Romantyczny "bunt jednostki", a współczesny "bunt pokoleń".

Romantyczny i współczesny bunt pokoleń. Przedstaw w krótkiej eseistycznej formie swoje obserwacje na ten temat, przemyśl formę pracy, nadaj jej własny, oryginalny tytuł.

Bunt to sprzeciw, protest, spontaniczne wystąpienie. Od zarania dziejów w naturze ludzkiej leżała skłonność do niego. Już Adam i Ewa sprzeciwili się Bogu. Kierowała ich ciekawość, która ukazana była za pomocą węża. Następnie to pojęcie przewijało się przez wszystkie epoki. Kain i Abel, Hiob, Antygona, Prometeusz, Ikar... Można by tak wymieniać w nieskończoność. Jednak najczęściej bunt pojawiał się w epoce romantycznej.
Romantyzm rozpoczął się okresem ?Sturm und Drang?, czyli ?Burzy i Naporu? w Niemczech. W innych krajach było podobnie, buntowano się przeciw wzorcom oświeceniowym, żądano wolności politycznej słowa i sztuki. Tak, więc same korzenie epoki wywodzą się z buntu. Romantyków fascynowało wszystko to, co było nieposkromione, zbuntowane, tajemnicze.
Za ?prekursora? buntu romantyków możemy uważać Goethego (nie zerwał nigdy więzów łączących go z klasycyzmem), który za pośrednictwem ?Fausta? i ?Cierpień młodego Wertera? przekazał romantykom innych narodowości swoje poglądy, na których mogliby się wzorować. Na jego romantycznej twórczości wzorował się sam Mickiewicz, wprost zachęcając swoich rodaków do ?czytania Goethego?.
W literaturze renesansu odnaleźć możemy wiele przykładów buntu jednostki. Był to sprzeciw nie tylko wobec zastanej rzeczywistości, ale również wynikający z odwiecznego i obecnego w życiu każdego człowieka konfliktu pokoleń. W tradycji romantycznej odnaleźć możemy jeden z najśmielszych przykładów manifestu młodego pokolenia. Powstała w 1820 roku ?Oda do młodości? Adama Mickiewicza jest wyrazem poglądów młodych indywidualistów pragnących zmienić świat. Traktowana jako odezwa do przyjaciół romantyków jest jednocześnie wyrazem chęci wprowadzenia zmian w przeładowanym problematyką dydaktyczną dziedzictwie klasycyzmu. Utwór odnosi nas jednocześnie do wielkiej polemiki z przełomu epok, z wizją kultury zaproponowaną już w oświeceniu oraz stereotypami myślenia epoki poprzedniej. Romantycy odrzucili koncepcję rzeczywistości zmechanizowanej i poddanej stałym niezmiennym regułom. Pragnęli oni jedynie zmian w tym, co już ustalone, nie chcieli burzyć starego ładu, a jedynie odświeżyć jego postulaty. Gatunek wybrany przez Mickiewicza, proweniencją sięgający antyku miał podkreślić wagę niesionych ze sobą treści. Poeta pragnął pchnąć młodych do czynu, obudzić w nich gotowość do zmian pokazać właściwą drogę działania. Słowa utworu ?Niech nad martwym zlecę światem w rajską dziedzinę ułudy? miały oddać nieprzystawalność głoszonych przez jego poprzedników haseł do obowiązujących realiów. Potrzebna była nowa krew, siły witalne i trzeźwy umysł. Według Mickiewicza należy postawić na indywidualizm jednostki, upór, siłę w dążeniu do celu.
Podobnie jest w czasach nam współczesnych. Każde nowe pokolenie buntuje się przeciw poprzedniemu. Każde z nich reprezentuje inne wartości i potrzeby, które toczą kłótnie, walki, a nawet wojny. Zjawisko buntu pokoleń można było w Polsce (w czasach współczesnych) zauważyć w latach 40. XX wieku ? taką postawę reprezentowali Kolumbowie, młodzi ludzie, których okres dojrzewania przypadł na czas II wojny światowej. Pokolenie to aktywnie buntowało się przeciw okupantowi niemieckiemu, tworząc ruchy oporu i aktywnie biorąc udział w powstaniach wojennych. Ich bunt nie ograniczał się tylko do udziałów militarnych, byli wśród nich również poeci, m.in. K.K. Baczyński, którzy swoją twórczością starali się wspomóc, wesprzeć ?swoich? na duchu. Każde pokolenie wnosiło do życia nowe cele i wartości, którym się poświęcało, za które walczyło. W czasach obecnych, mając wolność słowa i czynów, żyjąc w państwach demokratycznych, ludzie mogą łączyć się w grupy, tworząc subkultury. Zyskują na tym siłę oporu, dochodzą łatwiej do głosu, wznoszą bunt na szeroką skalę. Młodzież, zarówno jak i starsze pokolenia, coraz częściej buntują się przeciwko władzy, przemocy, złu i wielu innych rzeczach, z którymi, według nich, trzeba podjąć walkę, naprowadzić na dobrą drogę. Poprzez manifestacje i protesty przekazują swoje racje. Subkultury i inne organizacje są wpierane przez poetów, muzyków i artystów, zyskują dzięki temu szerszy przekaz, zrzeszając ludzi o podobnych poglądach.
Kształtowany przez romantyków indywidualizm jednostki kierowanej uporem, przez kilkaset lat przerodził się w bunt masowy- bunt pokoleń.