Pablo Picasso - przedstawiciel kubizmu

Pablo Picasso urodził się w 1881 roku w Hiszpanii. Jego ojciec - Jos Ruiza Blanco- był nauczycielem rysunku, a matka miała na imię Marii Picasso Lopez. Pablo to jeden z największych artystów XX wieku. Jego geniusz objawił się bardzo wcześnie, pewnego razu mały Pablo zakradł się do pracowni pod nieobecność ojca i dokończył jego obraz przedstawiający gołębie. Nadał mu osobliwy styl, jego ojciec był zachwycony i postanowił kształcić syna w tym kierunku. Okrzyknięty "cudownym dzieckiem". Picasso uczył się w szkole sztuk pięknych w Barcelonie i w Akademii San Fernando w Madrycie. Potem nastąpiły słynne prekubistyczne trzy okresy jego twórczości. Błękitny od 1901 roku, dla którego charakterystyczne są sceny figuralne o silnej wymowie społecznej. Obrazy z tego okresu takie jak np. "Stary gitarzysta" cechuje ekspresyjny niebieski koloryt i wydłużenie proporcji postaci.

Kolejną faza malarstwa Picassa był okres różowy, w którym, nadal dominuje tematyka figuralna np. "Rodzina arlekina", ale interpretacja postaci na tych obrazach jest bardziej poetycka i nastrojowa.

Trzeci okres w twórczości Picassa to faza prekubistyczna, kiedy to artysta pod wpływem Paula Cezanne'a zaczęła opracowywać nowa koncepcję przestrzeni w obrazie. To właśnie z tego okres pochodzą słynne "Panny z Avignonu".

Na jesieni 1909 roku Picasso rozpoczął współpracę z Braquiem. Około 1912 roku Picasso i Braque wprowadzili do obrazów elementy gotowe w postaci wycinków z gazet, fragmentów tapety, szkła i piasku. W ten sposób powstały pierwsze w sztuce "collage" czyli kolarze.

W 1917 roku Picasso udał się do Włoch, zajmował się tam głównie tworzeniem scenografii i kostiumów teatralnych do wystawianej przez Balet rosyjski "Parady".

Okres od 1920 r. do 1926 r. określa się jako klasyczny, ponieważ powstało wtedy wiele wybitnych realistycznych dzieł Picassa, choć jednocześnie artysta nie zaniechał twórczości kubistycznej.

18 lipca 1936 r. Hiszpanię ogarnia wojna domowa, Picasso opowiada się o stronie republikanów, a w roku 1944 zostaje członkiem Francuskiej Partii Komunistycznej. W 1939 wybucha druga wojna światowa. Obrazem zniszczeń i zagłady, jakie niesie wojna jest "Gueernica", jedno z najwybitniejszych dzieł Picassa.

Po wojnie powstają kolejne obrazy, Picasso wraca do tematyki mitologicznej, fantastycznej, a także do malowania pejzaży i kompozycji figuralnych. W latach 1954 - 1963 Picasso zajmował się głównie interpretacją dzieł innych malarzy, wysoko przez niego cenionych: E. Delacroix, D.R. Velzqueza, E. Maneta. Dokonywał rekonstrukcji, dekonstrukcji i analizy wybitnych dzieł przeszłości. Picasso był też autorem malarstwa ściennego, między innymi kompozycji w gmachu UNESCO w Paryżu (1958).

Do ważniejszych wystaw dzieł Picassa należy zaliczyć "Els Quatro Gats" w Paryżu (1900), wystawę surrealistów (1925), wielkie wystawy retrospektywne w Rzymie, Mediolanie, Sao Paolo i dla uczczenia 90-tej rocznicy urodzin mistrza w Luwrze (1971). W 1963 roku w Barcelonie powołano do istnienia pierwsze Muzeum Picassa.

Pablo Picasso zmarł w 1973 roku w Mougnis (Francja) na atak serca.