Izaak Newton - biografia

Izaak Newton był z pochodzenia Anglikiem. Urodził się w 1642 roku w Woolsthorpe koło Colsterworth, w hrabstwie Lincolnshire. Ojciec zmarł 3 miesiące przed urodzeniem syna, matka za to wkrótce potem wyszła ponownie za mąż i oddała chłopca pod opiekę babci. Zabrała go z powrotem po kilku latach. Izaak nie lubił ojczyma, który był bardzo skąpy i mówiąc współczesnym językiem – mocno „nawiedzony”.

Młody Newton był pilnym uczniem. Zawsze interesował się fizyką i matematyką, a przyswajanie nowych wiadomości przychodziło mu nader łatwo. Specjalizował się szczególnie w trzech dziedzinach: optyce, fizyce oraz matematyce — co, jak się okazało, miało stać się sensem jego życia.

W 1661 roku zaczął studiować w Trinity Collage w Cambridge. Program ówczesnych zajęć na uniwersytecie obejmował przede wszystkim arystotelesowską filozofię. Po dwóch latach Izaak stracił ochotę do tej nauki. Sam zaczął studiować dzieła Francisa Bacona, Kartezjusza oraz innych uczonych. Jego wielkim hobby stała się matematyka i zjawiska niebieskie. W 1664 roku Newton został stypendystą Trinity, a rok później uzyskał tytuł bakalaureata, co pozwoliło mu swobodnie prowadzić własne badania. Jednak wybuchła Wielka Zaraza. Zamknięto uniwersytet. Izaak powrócił do rodzinnego domu, gdzie spędził dwa lata. Tam też – opierając się na geometrii Kartezjusza – stworzył rachunek różniczkowy – dział matematyki, który pozwala na obliczenie prędkości zachodzących zmian dowolnych wielkości.

We wczesnej młodości, na początku swej naukowej kariery Newton odkrył już częściowo powszechne prawo ciążenia, sformułował podstawowe prawa mechaniki i badał naturę światłą. Wyniki swoich badań starannie spisywał. Jednak opublikował je dopiero po kilku latach. W 1667 roku Izaak powrócił do Trinity. Stał się członkiem kolegium uniwersytetu w Cambridge. Jako pierwszy geniusz Newtona docenił jego nauczyciel – Izaak Barrow. 2 lata po powrocie do Cambridge Newton objął po nim katedrę matematyki. Zbudował wtedy pierwszy teleskop zwierciadlany (reflektor), co wzbudziło ogromne zainteresowanie. Dzięki temu w wieku 30 lat Izaak Newton został członkiem Royal Society.

W 1684 roku Newtona odwiedził Edmund Halley – wielki astronom i matematyk. Uczeni omawiali kwestie związane z ruchem planet. Tezę, że planety poruszają się po orbitach epileptycznych, Izaak postawił już wiele lat wcześniej, stosując swoje równania różniczkowe. Powrócił do tej kwestii i w 1684 roku opublikował De Motus Corporum, a po kolejnych latach badań przygotował obszerny traktat „Zasady matematyczne filozofii naturalnej”. W tym dziele sformułował 3 zasady dynamiki i prawo powszechnego ciążenia. Prawa dynamiki Newtona głoszą:

• Pierwsze prawo
„Jeżeli na ciało nie działa żadna siła, porusza się ono ze stałą prędkością. Ciało pozostaje w spoczynku tak długo, jak długo nie działa na nie żadna siła. Jest to zasada bezwładności”.

•Drugie prawo
„Przyspieszenie ciała jest wprost proporcjonalne do działającej na nie siły i odwrotnie proporcjonalne do jego masy.
To prawo można wyrazić równaniem: siła jest równa masie pomnożonej przez przyspieszenie (F=ma)".

• Trzecie prawo
„Każda akcja wywołuje równą jej i przeciwnie skierowaną reakcję”.

Prawo powszechnego ciążenia Newtona stwierdza, że:
„między dwoma ciałami działa siła przyciągająca, proporcjonalna do ich masy i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi.”

W 1687 roku Edmund Halley wydał dzieło Principia, efekt wspólnych prac z Izaakiem Newtonem. Stało się ono ogromnym sukcesem i było szczytowym punktem w karierze Newtona. Newton zyskał ogromne uznanie i stał się sławny. Był żywym symbolem nowoczesnej nauki.

Po rewolucji angielskiej – w 1689 roku był przez krótki czas członkiem parlamentu. Jednak niczym specjalnym się nie zasłużył. 4 lata później został kuratorem królewskiej mennicy, a w 1699 roku – jej dyrektorem. W 1703 roku Izaak Newton został wybrany prezesem Royal Society. Sprawował ten urząd aż do śmierci – przez blisko ćwierć wieku. W 1704 roku – po śmierci swego przeciwnika Roberta Hooke'a – Izaak opublikował „Optics” – podsumowanie jego badań nad teorią światła. Jego przekonania, opublikowane w tym dziele funkcjonowały przez następne stulecie, mimo że udowodniono pewne braki newtonowskich teorii.

Izaak Newton był pierwszym uczonym, który za swe zasługi został uhonorowany szlachectwem. Nadała mu je królowa Anna w 1705 roku. . Newton zmarł 31 marca 1727 roku. W związku ze śmiercią genialnego fizyka i matematyka Alexander Pope napisał dwuwiersz:
„Naturę i jej prawa skrywała noc. Bóg rzekł: Niech się stanie Newton! I stała się Jasność”
Taki napis wyryto w pokoju, w którym urodził się ten znakomity uczony.

Ciekawostką jest to, że po śmierci Newtona znaleziono ogromny zbiór nieopublikowanych prac na temat ezoterycznych i mistycznych badań alchemicznych.
Okazuje się, że Newton przez wiele lat prowadził bardzo intensywnie takie badania i doświadczenia, które miały m.in. doprowadzić do zamiany zwykłego metalu w „kamień filozoficzny”.