Która z pięknych kobiet w "Quo vadis" jest najbliższa mojemu ideałowi piękna?

Pojęcie piękna jest bardzo szeroko interpretowane. Piękno to pozytywna właściwość estetyczna bytu, wynikająca z zachowania proporcji, harmonii barw, dźwięków, stosowności, umiaru i użyteczności, odbierana przez zmysły. W powieści Henryka Sienkiewicza pt. "Quo vadis" jest wiele pięknych kobiet, ale na największą uwagę- moim zdaniem- zasługuje postać Ligii. Bohaterka pochodziła z tajemniczego kraju Ligów. Będąc zakładniczką przebywała w rzymskim domu. Jej opiekunami było małżeństwo- Pomponia Grecyna i Aulus Plaucjusz. Traktowali oni Ligię jak własną córkę. W ich domu wyznawany był Bóg, w którego wierzyła także Ligia. Odwołując się do pytania postawionego w temacie, postaram się poniżej uzasadnić słuszność mojego poglądu.
Według mnie, najważniejszą okolicznością mówiącą o pięknie Ligii, jest jej wiara. Dziewczyna była osobą niezwykle oddaną wierze chrześcijańskiej. Nigdy nie czuła do nikogo nienawiści, była troskliwa i litościwa. Opiekowała się Markiem Winicjuszem, pomimo że pretorianin chciał ją uczynić swoją nałożnicą. Jej serce nie pozwalało na nigodne i niemoralne uczucia. Ligia wykazała się odwagą i dojrzałością. Wybrała nędzę, ubóstwo, by nie złamać zasad wyznawanych przez chrześcijan. Kiedy zdała sobie sprawę, że kocha Marka, postanowiła go opuścić i wyrzec się grzesznych uczuć.
Nie ulega wątpliwości, że piękna kobieta powinna być wykształconą damą. Ujmująca odpowiedź na powitanie Petroniusza jest jedną z sytuacju, która potwierdziła mniemanie o jej wysokim poziomie inteligencji. Być może, piękno to rodziło się również w wierze w Chrystusa, podczas czytania ksiąg świętych.
Warto także podkreślić, że Ligia była śliczną, młodą kobietą. Odwołam się teraz do rozważań arbitra elegancji- Petroniusza, który początkowo nie zauważał urody dziewczyny. Swoje zdanie zmienił, kiedy Ligia przebywała w triclinium. Jej twarz była różowa, przezroczysta. Piękne usta, niebieskie oczy i alabastrowa białość czoła, wprawiły go w zachwyt. Długie ciemne włosy spadały na jej ramiona. Cała jej postać była kunsztowna.
W zakończeniu pragnę podkreślić, że piękno to nie tylko wygląd zewnętrzny, ale charakter- piękno wewnętrzne. Postać Ligii wzbudziła we mnie zachwyt. Jest ona odzwierciedleniem kobiety idealnej. Piękna duchem, pięknamoralnie, piękna cieleśnie.