Opis dworku w Soplicowie

Adam Mickiewicz w swojej epopei „Pan Tadeusz”, przedstawił obraz dworku szlacheckiego i jego mieszkańców. Miejsce to emanowało polskością i patriotyzmem. Kultywowane były tam staropolskie tradycje i obyczaje polskiej szlachty.
Dworek znajdował się w pięknej okolicy. Stał nad brzegiem strumyka na niewielkim pagórku, z którego można było oglądać wszystko dookoła. W pobliżu mieścił się piękny brzozowy las. Był to niewielki ,zadbany i schludny dom. Miejscami rosły topole, które ochraniały go przed wiatrem, a ich gałęzie rzucały cień, który daje schronienie przed gorącymi promieniami letniego słońca. Z daleka świeciły się białe ściany ,które odbijały się od ciemnej zieleni, nadając przepiękny efekt. Dwór ten został zbudowany z drewna, ale częściowo był podmurowany.
Wewnątrz budynku od drzwi wiódł długi korytarz, który prowadził do dużego salonu, zaś kolejne komnaty były sypialniami domowników. Na parapetach stały donice z pachnącymi ziołami: geranium, lewkonią i fiolkami. Wystrój wnętrza szlacheckiego dworku świadczył o polskości tego miejsca. Na ścianach wisiały przepiękne portrety bohaterów narodowych takich jak na przykład Kościuszko, Jasiński, Rejtan i Korsak. Znajdowały się w nim stare, rodzime drobiazgi. Jednym z takich rzeczy był zegar kurantowy, z którego wydobywały się dźwięki hymnu polskiego, „Mazurka Dąbrowskiego”.
Gospodarstwo w Soplicowie składało się z dworu i folwarku. Do dworu prowadził piaszczysty gościniec. Za domem mieścił się mały ogródek pełen zieleni i kolorowych kwiatów Obok dworu znajdował się ogromny, piękny sad. Brama dworku była zawsze otwarta dla gości, każdy był mile widziany i przyjęty ze szczerą życzliwością. Niedaleko ogrodu stała stodoła a w oddali znajdował się las.
Dom otaczały rozległe i złociste pola, wśród których rosły urozmaicone zboża.
Moim zdaniem, dworek szlachecki w Soplicowie był miejscem, w którym można było odetchnąć, uspokoić się. Dwór tętnił życiem, wypełniony był radością, miłością. Widać w nim było gospodarską rękę i bardzo zachęcał do odwiedzin.