"Kamienie na szaniec" streszczenie

Książka "Kamienie na szaniec" A. Kamińskiego poświęcona jest młodym ludziom, którym II wojna światowa odebrała najpiękniejsze lata. Miejscem akcji jest Warszawa. Głównymi bohaterami są trzej chłopcy: Aleksy Dawidowski "Alek", Jan Bytnar "Rudy", Tadeusz Zawadzki "Zośka". Są to rówieśnicy, pochodzący z rodzin inteligenckich, którzy w 1939 roku zdali maturę. Tak jak wszyscy młodzi ludzie mieli różne zainteresowania: sport, kino, nauka... Planowali studiować. Niestety wojna zmieniła ich życie. Widzieli ludzi skrzywdzonych przez Niemców. Pragnęli walczyć z okupantem. Nie mieli jednak karabinów. Zapisali się do harcerskiej organizacji " Szare szeregi", do podziemnej organizacji "Wawer", przyjęci zostali również do Armii Krajowej. Ich walka z Niemcami polegała na sabotażu t. j. na ściąganiu flag niemieckich, rozbijaniu szyb , malowaniu symboli polski walczącej, usuwaniu niemieckiej tablicy z pomnika Kopernika, niszczeniu urządzeń wroga i szlaków komunikacyjnych. Byli odważni, narażali swe życie dla przyjaźni i Polski. Po aresztowaniu Rudego bez wahania zorganizowali akcję pod Arsenałem, by uwolnić kolegę. Niestety nie było to w pełni udane zadanie. Podczas niej ranny został Alek. W wyniku odniesionych obrażeń Alek i Rudy po kilku dnia zmarli. Zośka po stracie kolegów przeżył załamanie psychiczne, lecz otrząsnął się i walczył dalej. Zginął w akcji rozbrajania posterunku żandarmerii niemieckiej.

Chłopcy w walce z okupantem oddali swoje życie. Ich patriotyczna odwaga została zauważona i zapamiętana. Przyjaciele zostali uhonorowani orderami Virtuti Militari. Zośka, również dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Polska dla każdego z nich była największą miłością.