Rezerwat biosfery UNESCO
Położenie - woj. podkarpackie, pow. bieszczadzki
Data utworzenia - 1973
Powierzchnia
- leśna 292,02 km2
- uprawna 247,24 km2
- wodna 21,12 km2
Pow. ochrony
- ścisłej 184,25 km2
- częściowej 107,77 km2
Długość szlaków turystycznych - 206 km
Liczba odwiedzających rocznie - 300 tys.
Siedziba - Ustrzyki Górne
Tarnica - najwyższy szczyt Bieszczadów
Bieszczadzki Park Narodowy, utworzony w 1973 r., jest jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski.
Tarnica
Połonina Caryńska
Krzemień
Historia
BPN jest trzecim co do wielkości parkiem narodowym na terenie Polski. W 1973 obejmował masyw Tarnicy, Krzemienia i Halicza, oraz podszczytowe partie Połoniny Caryńskiej o powierzchni zaledwie 59,55 km?. Obszar parku był powiększany czterokrotnie w latach 1989, 1991, 1996 oraz 1999. Od 1992 stał się częścią Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery "Karpaty Wschodnie".
Flora
Roślinność stanowi ok. 780 gatunków roślin naczyniowych, 250 gatunków mchów, 500 gatunków porostów i 1000 gatunków grzybów. Około 30 to endemiczne gatunki wschodniokarpackie, np. tojad wschodniokarpacki i tauryjski, goździk kartuzek goździk skalny, lepnica karpacka, pszeniec biały.
Fauna
Spośród 230 gatunków kręgowców, w parku można spotkać takie zwierzęta jak:
- jeleń
- żubr
- ryś
- żmija
- żbik
- sarna
- dzik
- niedźwiedź
- wilk
- orzeł przedni
- orlik krzykliwy
- puchacz
- puszczyk uralski
- wąż Eskulapa
Poza kręgowcami jest też dużo wyjątkowych pierścienic, owadów i pajęczaków.