Przedstaw dzieło sztuki renesansowej będące syntezą epoki - Piero della Francesca „Biczowanie”

Obraz pt. „Biczowanie” jest typowym przykładem dzieła renesansowego. Artysta w tajemniczy sposób łączy dwie odległe w czasie sceny: religijną biczowania Chrystusa i świecką z księciem i dwoma mężczyznami, ujmując je w jednej wspólnej perspektywie linearnej. Po lewej stronie obrazu ukazującej wnętrze za sceną biczowania, perspektywę wyznaczają linie belki sufitowej i podłogi, a postacie w głębi zgodnie z prawami tejże perspektywy są odpowiednio pomniejszone. Po stronie prawej plan pierwszy zajmują trzy masywne postacie mężczyzn, poza którymi głębia przestrzenna zostaje wydobyta przez odpowiedni ustawienie budowli. Postacie trzech mężczyzn to portrety rzeczywiście istniejących ludzi. Różnią się oni między sobą nie tylko rysami, ale i wyrazem twarzy odzwierciedlającym charakter człowieka, jego wewnętrzne przeżycia i nastroje. Można śmiało powiedzieć, że jest to dzieło renesansowe, gdyż artysta nie boi się ukazywać prawdy. Maluje rzeczywistych ludzi w typowych dla nich strojach i sytuacjach oraz wyraża ich charakter. Nie boi się tez połączenia tematu religijnego ze świeckim. Które w jego obrazie tworzą jedna kompozycje. Ukazuje całą prawdę o zachowaniu ludzi tamtej epoki. Pokazuje także scenę tragiczną jaka niewątpliwie jest biczowanie. Na obrazie widzimy cierpiącego Chrystusa i stojących obojętnie trzech mężczyzn, którzy nie wzruszeni jego zachowaniem delektują się rozmową. Na przykładzie tego obrazu możemy stwierdzić, że twórcy renesansowi nie boją się krytykować zachowań i postaw innych ludzi. A nagość człowieka nie jest już tematem wstydliwym, gdyż jak widać Chrystus okryty jest tylko niewielką płachtą, jest pokazaną prawie nago. W obrazie renesansowym najważniejsze są osoby, ich wyraz twarzy i ubiór. Tło jest prawie niewidoczne, stanowi jedynie dodatek. W obrazie Francescy tło stanowią budowle jednak pokazane tylko elementami, nie widzimy ich w całej okazałości. W przeciwieństwie do ludzi ukazanych tak, iż jesteśmy nawet stwierdzić w jakim są nastroju i z jakiej społeczności się wywodzą. Obraz ten odwołuje się do tematów religijnych jednak w połączeniu ze świeckim epizodem daje nam typowe renesansowe dzieło. Piero dellce Francesca wyróżnił się stosowaniem szczególnie świetlistych barw, a także tym, że cienie malował barwami chłodnymi, a światło ciepłymi, gdy inni, dla oznaczenia świateł i cieni stosowali te sama barwę, tylko w słabszym lub silniejszym walorze.