Historia PAH
W 1989 roku powstała w Polsce fundacja EquiLibre z siedzibami w Krakowie i Toruniu. Nazwa ta nawiązywała do francuskiej organizacji humanitarnej EquiLibre, którą w 1984 roku w Lyonie założył Alain Michel. Początkowo jej celem była pomoc polskiemu społeczeństwu poprzez wysyłanie do Polski konwojów. Pomoc EquiLibre przychodziła do Polski w latach 1984-1990. Od 1986 roku organizacja ta zaczęła wysyłać pomoc również do innych krajów (Nigeria, Armenia, Kurdystan Iracki, Bośnia, Rumunia i inne). Po wolnych wyborach w 1989 roku i po zmianie Ustawy o Fundacjach, Alain Michel, prof. Zbigniew Chłap, Bogdana Pilichowska i Janina Ochojska zarejestrowali polską Fundację EquiLibre, której celem nadal była pomoc polskiemu społeczeństwu, ale przy pomocy środków pozyskanych w Polsce. Zakładając organizację w Polsce, jej twórcy nie znali teorii i nie mieli praktyki. Skorzystali z doświadczeń francuskiego EquiLibre, jak założyć i prowadzić organizację pozarządową zajmującą się pomocą społeczną, jak skutecznie zdobywać środki i w jaki sposób współpracować z innymi organizacjami. W grudniu 1992 r. Janina Ochojska założyła biuro w Warszawie, które organizowało konwoje do Bośni. We wrześniu 1993 r. powstało biuro w Łodzi. W grudniu 1994 r. pracownicy biur: warszawskiego, toruńskiego i łódzkiego, postanowili odłączyć się od EquiLibre i zarejestrowali fundację o nazwie Polska Akcja Humanitarna. Decyzja ta została spowodowana rozszerzeniem zakresu działań Fundacji o niesienie pomocy poza granice naszego kraju. Polska EquiLibre, z siedzibą w Krakowie, istnieje nadal i kontynuuje swoją działalność.
AI
Amnesty International powstała jednocześnie we Francji i Wielkiej Brytanii w 1961 roku po apelu Petera Benensona w sprawie wysyłania listów do rządu Portugalii z prośbą o udzielenie amnestii tamtejszym więźniom sumienia, opublikowanym w Observerze. Dzięki sukcesowi tej akcji, idea wysyłania masowo listów w obronie pokrzywdzonych stała się bardzo popularna w obu tych krajach i z inicjatywy dziennikarzy w Observerze i Paris Match powstała formalna organizacja, której zadaniem było pozyskiwać środki na reklamowanie takich akcji w innych mediach.Amnesty International liczy obecnie 1 mln 800 tys. członków w ponad 140 krajach świata.[1] W 1977 roku organizacja ta otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla. Centrala AI – tzw. międzynarodowy sekretariat – znajduje się w Londynie. Obecnym sekretarzem generalnym AI jest Irene Khan.Amnesty International była obecna w Polsce od połowy lat 70. Jej pierwsza polska akcja dotyczyła obrony robotników represjonowanych w Ursusie i Radomiu w 1976 roku. Wśród Polaków bronionych przez AI jako więźniowie sumienia byli Seweryn Blumsztajn, Bogdan Borusewicz i kilkuset innych.Polska struktura AI powstała w 1989 roku (choć jeszcze przed upadkiem komunizmu "Biuletyn Amnesty International" z informacjami ze świata wydawał po polsku Ruch Wolność i Pokój). Obecnie polska Amnesty ma 2500 członków, działa 15 grup lokalnych i 55 grup szkolnych. Prezeską Polskiej Sekcji AI jest Kinga Dąbrowska, a w skład Zarządu wchodzą dodatkowo: Anna Dzierzgowska, Mateusz Hładki, Ewa Kamińska, Rafał Kownacki, Michał Pawlęga oraz Monika Szreder. Największą przeprowadzaną corocznie akcją polskiej AI jest Maraton Pisania Listów, polegający na ręcznym pisaniu listów w obronie ofiar prześladowań przez całą dobę bez przerwy. Akcja, zapoczątkowana w 2001 roku odbywa się zawsze w weekend grudnia najbliższy Międzynarodowemu Dniu Praw Człowieka, obchodzonemu 10 grudnia. Ostatni Maraton w grudniu 2006 zaowocował ręcznym napisaniem 22000 listów w około czterdziestu miastach.
Helsińska Fundacja Praw Człowieka
Helsińska Fundacja Praw Człowieka w Polsce, z siedzibą w Warszawie, została założona w 1989 roku. Jej powstanie poprzedziła siedmioletnia działalność Komitetu Helsińskiego w Polsce, który pracował w podziemiu od 1982 roku. Po zmianie ustroju politycznego w Polsce w roku 1989 członkowie Komitetu postanowili ujawnić się i stworzyć niezależny instytut zajmujący się edukacją i badaniami w zakresie praw człowieka. Ponieważ obowiązujące wówczas prawo nie zezwalało na tworzenie niezależnych instytutów, zdecydowano się powołać fundację, która pełnić miała taką rolę.
