Kultura Rzymska w połowie II w. p.n.e.;
II w p.n.e. do dla kultury Rzymu duży wpływ hellenizmu. W rzymskiej kulturze tych wieków jest wiele elementów importowanych i nieoryginalnych, wiele sprzecznych ze sobą.
Po pierwsze nastąpiły przemiany życia rzymskiego: wzrost znaczenia miast, przepych w odzieży( szczególnie u kobiet),w arystokracji urządzano wiele uczt i urządzano wspaniale domy (pewien sposób rywalizacji). Pojawiają się nauczyciele-Grecy a także szkoły greckie. Rozrywki gwarantowały cyrk i amfiteatr(pierwsze walki gladiatorów w 264r p.n.e.)
W religii Rzymianie wprowadzili bogów greckich nadając im rzymskie odpowiedniki np. Jowisz (Zeus),Junona(Hera),Minerwa(Atena) itd. Przyjęto także greckie wyobrażenia o życiu pozagrobowym a także ofiary i igrzyska ku czci bogów. Nowe kulty uznawane były przez senat na podstawie ksiąg sybilijskich. Świątynie poświecone bogom wznoszono w obrębie granic miasta. Po zagarnięciu miast greckich zwożono do Rzymu posągi bogów i umieszczano w różnych świątyniach. Wraz z kultem greckim rozpowszechnia się też mitologia grecka, która jest przekładana z jęz. greckiego i bardzo popularyzowana wśród poetów. Także kulty wschodnie znajdowały wyznawców przeważnie wśród sfer demokratycznych np. bogini Izyda z Egiptu, Kybele i Wielka Macierz Bogów z Azji.
W literaturze wcześni rzymscy pisarze naśladowali wzory literatury greckiej. Pojawia się dramat. Pierwszymi formami prozy były prawa pisane,umowy, księgi liturgiczne. Następuje rozwój krasomówstwa. Pierwszym poetą rzymskim był Liwiusz Andronikus ( był z pochodzenia grekiem)-przetłumaczył na język łaciński "Odyseję". Inni poeci rzymscy to: Newiusz ( napisał utwór epicki o I pierwszej wojnie punickiej i parę tragedii), Enniusz (najwybitniejszy poeta rzymski w tym okresie) Platus( jego komedie były naśladownictwem komedii ateńskich nawet bohaterowie komedii noszą imiona greckie, a miejsca akcji toczą się w miastach greckich);Terencjusz( pochodził z Kartaginy do Rzymu dostał się jako niewolnik jego pan dał mu wykształcenie i wyzwolił go). Myślę, że jeśli chodzi o literaturę to była ona odtwórcza, piśmiennictwo rzymskie znajdowało się pod silnym wpływem greckich twórców.
Jeśli chodzi o architekturę i sztuki plastyczne. To najstarszą świątynia była świątynia Westy posiadającą cechy nagrobków etruskich. Następnie wszystkie trzy greckie style architektoniczne- dorycki, joński, i koryncki były stosowane przez architektów rzymskich. W okresie hellenistycznym- najstarszą właśnie świątynie kapitolińską ozdobiono w duchu hellenistycznym. W III w. ani w II w. p.n.e. rzymianie nie stworzyli oryginalnych posągów bóstw lub bohaterów naśladowali i kopiowali wzory grecki. Zasługę mieli taką, że rozwijali i doskonalili typy rzeźby(szczególnie rzeźby portretowe). Jednak widać różnice: posągi greckie idealizują człowieka, portret rzymski daje jego realistyczny wizerunek; w przeciwieństwie do nagich postaci rzeźby greckiej, Rzymianie tworzą statuę przyodzianą("Orator"- Rzymianin w todze).
Uważam więc że w tym okresie Rzymianie wiele zapożyczyli od swych sąsiadów-Etrusków i Greków. (Wnioskuje duży minus dla Rzymian).
Kultura Rzymska w końcowym okresie republiki
Kultura Rzymska w końcowym okresie republiki to między innymi okres wielu sławnych mówców a to dzięki temu, że wzrósł poziom szkolnictwa w Rzymie od dwunastego roku życia chłopcy uczęszczali zwykle do szkół gramatyków, organizowanych według wzorów hellenistycznych. Bardzo ważną rzeczą była retoryka- umiejętność zdolnego mówcy była bardzo ważna np. była pomocna w występowaniu na forum publicznym, w zgromadzeniach ludowych, na posiedzeniach senatu, a także wódz powinien umieć przemawiać do swych żołnierzy. Do wybitnych mówców należą m.in. Appiusz Klaudiusz, Gajusz Grakchus, Marek Tuliusz jego mowy i traktaty były uważane za wzory prozy łacińskiej. Dzięki temu wzrosła dobra znajomość łaciny.
