Walka młodzieży z okupantem- Kamienie na szaniec

1 września 1939r. rozpoczęła się walka z niemieckim okupantem. W czasie wojny wśród młodzieży w szególny sposób zasłynęli Alek (Aleksy Dawidiwski), Rudy (Jan Bytnar) i Zośka (Tadeusz Zawadzki). Brali oni udział w walce przeciw hitlerowskiej okupacji Warszawy. Chłopcy odznaczali się wyjątkowym bohaterstwem, które było odzwierciedleniem ich miłości do ojczyzny.
Początkowo byli aktywnymi uczestnikami Małego Sabotażu. Skutecznie niweczyli plany Niemców, tłukli szyby w lokalach dla niemieckich żołnierzy. Ku pokrzepieniu serc Polaków malowali na murach kotwice-znak Polski Walczącej, literę "V" oznaczającą zwycięstwo Rzeczpospolitej, rozlepiali plakaty i afisze, także takie, które ośmieszały hitlerowców. Szczególnie w dnich rocznic narodowych, 3 maja i 11 listopada, wieszali polskie flagi.
Z czasem chłopcy przeszli do Grup Szturmowych i tam objęli dowództwo. Chwytając za broń chcieli służyć ojczyźnie. Zdawali sobie sprawę, że za tę służbę mogą przypłacić życiem. Najważniejsza była dla nich wolność Polski. To właśnie oni, młodzi ludzie, musieli walczyć z okupantem. Uczestniczyli w w wysadzaniu pociągu wiozącego broń niemiecką w Kraśniku w sylwestra 1941/1942 roku. Pod Arsenałem w Warszawie zasłynął głównie Alek, który wspólnie z przyjaciółmi odbił bliskiego mu Rudego. Zośka dowodził dwiema akcjami, z których jedna, mająca na celu odbicie więźniów transportowanych do Oświęcimia. Było to w Celestynowie. Druga akcja, w Czarnocinie, nie udała się.
Dwaj przyjaciele, Alek i Rudy, zmarli dnia 30 marca 1943 roku. Alek na skutek rany odniesionej pod Arsenałem, zaś Rudy na skutek skatowania przez gestapo. Zośka zginął 20 sierpnia 1943roku pod Sieczychami. Ci trzej chłopcy zostali odznaczeni Krzyżem Virtuti Militari, a Rudy i Zośka dodatkowo Krzyżem Walecznych.
Te postaci możemy traktować jako wzorce osobowe, ponieważ wzbudzają szacunek i podziw. Mam nadzieję, że wielu młodych ludzi będzie jeszcze wyznawało takie wartości jak Aleksy Dawidowski, Jan Bytnar i Tadeusz Zawadzki.