Człowiek człowiekowi jest potrzebny do życia

Odkąd za Ziemi pojawili się ludzie, są sobie bardzo potrzebni. Bo w końcu, kiedy mamy problemy, do kogo się zwracamy? Dlatego chcę udowodnić, że człowiek potrzebuje drugiego człowieka do życia.

Pierwszym przykładem na poparcie niniejszej tezy będzie przykład z literatury. W powieści Stephenie Meyer „Księżyc w nowiu” dwoje głównych bohaterów bardzo się kocha. Jest jednak pewien problem. Chłopak – Edward – jest wampirem. Bardzo martwi się o swoją ukochaną i chcąc ja ratować „przed sobą samym” porzuca ją. Bella jest zrozpaczona. Przez przypadek spada z klifu do morza. Edward myśli, że z jego powodu popełniła samobójstwo. Nie wie, że dziewczyna żyje. Sam postanawia się zabić. Na szczęście Bella pojawia się w odpowiednim momencie i wszystko kończy się dobrze. Jak widać nie przeszkadzało jej, ze Edward jest wampirem. Sama była skłonna stać się nieśmiertelnym wampirem, byleby być z ukochanym już na zawsze. A wszystko, dlatego że ona widziała w nim człowieka. Człowieka, którego bardzo potrzebowała i kochała. To był przykład, który mówił o uczuciach. Teraz podam bardziej „dosłowny”. Będzie to przykład z mitologii. Jazonowi została powierzona misja odnalezienia Złotego Runa – wełny boskiego baranka. W ten sposób miał udowodnić, że jest godny władać królestwem. Razem z pięćdziesięcioma dwoma dzielnymi zuchami wyruszył na wyprawę. Zapewne zginąłby już w pierwszej potyczce z ziejącymi ogniem bykami, gdyby nie córka Ajetesa, Medea. Zakochała się ona w Jazonie i postanowiła mu pomóc. A że znała się na czarach chłopak nie tylko przeżył, ale i zdobył Złote Runo. Kolejnym przykładem będzie ponadczasowy dramat Williama Shakespeare’a - „Romeo i Julia”. Romeo myśląc, że Julia nie żyje wypija śmiertelny napój. Wtedy Julia się budzi i widzi ukochanego, który właśnie skonał. Z rozpaczy zabija i siebie. Tu niestety historia nie skończyła się dobrze tak jak w powieści „Księżyc w nowiu”. Ale też pokazuje, że bohaterowie nie mogli bez siebie żyć. A ks. Twardowski pisze: „Śpieszmy się kochać ludzi – tak szybko odchodzą…”

Jak widać z powyższych argumentów, każdy człowiek potrzebuje drugiego do życia