Minusy Powstania Styczniowego.

Wybuch powstania był nieuzasadniony, ani korzyściami międzynarodowymi, ani wzrostem ucisku międzynarodowego.
Najważniejszym powodem wybuchu powstania było wychowanie powstańców na legendzie powstań listopadowego i kościuszkowskiego. Widzimy więc, że nie był to żaden poważny, istotny powód, lecz tylko chęć młodych do wykorzystania dawnych idei powstańczych.
Postępowanie Polaków można więc śmiało zobrazować przysłowiem ''Daj komuś palec, weźmie całą rękę''. Przecież car Aleksander II zniósł stan wojenny w Królestwie Polskim, ogłosił amnestię dla polskich więźniów, złagodził cenzurę, zezwolił na otwarcie uczelni medycznej w Warszawie oraz działalność towarzystwa rolniczego, a nawet wyraził zgodę na ograniczoną autonomię dla Królestwa Polskiego. Polakom nie mogło żyć się do tego stopnia źle, że musieli organizować powstanie. I chociaż rozumiem ich patriotyzm, to nie warto porywać się z ''motyką na słońce''.
Co prawda zaborcy stłumili rewolucję moralną oraz ogłosiły stan wojenny, ale właśnie wtedy ruch narodowy został zepchnięty do podziemia przez zjednoczone kręgi społeczeństwa trwające w postawie biernego buntu, a nawet przyczyniły się do kompromitacji postawy ugodowej, a zwłaszcza jej głównego zwolennika margrabiego Wielopolskiego.
Śmiesznymi były postawy młodzieży polskiej, która w obawie przed branką zaczęła chronić się w lasach, pomimo srogiej zimy. Było to bezsensowne, gdyż przyspieszyło źle przygotowane powstanie.
Grupy cywilów dowodzone co prawda przez wojskowych, ale nie przeszkolone i słabo uzbrojone stanęły do walki przeciwko regularnej, blisko 400-stu tysięcznej armii rosyjskiej.
Powstańcy zdani byli na przerzuty broni zza granicy, znikomą liczbę zdobytych karabinów, albo broń myśliwską wobec fiaska pomysłów opanowania rosyjskich arsenałów. W praktyce większość walczyła za pomocą szabel, kos, a często tylko kijów. Dobrze zobrazowane było to w jednej z pieśni powstańczych "Poszli nasi w bój bez broni".
Postawy powstańców były śmieszne, gdyż wiadomym jest, że nie mogli oni wygrać jedynie za pomocą atakowania rosyjskich posterunków, patrolów i transportów po których następowała natychmiastowa ucieczka i często wielogodzinne kluczenie po lasach podczas wymykania się obławom.
Polskim siłom powstańczym brakowało również dowództwa. Poszczególne oddziały prowadziły działania na własną rękę, bez koordynacji czy nawet bez porozumienia z innymi.


w tym temacie należy również wspomnieć o działalności 'białych' i 'czerwonych' :)

PODSUMOWANIE
Już ówcześnie żyjący ludzie zauważyli, iż klęska powstania styczniowego była w dużej mierze winą samych inicjatorów powstania, nie mogło bowiem udać się coś, co było źle przygotowane.
Brak broni, dowódców oraz sprzymierzeńców przekreślał szansę na wygraną.
Widzą to również dzisiejsi historycjy, którzy wykazują, iż to powstanie tak naprawdę oprócz braku dobrych przygotowań odbyło się w złym czasie oraz przy rażącej dysproporcji sił. Według mnie był to bezsensowny przelew polskiej krwi.
Na losach powstania zaważyły również spory wewnętrzne, błędy wojskowych i ambicje przywódców, dlatego uchodzi ono za najbardziej tragiczny w skutkach przykład słabości szlacheckiego romantycznego ruchu niepodległościowego.

Źródło:
Podręcznik do Historii
Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe
''Historia II'' cz.1