Caritas
Caritas jest jedna z największych organizacji charytatywnych działających w Polsce, jak i na świecie. Nadzór nad nią pełni Konferencja Episkopatu Polski.
Pierwszy Office central des institutiones charitables powstał w 1890 roku w Paryżu i był dziełem L. Levebre. Jego zadanie było skromne i polegało na utrzymywaniu kontaktu między poszczególnymi dziełami dobroczynnymi oraz popularyzację działalności charytatywnej w społeczeństwie. W Niemczech centralizacja poszła dalej. W 1897 roku ks. Lorenz Werthmann założył związek dzieł dobroczynnych pod nazwą Caritasverband. Siedzibą centrali stał się Fryburg Bryzgowijski. Za przykładem Niemiec poszła Austria, gdzie w 1900 roku stworzono Zentralstelle der katholischen Vereine fuer freiwillige Wohltaetigkeit. Z okazji kongresu eucharystycznego w Amsterdamie w 1924 roku powstał projekt utworzenia międzynarodowej organizacji charytatywnej pod nazwą Caritas Catholica. Zarząd tej organizacji ukonstytuował się na konferencji w Lucernie w 1926 roku, na siedzibę związku wybrano Bazyleę. Polskę reprezentował w nim Związek Poznański w osobach ks. Walentego
Dymka i ks. Janiaka
Na ziemiach polskich związki towarzystw dobroczynnych powstały również na przełomie stuleci: w 1895 roku we Lwowie powstał Związek Katolickich Towarzystw i Zakładów Dobroczynnych, który koordynował pracę stowarzyszeń św. Wincentego a’Paulo oraz innych towarzystw i dzieł charytatywnych. W 1907 roku ks. Stanisław Adamski wraz z ks. Piotrem Wawrzyniakiem zwołał w Poznaniu zebranie organizacyjne Związku Polsko-Katolickich Towarzystw Dobroczynnych. Poznański Związek Caritas wzorujący się w swej organizacji i formach pracy na niemieckim Caritasverband odegrał pionierska rolę w stosunku do inicjatyw, które po odrodzeniu Polski zostały podjęte we wszystkich diecezjach w Polsce. Na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych prawie we wszystkich diecezjach w Polsce powstały lokalne związki Caritas. W 1937 roku powstał projekt stworzenia centrali diecezjalnych związków, na przeszkodzie w realizacji tego projektu stanęła wojna.
UNICEF
Historia UNICEF w Polsce rozpoczęła się w 1962 roku, kiedy to z inicjatywy profesora medycyny Bogusława Kożusznika powstał pierwszy Komitet Narodowy we wschodniej części Europy. Od początku swojego istnienia UNICEF w Polsce pomagał polskim dzieciom. Dzięki jego zaangażowaniu przez wiele lat kupowano wyposażenie dla polskich ośrodków zdrowia, sprowadzano surowce do produkcji artykułów dla dzieci, wspierano programy pomocy dzieciom. Podczas stanu wojennego Komitety Narodowe UNICEF z Europy Zachodniej przekazywały polskim dzieciom lekarstwa, odzież i odżywki. Od 2002 roku Polska została zakwalifikowana przez UNICEF do krajów wysoko rozwiniętych. W związku z tym jednym z podstawowych zadań Polskiego Komitetu Narodowego, podobnie jak 36 pozostałych Komitetów Narodowych, jest promowanie praw dziecka oraz zbieranie funduszy na prowadzenie przez UNICEF programów pomocy dzieciom w najbardziej potrzebujących krajach świata.
Zarząd PKN UNICEF składa się z dwóch osób: Adam Aduszkiewicz - Dyrektor Generalny, Magdalena Krupa-Hernandez - Dyrektor Wykonawczy.
Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy
Fundacja Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy została zarejestrowana w Warszawie 2 marca 1993 roku. Jej założycielami są Jerzy Owsiak, Lidia Niedźwiedzka-Owsiak, Bohdan Maruszewski, Piotr Burczyński, Paweł Januszewicz, Walter Chełstowski, Beata Bethke.
Podstawowym celem Fundacji jest działalność w zakresie ochrony zdrowia polegająca na ratowaniu życia chorych osób, w szczególności dzieci, i działanie na rzecz poprawy stanu ich zdrowia, jak również na działaniu na rzecz promocji zdrowia i profilaktyki zdrowotnej. Promocja i profilaktyka zdrowotna znalazła się w naszym statucie pod koniec zeszłego roku z racji naszego zaangażowania w te problemy.
MOP
Międzynarodowa Organizacja Pracy została założona w 1919 r., aby doprowadzić rządy, przedsiębiorców i związki zawodowe do wspólnego działania na rzecz sprawiedliwości społecznej i lepszych warunków życia na całym świecie. Jest to organizacja trójstronna, w której reprezentanci pracowników i przedsiębiorców mają udział w jej pracach z takim samym statusem jaki mają rządy. Liczba krajów członkowskich MOP wynosi aktualnie 180 (stan w dniu 23.01.2007 r.). W roku swego pięćdziesięciolecia w 1969 r., MOP została nagrodzona Pokojową Nagrodą Nobla. Biuro Organizacji mieści się w Genewie w Szwajcarii.