ODŻYWIANIE SIĘ
PARZYDEŁKOWCE
Parzydełkowce chwytają swoje ofiary wystrzeliwując parzące, kolczaste nici z komórek parzydełkowych. Odżywiają się drogą fagocytozy (wychwytywanie i wchłanianie drobnych cząsteczek organicznych przez wyspecjalizowane w tym kierunku komórki wyższego ustroju), pinocytozy (pobieranie płynów i substancji odżywczych przez komórki poprzez wpuklenie się błony komórkowej, a następnie wytworzenie się kanalików, którymi wchłaniane są określone składniki potrzebne do produkcji cytoplazmy), osmozy (dyfuzyjny przepływ cząsteczek rozpuszczalnika przez błonę półprzepuszczalną z roztworu mniej stężonego do bardziej stężonego), a formy o wyższym stopniu rozwoju pobierają pokarm przez cytostom, czyli nibyusta.
PŁAZIŃCE
Układ pokarmowy u tasiemców i niektórych wirków uległ redukcji, u pozostałych składa się z gardzieli i jelita, otworu odbytowego brak.
NICIENIE
Przewód pokarmowy rozpoczyna się otworem gębowym prowadzącym do gardzieli, łączącej się z jelitem, którego komórki zawierają glikogen, odżywczą substancję zapasową. Przewód pokarmowy zakończony jest tzw. jelitem tylnym.
WROTKI
Aparat wrotkowy, utworzony przez 2 wieńce rzęsek w przedniej części ciała, pełni rolę aparatu ruchowego oraz napędza cząstki pokarmowe. Dobrze rozwinięty przewód pokarmowy, rozpoczynający się otworem gębowym, a następnie przechodzi w gardziel z charakterystycznym aparatem żującym, służącym do rozcierania pokarmu. Za gardzielą mieści się przełyk, żołądek i jelito tylne przechodzące w kloakę.
PIERŚCIENICE
W układzie pokarmowym występują wyspecjalizowane odcinki jelita przedniego, środkowego i tylniego. Przewód pokarmowy ciągnie się przez całą długość ciała.
MIĘCZAKI
Układ pokarmowy zbudowany z trzech odcinków : jelita przedniego, środkowego i tylnego. Wyróżniającym narządem jest leżąca w gardzieli tarka (zanikła u małży, a zredukowana u niektórych ślimaków), zbudowana z szeregu rytmicznie powtarzanych, poprzecznych szeregów zębów opatrzonych guzkami, służąca do pobierania i rozdrabniania pokarmu. Skomplikowana budowa tarki zróżnicowana pomiędzy grupami, u form drapieżnych zęby większe i jest ich mniej w poprzecznym rzędzie.
STAWONOGI
Układ pokarmowy podzielony jest na anatomicznie i funkcjonalnie zróżnicowane odcinki. Narządami gębowymi o budowie przystosowanej do pobierania określonego pożywienia lub narządami zmysłów są odpowiednio przystosowane odnóża głowowe.
SZKARŁUPNIE
Układ pokarmowy zbudowany według określonego schematu : pierścień okołogębowy i odchodzące od niego pięć pasm.
WYDALANIE
PARZYDEŁKOWCE
Dyfuzja szkodliwych produktów azotowej przemiany materii przez komórki nabłonkowe.
PŁAZIŃCE
Układ wydalniczy ma postać kanalików i nosi nazwę nefrydium.
NICIENIE
Układ wydalniczy tworzą dwa podłużne kanały wydalnicze posiadające wspólne ujście.
PIERŚCIENICE
Narządy wydalnicze typu metanefrydialnego.
MIĘCZAKI
Układ wydalniczy tworzy nerka (przekształcone metanefrydium) i odchodzący od niej długi moczowód zakończony otworem wydalniczym.
STAWONOGI
Układ wydalniczy tworzą cewki Malpighiego bądź metanefrydia.
SZKARŁUPNIE
Brak narządów wydalniczych
KRĄŻENIE
PARZYDEŁKOWCE
Brak układu krwionośnego.
PŁAZIŃCE
Brak układu krwionośnego.
NICIENIE
Brak układu krwionośnego.
WROTKI
Brak układu krwionośnego.
PIERŚCIENICE
Układ krwionośny jest zamknięty (krew krąży w zamkniętym systemie naczyń).
MIĘCZAKI
Układ krwionośny otwarty (krew częściowo krąży wewnątrz naczyń krwionośnych, częściowa zaś wlewa się do jamy ciała bezpośrednio omywając różne narządy).
STAWONOGI
Układ krwionośny otwarty.
SZKARŁUPNIE
Układ krwionośny zamknięty, krew nie zawiera barwników, nie jest więc nośnikiem tlenu.