Charakterystyka Świętoszka - Tartuffe.

Tytułowy bohater komedii Moliera pt. „Świętoszek” to mężczyzna w średnim wieku. Jego imię to Tartuffe. Posiada on dużą umiejętność przekonywania o czym świadczy duża ilość ludzi, którzy uwierzyli w jego kłamstwa. Jest to postać, która osobiście pojawia się dopiero w trzecim akcie. Wcześniej dowiadujemy się jednak wielu rzeczy, czytając dialogi opisujące go. Część z nich jest pozytywna, część negatywna.
Udało mu się zafascynować swoją osobą Orgona, który przygarnął go do swego domu jak brata i miłował bardziej niż matkę, żonę czy dzieci. Zyskał też poparcie Pani Pernelle- matki Orgona.
Reszta rodziny była przeciwna Świętoszkowi. Często go obrażali w dialogach między sobą. Największą karę z nich wszystkich poniósł syn Orgona- Damis. Został on wydziedziczony i wygoniony z domu.
Orgon był ślepo zapatrzony w Świętoszka. Przekładał nawet jego sprawy nad ciężką chorobę żony. Był ślepy i głuchy na argumenty rodziny, ukazujące prawdziwą naturę Świętoszka. Postanowił oddać mu swoją córkę- Mariannę, pomimo iż była ona zaręczona z Walerym.
Świętoszek miał wielką słabość do kobiet. Świadczy o tym fakt, iż kazał służącej Dorynie zasłonić dekolt lub też jego zaloty do żony Orgona, Elmiry. Umiejętność wpływania na ludzi przydała się Tartuffe’owi podczas rozmowy Orgona z Damisem, który opowiedział ojcu o rozmowie Tartuffe’a z Elmirą. Naiwny i zaślepiony Orgon nawet nie dopuszczał takiej myśli, więc uznał opowieść syna za brednie i wygnał go z domu, a Świętoszkowi zapisał cały majątek.
Prawdziwe oblicze Tartuffe’a Orgon poznał dopiero dzięki podstępowi Elmiry, ale było już za późno. Oddany przyjaciel okazał się nagle groźnym wrogiem zdolnym nie tylko do wyrzucenia całej rodziny z domu, ale także do przekazania księciu dokumentów świadczących przeciwko Orgonowi. Na szczęście urzędnicy rozpoznali w Świętoszku złoczyńcę od dawna ściganego przez prawo, za co został aresztowany.
Uważam, że Tartuffe był zwykłym oszustem i obłudnikiem, któremu poszczęściło się w życiu, lecz nie umiał z tego skorzystać, za co został słusznie ukarany.