Sprawozdanie z przepływów środków pieniężnych

Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych ma dostarczyć odpowiedzi na pytanie, jakimi środkami pieniężnymi i z jakich źródeł dysponowała jednostka w okresie sprawozdawczym i jak te środki zagospodarowała.
Przez środki pieniężne rozumie się gotówkę, środki pieniężne na rachunkach bankowych i inne, zdefiniowane w art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości.
Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, sprawozdanie z przepływów środków pieniężnych jest dla określonych jednostek elementem sprawozdania finansowego jednostki. Obowiązująca od 1995 r. postać sprawozdania z przepływów środków pieniężnych została określona w załączniku nr 8 do ustawy. Według artykułu 45 ust. 3 ustawy, sporządzenie tego sprawozdania jest obligatoryjne dla następujących podmiotów:
- banków i ubezpieczycieli,
- jednostek działających na podstawie przepisów prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych oraz o funduszach inwestycyjnych,
- spółek akcyjnych,
- pozostałych jednostek, które w poprzednim roku obrotowym osiągnęły lub przekroczyły granice dwóch z trzech następujących wielkości:
– średnioroczne zatrudnienie – 50 osób,
– suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego – równą wartości w walucie polskiej 1 000 000 euro,
– przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych za rok obrotowy – równa wartości w walucie polskiej 3 000 000 euro.
Takich jednostek w Polsce jest kilkanaście tysięcy. W związku z tym, że w Polsce nie było tradycji sporządzania takich sprawozdań, ich wykonanie nastręczało bardzo dużo trudności.
Trudności wiązały się również z tym, że nie powstały żadne akty normatywne regulujące zawartość poszczególnych pozycji sprawozdania. Dlatego też Ministerstwo Finansów opublikowało wytyczne w sprawie sporządzania sprawozdania z przepływu środków pieniężnych.