest bardzo interesującą postacią. Czasami jest zbyt poważny, ale wewnątrz jest miłym i sympatycznym chłopcem. Jego oschłość prawdopodobnie jest spowodowana przeżyciami wewnętrznymi. Miał trudne dzieciństwo, a później musiał bardzo szybko stać się samodzielny. myślę, że powinniśmy brać z niego przykład, możemy się od niego dużo nauczyć. Między innymi wytrzymałości, ambicji i samodzielności.


Dostałam z tego opowiadania 5-, ponieważ miałam kilka ortów, ale jak na mnie to i tak dobrze. nauczycielka mnie pochwaliła, że jako jedyna z klasy staram się chociaż zadania z lektury odrabiać. Nikt nie chce jej czytać. Na każdej lekcji wpisywała ndst od góry do dołu za nie przygotowanie się z lekcji.:)