Stefan Żeromski "Siłaczka" - wyjaśnienie tytułu.

Tytuł utworu Stefana Żeromskiego „Siłaczka” dotyczy głównej bohaterki- Stanisławy Bozowskiej. Zawiera on treść książki w tzw. „pigułce”. Zwraca naszą uwagę na najważniejszy element opowieści. Ten na pozór zwyczajny rzeczownik jak najbardziej odzwierciedla charakter kobiety. Chodzi jednak o siłę psychiczną. Bohaterka była nieugięta w swoich postanowieniach, uparcie dążyła do wyznaczonego celu kosztem własnego szczęścia, zdrowia a później również i życia. Pragnęła szerzyć wiedzę wśród prostych ludzi. Pomagając im czuła się spełniona. Uważana przez nich za autorytet zyskiwała ich zaufanie i to dawało jej siłę do działania. Była wytrwała w swoich postanowieniach, nie chciała nikogo zawieść. Bozowska podejmowała wciąż nowe trudy życiowe: wzięła na utrzymanie starszą kobietę, mimo że ledwo zapewniała sobie samej środki do życia. Ofiarowywała bezinteresowną pomoc- nie potrzebowała bogactw. Miała mocny charakter, nie traciła wiary nawet wtedy, gdy nie do końca spełniały się jej marzenia, np. związane z medycyną. Nie ulegała otoczeniu, miała wyznaczone cele i to czyniło ją mocną w oczach innych. Stanisława Bozowska w przeciwieństwie do Obareckiego posiadała hart ducha, silną wolę. Była konsekwentna w działaniach i bardzo ambitna.
Bez wątpienia ta krótka charakterystyka jest najlepszym dowodem na to, że bohaterka była siłaczką. Takie cechy posiadają wszakże osoby o mocnym, nieugiętym charakterze, zdecydowani i silni. Bozowska może być nazwana życiową siłaczką, bo nie każdy bez wsparcia i funduszy jest w stanie zrobić tyle dla innych i wciąż emanować energią i mocą.