Czy zgadzasz się z twierdzeniem, że "najważniejsze jest niewidoczne dla oczu"?

?Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu? to jedna z wielu sentencji, które zawiera książka pt. ?Mały Książę? napisana przez francuskiego pisarza Antoina de Saint Exuprego. Zgadzam się z tym twierdzeniem, a tezę postaram się udowodnić poniższymi argumentami.
Pierwszym argumentem jest zachowanie i uczucia Małego Księcia względem róży. Była ona bardzo ładna. Chłopiec był jej posłuszny i robił to, o co róża go poprosiła. Podczas podróży na Ziemię, gdy spotkał kilka tysięcy innych róż, czuł złość, że go oszukała. Dopiero po rozmowie z lisem uświadomił sobie, że to jednak ona jest dla niego tą najbardziej wyjątkową, ponieważ się w niej zakochał, lecz uważał, że jest za młody, żeby kochać.
Kolejnym argumentem jest moje stwierdzenie, że nie jest ważne to, co widzimy, lecz to, co czuje nasze serce. Oczy spostrzegają tylko sylwetkę, ubiór, czyli powierzchowne rzeczy, które posiada człowiek. Dowodem na to może być biedna osoba. Ludzie często wyśmiewają się z niej, wytykają palcami. Oceniają ją, nie znając jej charakteru. Po czasie dowiadują się, jak wartościowa może być ta postać. Uważam, że następnym, odpowiednim, przykładem do mojego stwierdzenia może być polskie przysłowie, które brzmi: ?Nie szata zdobi człowieka tylko jego czyny?. Powiedzenie to nawiązuje do zachowania ludzi, dla których ubiór, ?grubość portfela? stały się rzeczami priorytetowymi. Dla nich człowiek może mieć niestosowne gesty, ale oni nie zwrócą na to uwagi. Poznają się na nich dopiero po fakcie. Wtedy zaczynają się kłócić i po jakimś czasie ta znajomość się kończy.
Poza tym ludzie starają się o dobra materialne, ale nie zwracają uwagi na innych. Chcą zgromadzić jak największy majątek, lecz nie liczy się dla nich dobro rodziny lub bliskich im osób.
Ostatnim argumentem jest postać poprzedniego papieża ? Jana Pawła II. Stał się on autorytetem dla niemalże każdego człowieka na świecie. Ojciec Święty potrafił przyjąć na audiencji każdą osobę: biedną, jak i bogatą. Był otwarty na krzywdę ludzką i cierpienie. Odbył wiele pielgrzymek. Na każdej nauczał, że miłość jest najważniejszą cnotą, jaką posiadamy. Jedną z ważniejszych jego podróży była ta, w której spotkał się z wyznawcami judaizmu. Wtedy również pomodlił się pod Ścianą Płaczu. Świadczy to o tym, że nie zwracał uwagi, z wyznawcami jakiej religii rozmawia. Dla niego ważne były tylko wewnętrzne wartości człowieka. Kolejnym jego wspaniałym gestem było wybaczenie Ali Agcy ? osobie, która usiłowała go zabić. Spotkał się z nim w celi więziennej, chociaż wiedział, że jest on niebezpieczny.
Reasumując, wszystkie powyższe argumenty, stwierdzam, że człowiek, który zwraca uwagę na rzeczy zewnętrzne drugiej osoby, nigdy nie pozna jej od środka, nie poczuje ciepła, którym mogłaby go obdarzyć. Uważam, że moja argumentacja w zupełności udowodniła tezę.