"Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać".

Uważam, że to prawda. Przykładem na to może być choćby starzec Santiago z książki E. Hemingwaya Pt. ,,Stary człowiek i morze’’ który mimo swojej starości pokonał swoje lęki i słabości i wyruszył na połów ryby, którą już dawno chciał złowić. Mimo bólu i zmęczenia starzec nie poddawał się w trakcie połowu, gdyż chciał. wykonać postawione sobie wcześniej zadanie. Te poranione dłonie są tym ,,zniszczeniem człowieka” ,a złowiona ryba dowodem ze człowieka nie da się ,,pokonać”.
Kolejnym przykładem są np. osoby chore na takie choroby jak anoreksja, bulimia, czy zaburzenia jedzenia. Chorzy mają strasznie wyniszczony organizm przez głodzenie się, nadużywanie proszków i innych środków które sprawią, że oni czują się lepsi i ładniejsi. Jednak niektórzy wychodzą z tej strasznej choroby dzięki rodzinie i przyjaciołom i nie są pokonani. lecz wygrani, bo zwalczyli chorobę. Lecz mimo wszystko to wyniszczenie zostaje.
Następnym przykładem mogą być osoby z naszego otoczenia, te biedniejsze lub z ,,gorszych domów’’, takie które nie mają co jeść, w co się ubrać. Często zostają wyszydzone przez kolegów i koleżanki za to jak wyglądają, ale nie poddają się. Są ,,niszczone’’ psychicznie lub fizycznie, lecz nie poddają się, bo każdy człowiek ma swoją godność i prawo do normalnego życia.
Myślę, że te przykłady są wiarygodne, prawdziwe i są dowodem na to, że ,,człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać”. Bo człowiek pokonany to taki który się poddał mimo postawionych sobie celów, a moim zdaniem takich ludzi jest bardzo mało.