Wisława Szymborska "Na wieży Babel"- omówienie rozmowy kobiety i mężczyzny

Podmiotami lirycznymi w wierszu ?Na wieży Babel? Wisławy Szymborskiej są kobieta i mężczyzna. Utwór przedstawia ich rozmowę.
Konwersację rozpoczyna mężczyzna prowokując rozmówczynię pytaniem: ?która godzina??.
Ona zaś sugeruje, że nie jest to najlepsze pytanie i ironizuje, mówiąc: ?Tak, jestem szczęśliwa?. Jednak na nim nie robi to najmniejszego wrażenia, ignoruje jej sarkazm. Widać, że coś złego zdarzyło się między nimi i poróżniło ich. Mężczyzna zaczyna mówić o pogodzie, dając tym samym do zrozumienia, że tak naprawdę nie mają ze sobą o czym rozmawiać. Mimo iż on bardzo by chciał- nie potrafi się z nią porozumieć. Kobieta zmierza do czegoś, chce coś przekazać, ale on szybko zmienia temat nawiązując do czego innego. Postanawia jednak nie igrać więcej z rozmówczynią i zachować powagę. Dziewczyna wykorzystuje sytuację i pyta go wprost, czy kocha inną. Ma nadzieję, że on nie zrobił niczego głupiego i zaraz wyzna jej, że czuje coś tylko do niej. Jednak mężczyzna nie potrafi dać jednoznacznej odpowiedzi; chce tylko by jego rozmówczyni pozostała z nim. Kobieta ukrywa swoje uczucia i chce pokazać, że jest wytrzymała. Z drugiej strony pragnie jednak to wyjaśnić. Chłopak próbuje dowiedzieć się co ona czuje do niego, staje się jednak niesympatyczny i zaczyna wypominać jej zdradę. Jej zachowanie ponownie jest prowokujące, ale on nie ulega. Przestaje się starać o dojście do porozumienia. Nie patrzą sobie w oczy, ona rzuca komplement, na który mężczyzna nie zwraca uwagi. Kobieta znów zaczyna ironizować i wychodzi na to, że jemu wcale nie zależy tak bardzo na kontynuowaniu tej rozmowy.
Po zinterpretowaniu tego wiersza, można stwierdzić, że osoby rozmawiające mają podobne cechy charakteru. Potrafią być wobec siebie niesympatyczni i ironiczni. Kiedy powiedzą już swoje zdanie, ignorują tą drugą osobę i prześcigają się w dokuczliwych uwagach. Wydawać się może, że para niepoważnie podchodzi do sprawy. Rozmówcy jednak mają wrażliwe serca i chcą się pogodzić. Nie mogą znieść sprzeczki, ale są uparci i zacięci w wymianie zdań. Widać, że każde z nich jest nieugięte.