„Katyń” Andrzeja Wajdy - recenzja.

,,Katyń Andrzeja Wajdy to film długo oczekiwany przez wszystkich. Przedstawia on ukrywaną przez długie lata zbrodnię dokonaną przez Sowietów na oficerach polskich w 1940r.
Temat ,,Katania” był szczególnie ważny dla Andrzeja Wajdy: ,,Nic dziwnego, że przez wiele lat byliśmy przekonani, że może ojciec nasz żyje, skoro na liście katyńskiej pojawiło się nazwisko Wajda, ale z imieniem Karol. Matka niemal do końca życia wierzyła w powrót męża – mego ojca Jakuba Wajdy, uczestnika I wojny światowej, wojny polsko – bolszewickiej, powstania śląskiego i kompanii wrześniowej 1939 roku. Kawalera Krzyża Srebrnego oraz pośmiertnie Orderu Virtuti Milion”.
W filmie tym zagrało wiele znanych i lubianych aktorów, m. in. Maja Ostaszewska, Artur Żmijewski, Maja Komorowska, Władysław Kowalski, Andrzej Chyra, Danuta Stenka, Paweł Małaszyński, Magdalena Cielecka. Wybór takiej obsady nie był przypadkowy: ,,Ucieszyłem się, że zbiegli się ludzie potrafiący robić filmy. Owszem jest teraz bardzo wiele fantastycznych ekip filmowych złożonych z ludzi, którzy dopiero pierwszy raz nakręcili film, dopiero co otarli się o produkcję filmową. Tymczasem tego rodzaju przedsięwzięcie nie może być zrobione przez kogoś początkującego. Coś takiego jak ,,Katyń” musi być zrobione przez zawodowców” – mówi reżyser ,,Katania” w jednym z wywiadów. Praca całej ekipy filmowej przyczyniła się do osiągnięcia oczekiwanego efektu końcowego.
Film ten pokazuje prawdę o zbrodni katyńskiej, którą bezskutecznie próbowano zafałszować. Produkcja pozbawiona wszelkiej fantastyki skupia się na przeplataniu dwóch wątków: losów kilku oficerów polskich skazanych na śmierć oraz dziejów ich krakowskich rodzin czekających na najmniejszą choćby informację na temat swoich bliskich. Pokazane są okrutne losy mężczyzn, a także cierpienie kobiet ciągle z nadzieją czekających na powrót mężów i synów. Przedstawione zostały ból i rozpacz tamtych ludzi, ale również tragizm całego narodu polskiego tracącego wszelkie elity społeczne.
,,Katyń” warto obejrzeć, aby zobaczyć cierpienie ówczesnych ludzi i poświęcenie się ojczyźnie. Jest on adresowany do wszystkich Polaków. Nakłania do chwili refleksji nad prawdą zbrodni katyńskiej i postawą naszych rodaków żyjących w czasie wojny. Choć wywołuje wiele przykrych uczuć, a nawet doprowadza do łez, trzeba go zobaczyć.