„Ogień jeden, woda drugi” – który bohater, Cześnik, czy Rejent zasługuje na większą sympatię.

Moim zdaniem, teza „Ogień jeden, woda drugi” potwierdza tylko pozorną różnice między Rejentem, a Cześnikiem. Obaj bohaterowie, nie są postaciami o dobrym charakterze, ale autor dramatu przedstawił ich w sposób komiczny, więc wzbudzają u mnie śmiech. Jeśli zatem zarówno Cześnik, jak i Rejent, nie mieli dobrego charakteru, wybieram mniejsze zło, czyli postać Cześnika.
Głównym argumentem przemawiającym za większą sympatią wzbudzaną do Cześnika, jest fakt, iż jego złe czyny nie były przemyślane. Bohater nie wiedział co robi, ponieważ nie potrafił pomyśleć przed zrobieniem czegokolwiek. Sytuacja u Rejenta jest całkiem inna, jego czyny były przemyślane i czynione z premedytacją. Można się tego dowiedzieć np. czytając fragment w którym Cześnik i Rejent kłócą się o mur. Rejent chciał załatać dziur w murze, żeby odgrodzić się bardziej od wroga, Cześnik zabłysnął wtedy swoją bezmyślnością i zabronił wrogowi reperowanie muru.
Kolejnym argumentem, jest zachowanie Cześnika względem kobiet, czuł on bowiem do nich nieśmiałość. Sam był kawalerem, lecz planował ślub z Podstoliną. Choć ślub miał być tylko dla pieniędzy, nie odważył się osobiście porozmawiać o ślubie ze swoją przyszłą żoną. Rejent natomiast, był wdowcem i nie szukał drugiej żony, więc z samej „Zemsty” za wiele o jego kontaktach z kobietami nie można wywnioskować. Można tylko przypuszczać, po postawie syna, że nie miał on problemów z rozkochiwaniu w sobie kobiet.
Każdy z tych bohaterów miał inne powiedzonka. Rejent często mówił: „ Niech się dzieje wola Boga, z nią się zawsze zgadzać trzeba”. Cześnik zaś bardzo częśto używał zwrotu „mocium panie”, choćby wtedy gdy, dyktował Dyndalskiemu list w imieniu Wacława do Klary.
Argumenty te nie przedstawiają zbyt klarownej różnicy między Cześnikiem, a Rejentem, ponieważ obaj mężczyźni nie mieli dobrych charakterów, jednak Cześnik, swoją bezmyślnością zasłużył na miano mniej zgorszonego.