Przedstawienie Boga w trzech utworach - recenzje: „Hymn do Boga”, „Psalm 8”, „Kordian”.

Różni ludzie różnie postrzegają chrześcijańskiego Boga, jednak tylko niektórzy starają się swoje uczucia przelać na papier. Jedni po to, by Go wychwalać, inni po to, by opisywać Jego łaskę lub niełaskę. Bardzo znanym, jednak nie tylko z tego „gatunku” literatury jest Jan Kochanowski, którego opiszę dwie pieśni:
• „Hymn do Boga”
• „Psalm 8”
Są także inne rodzaje pieśni o Bogu, które nie wychwalają, lecz opisują Boga jako nie istotę litościwą. Przykładowym tytułem będzie „Kordian” Juliusza Słowackiego. Poniżej zamieszczam trzy recenzje mojego autorstwa.

Hymn do Boga:
Jan Kochanowski w owym utworze chwali Stworzyciela. W samym tytule „Czego chcesz od nas, Panie, za Twe hojne dary?” pisze, że nie może odwdzięczyć się za wszystkie dobrodziejstwa, które On nam zsyła. Choćby to, że nas stworzył jest wystarczającym powodem, by wychwalać go po wszystkie czasy. W kolejnej strofie opisuje, iż Bóg nie chce od ludzi niczego po za ich miłością i to mu wystarcza. Następnie opisuje przepiękne dzieło Stwórcy, jakim jest Ziemia, jednak nie robi tego zwyczajnie. Pisze „Tyś niebo zbudował”, „złotymi gwiazdami ślicznieś uhaftował”, czyli tak, jakby robił to człowiek, jednak w zupełnie innej skali. Po prostu trochę porównuje Boga do człowieka. I dalej: Czwarta zwrotka pokazuje, jak wielką moc On ma. „Za twoim rozkazem morze w brzegach stoi”. Czyli, że nawet rzecz tak ogromna, jak morze słucha się Stworzyciela i nie śmie Mu się przeciwstawić. Podobnie piąta strofa, lecz pokazuje ona dobroczynną dla ludzi siłę Boga. „Tobie k’woli (według twojej woli) rozliczne kwiatki Wiosna rodzi”. Czyli, że ma władzę także nad naturą, dzięki czemu jabłonie i inne drzewa rodzą owoce, by człowiek mógł przeżyć. W przedostatniej natomiast opisuje Wszechpotęgę także dla innych istot oraz roślin, drzew itp. Na przykład w wersie „Z Twoich rąk wszelkie źwierzę patrza swej żywności” autor wyraża wspaniałomyślność, dzięki której zwierzęta mogą przeżyć trudne czasy. I znowu w ostatniej strofie Kochanowski wychwala niezmierną siłę Boga, jego łaskę oraz dobroć dla ludzi, która będzie trwała wiecznie tak samo, jak trwać będzie nasza miłość do Niego.

Psalm 8:
Już na początku widać podobieństwo do wyżej opisywanego wiersza. Kochanowski podobnie opisuje same dobre cechy Boga. W pierwszej strofie widać „Wszechmocy Panie, wiekuisty Boże” co oznacza, iż jest On właśnie wszechmogący, będzie istniał po wszystkie czasy. Następnie pokazuje, że jest znany na całym świecie, choćby pod innym imieniem, wszyscy go wychwalają: „A sławy niebo ogarnąć nie może” to najlepszy przykład. W trzeciej strofie natomiast autor pisze: „Niech źli, jako chcą, Ciebie mierzią sobie; Z ust niemowlątek roście chwała tobie” czyli „informuje” Stworzyciela, by nie zważał na to, co mówią niewierni, gdyż wystarczająco chwalą go „Jego” lud, czyli chrześcijanie. W dwóch kolejnych opisuje zasługi Boga („Twój czyn jest niebo, Twoich rąk robota”), jednak w ostatnim wersie piątej pisze „Czym jest syn człowieczy, Godzien Twojej pieczy?” co jest pytaniem autora „Czy człowiek zasługuje, by Bóg się nim opiekował”, a nawet w pewnym sensie czy jest godzien istnieć! W kolejnych czterech wersach pisze, iż Stwórca dał człowiekowi wszystko, jedynie nie dorównał go do aniołów. Jednak dał mu moc panowania nad światem i oddał mu władzę nad wszystkim. Natomiast ostatnia strofa jest powtórzeniem pierwszej.

Kordian:
Kordian Juliusza Słowackiego jest zgoła innym, rzadko spotykanym rodzajem wiersza. Nie wychwala Boga, lecz zamiast tego ukazuje jego wszechmogącą, niszczycielską moc. Pisze: „Ziemia – to plama (…) A Bóg ją zetrze palcem lub wleje w nią życie” co jest zupełnie innym przedstawieniem Stwórcy. Pokazuje, że ma taką władzę, taką siłę, iż może nas zniszczyć palcem. Że żyjemy tylko dlatego, że on nam pozwala.

To był przedstawiony obraz Boga w dwóch pieśniach oraz wierszu.