Herakles - życiorys wg mitologii Parandowskiego

Herakles - syn Dzeusa i Alkmeny wchowany przez matkę ojczyma Amfitriona. Jako niemowlę został zabrany do nieba, gdzie ojciec położył go przy piersi śpiącej Hery, aby dać mu nieśmiertelność. Hera jednak obudziła się i znienawidziła chłopca, a krople mleka które jej spadły stworzyły Drogę Mleczną na niebie i białe lilie na Ziemi. Gdy miał 10 miesięcy zabił dwa potworne węże, które nasłane przez Herę wpełzły do pokoiku malca, aby go zadusić.
Herakles rósł zdrowo, ojczym jego Amfitrion bardzo dobrze opiekował się chłopcem. Od dzieciństwa najmował najlepszych nauczycieli dla dziecka. Lecz gdy Herakles zabił jednego ze swoich nauczycieli, ojczym wypędził syna z domu i kazał paść woły w górach. Herakles nie zmartwił się, zaznawał wtedy swobody, jakiej przedtem nie znał. Jadał niekiedy całego wołu i rozrósł się okrutnie. Pił z pucharu, którego niosło dwóch ludzi i miał maczugę, z którą nigdy się nie rozstawał. Była to własnoręcznie zrobiona maczuga z drzewa oliwkowego.
Podczas wojny pomógł królowi tebańskiemu i w zamian za zwycięstwo w starciu z wrogiem otrzymał za żonę jego córkę, z którą miał kilkoro dzieci. Lecz niestety, pewnego dnia, opętało go szaleństwo i zabił współmałżonkę oraz dzieci. Czując wyrzuty sumienia udał się do wyroczni Delfickiej gdzie uzyskał radę jak odkupić swą zbrodnię. Otóż Pytia - wróżbitka, kazała mu iść do Myken i zaciągnąć się na służbę u króla Euryteusa i zrobić wszystko co mu karze póki 12 prac nie wykona.
Herakles stawił się u króla Eurysteusa i wykonał 12 prac w ciągu kilku lat, były to między innymi:
- zabicie lwa z Nemei
-zabicie hydry lernejskiej
- sprowadzenie do Myken łani ceryntyjskiej
- zabicie dzika z Erymantu
-oczyszczenie stajni Augiasza ( w ciągu jednego dnia)
- wybicie roju ptaków z lasu w Stymfalos
- sprowadzenie klaczy króla Diomedesa
-przyniesienie pasu królowej Amazonek - Hipolity.
Po wykonaniu wszystkich tych prac Herakles postanowił się ponownie ożenić. Jako żonę wybrał sobie jedyną córkę pewnego króla, którą "wygrał" w zawodach łuczniczych z jej ojcem, lecz bracia królewny nie zgodzili się odsać siostry, w obawie przed kolejnym napadem szału Heraklesa, skończyło się to śmiercią jednego z nich. Za rozlanie niewinnej krwi bogowie ukarali Heraklesa ciężką niemocą i aby się wyleczyć, ten poszedł ponownie do wyroczni Delfickiej, lecz Pytia nie chciała z nim rozmawiać, więc w odezwie Herakles splądrował świątynię. Na radzie olimpskiej postanowiono ukarać Heraklesa 3 - letnią służbą u królowej Omfali. Gdzie to kobiety walczyły, jeździły konno, a mężczyźni zajmowali się pracami domowymi.
Po odpracowaniu kary Herakles wyjechał bez porzegnania. W drodze powrotnej, przejeżdżając przez pewien kraj poznał piękną królewnę Dejanirę, którą pokochał prawdziwie i poją ją za żonę. Podczas ich wspólnej podróży spotkali centaura Nessosa, który ofiarował się przewieść na grzbiecie Dejanirę. Ale gdy Herakles oddalił się kilka kroków, centaur zaczął uciekać, wtem Herakles strzelił z łuku i powalił Nessosa. Lecz ten w ramach zemsty powiedział królewnie, ze gdy wypierze koszulę męża w jego krwi, zachowa w sobie jego miłość na zawsze. Dejanira, zazdrosna o każdą uważała za swą rywalkę, posłuchała podstępnego fałszywego centaura i gdy Herakles ubrał wypraną w krwi Nessosa koszulkę, wstrząsnął nim ogromny ból. Herakles krzyczał i rozdzierał koszulę , która odpadała wraz z fragmentami skóry i mięśni, załamał się pod ciężarem katuszy jakie na niego sprowadziła niczego nieświadoma małżonka. Dejanira widząc cierpienie męża i zdając sobie sprawę, że to ona sprowadziła na niego tak okropne katusze, powiesiła się...
Herakles zaś udał się na wysoką górę, gdzie sam ułożył sobie stos pogrzebowy. Na nim położył swoją maczugę i skórę lwa, która dotychczas wiernie mu służyła za okrycie i tam legł, aby spłonąć. Ledwie jednak pierwsze płomienie objęły obolałe ciało bohatera, rozległ się huk gromu i pociemniało niebo. "Podpłynęła" ku niemu chmura, która zabrała go do nieba, gdzie u wrót Olimpu czekały na Heraklesa Iris i Nike, aby włożyć mu wieniec na skronie. Dzeus zszedł z tronu i wzioł syna w ramiona i uczynił go nieśmiertelnym. Hera natomiast wybaczyła Heraklesowi i oddała mu za żonę swą córkę Hebe - boginię młodości.