W tym okresie nastąpiło rozpowszechnienie systemów filozoficznych. Dużą popularność miał hellenistyczne system filozoficzny- filozofia greckiego Epikura "epikureizm" Znajomość filozofii było ważnym elementem wykształcenia rzymskiego. Jednak duży minus dla Rzymian, gdyż w tej epoce nikt z Rzymian nie stworzył oryginalnego systemu filozoficznego. Mamy do czynienia z eklektyzmem( połączenie środków sformułowań treściowych zaczerpniętych z innych stylów).
W rzymskiej prozie bardzo ważną miejsce w tym okresie zajmują "Pamiętniki Cezara"(historiografia) -uznawano je za oryginalne, ciekawe, pełne logiki, jasności i pozbawione sztuczności. Znalazły one naśladownictwo wśród innych Rzymian( wreszcie Rzymianin naśladuje coś od swojego rodaka, a nie od Greka).
Jeśli chodzi o poezje rzymską to nastąpił rozkwit prozy łacińskiej. Nastąpił podział wśród poetów rzymskich inni chcieli uzyskać nowe formy poetyckie, wyzyskując środki poetyckie od greków, a zwłaszcza od aleksandryjskich poetów. Drudzy byli zwolennikami tradycyjnej formy wierszowanej zapoczątkowanej przez Enniusza.
W architekturze i sztuce to wyglądy miast rozwijają się bardzo tworząc w ten sposób z Rzymu olbrzymie centrum światowe. Za czasów Cezara sztuka kopiowania osiągnęła wysoki poziom. Do Rzymu przybywały okręty załadowane greckimi antykami. W rzeźbie wykonuje się popiersia sławnych Rzymian m.in. popiersie Cycerona widoczna jest hellenistyczna obróbka materiału ale zachowana jest zgodnie z tradycją rzymską realistyczność twarzy.
W religii wyższe klasy społeczeństwa w końcowym okresie republiki odnosiły się obojętnie, a nawet sceptycznie do zagadnień religijnych.
Wspaniały rozkwit Kultury Rzymskiej za czasów Augusta.
Kultura w epoce Augusta zajmuje wyjątkowe miejsce. Jest to "złoty wiek" rzymskiej sztuki i literatury. Kunszt sztuki oratorskiej podupada.
W poezji górują Wergiliusz, Horacy i Owidiusz(Owidiusz był ostatnim wielkim poetą epoki Augusta uważa się jego utwory za najlepsze wzory poezji rzymskiej) ich dzieła zyskały znaczenie historyczne w skali światowej i służyły w ciągu wielu stuleci za wzór. Wergiliusz zdobył rozgłos dzięki swym "Bukolikom" składają się z dziesięciu utworów "eklog" napisanych pod wpływem sielanek greckiego poety III w. p.n.e. Teokryta- akcja w kilku eklogach toczy się na Sycylii tak jak u Teokryta także nie mogę powiedzieć, że dzieło Wergiliusza było 100% oryginalne. Stworzył także "Eneidę" jednak za wzór posłużyły mu poematy greckie- "Iliada" i "Odyseja". Dzieła Horacego to jego "Pieśni", a wielkim dziełem Owidiusza były "Metamorfozy".
Architekturę epoki augustowskiej cechuje klasycyzm nawrót do naśladowania greckich wzorów klasycznych np. zabytkowa świątynia w galilejskim, mieście Nemausus zbudowana w stylu korynckim oraz przebudowa forum rzymskiego. Inne zabytki to mauzoleum Augusta (przypominała grobowce etruskie).
Rzeźby także były wykonywane w duchu klasycystycznym, ale twarze pozostawały realistyczne najwspanialszym posągiem tego okresu jest posąg Augusta jako Jowisza.
Moja odpowiedź na zadane w temacie pytanie jest taka, że kultura Starożytnego Rzymu była odtwórcza. Inne wzory kulturalne a przede wszystkim grecki przejawiają się przez te wszystkie epoki zarówno w literaturze, architekturze i religii, ale to jest tylko moje zdanie gdyż jest wiele rozbieżności zwłaszcza jeśli chodzi o czasy starożytne.