Czy Piłsudski był bohaterem narodowym?

Czy Piłsudski był bohaterem narodowym? Pewnie dla jednych tak, a dla drugich nie; lecz ja będę przekonywać tych, co są na nie, żeby zmienili swe zdanie po wysłuchaniu moich argumentów na ten temat.
Piłsudski wychował się w atmosferze tradycji patriotycznych i walki orężnej z Rosją. Młody Ziuk - tak nazywano go w domu rodzinnym - wychowywał się wraz z pięcioma braćmi i czterema siostrami. Był pod silnym wpływem swojej głęboko patriotycznej rodziny. Jego matka była żarliwą patriotką, która opowiadała dzieciom "nieskończone opowieści
o polsko-litewskim bohaterstwie, a w tajemnych, zamkniętych na cztery spusty szufladach trzymała portrety polskich i litewskich patriotów, które otwierała od czasu do czasu, aby pokazać je dzieciom". W domu Piłsudskich żyła też ciotka przezywana "generałem"
z powodu swego nieugiętego patriotyzmu. Nic dziwnego, że już w młodym wieku Piłsudski buntował się przeciw rezygnacji swoich współrodaków, którzy żyli przytłoczeni klęską przegranych powstań i antypolską polityką carskiej administracji.
Józefa Piłsudski zrobił bardzo dużo dla Polski. Może nie wszystkie jego decyzje były dobre, ale podejmował je kierując się dobrem narodu. Piłsudski udzielał się w polityce, przewodniczył wielu organizacjom politycznym i wojskowym. Od 1906r. był przywódcą
PPS - Frakcji Rewolucyjnej, a w 1910 r. utworzył polską organizację paramilitarną „Strzelec”, która stała się trzonem tworzonych później Polskiej Organizacji Wojskowej
i Legionów Polskich. W latach 1918 - 1922 był Naczelnikiem Państwa, a w marcu 1920r. został Marszałkiem Polski.
J. Piłsudski domagał się ograniczenia roli partii politycznych, jego zdaniem, przyczyniały się do niesprawnego funkcjonowania państwa. W roku 1926 dokonał zamachu stanu
(przewrót majowy), w ten sposób zapoczątkował okres sanacji. W latach 1926 - 1928
i w 1930r. był premierem. W 1926 został ministrem spraw wojskowych i generalnym inspektorem sił zbrojnych. Po wiekach antyrządowych zorganizowanych przez Centrolew
w roku 1930 nakazał aresztować przywódców opozycji w Brześciu. W polityce zagranicznej reprezentował orientację antyradziecką.
Był on niewątpliwie dobrym organizatorem i przywódcą. Cieszył się dużym autorytetem wśród swoich popleczników. Przeprowadził Polskę przez trudne lata tworzenia zrębów państwowości polskiej oraz interwencji zbrojnej Rosji Sowieckiej. Jego polityka miała zarówno tylu zwolenników jak i przeciwników. Piłsudski nie doceniał demokratycznych zasad kierowania państwem. Dążył do stworzenia silnego ośrodka decyzyjnego i skupienia władzy w rękach prezydenta. Błędem politycznym był zamach majowy, który jednak
z punktu widzenia wielu historyków uratował Polskę pogrążeniem się w chaos polityczny
i gospodarczy. Był przywódcą charyzmatycznym, wręcz wielbionym przez miliony Polaków. W polityce zagranicznej zbytnio ufał Francji i Anglii, a nie doceniał rosnącej w siłę III Rzeszy. Nie potrafił wychować i wykreować swojego następcy politycznego.
Jego śmierć zakończyła etap w dziejach II Rzeczpospolitej tzw. „rządów silnej ręki ”.
Do dzisiaj J.Piłsudski dla wielu polityków i partii politycznych, cenionym za oddanie sprawie polskiej i ogromny patriotyzm.

Reasumując Józef Piłsudski był pierwszym marszałkiem Polski, jest postacią już należącą do historii, ale równocześnie nadal żywą w świadomości politycznej narodu polskiego, postacią, która budziła i wciąż jeszcze budzi gorące emocje od wielkiego uwielbienia do równie wielkiej nienawiści. Jest tym z wybitnych przywódców polskich pierwszej połowy naszego stulecia, na którym skupiła się wyjątkowa zajadłość przeciwników politycznych zarówno tych, którzy działali za jego życia, jak i tych, którzy atakowali go już po jego śmierci. Był obiektem ataków, fałszów i zwykłych oszczerstw w propagandzie ówczesnej jak i komunistycznej w Polsce powojennej, a częściowo, niestety także w krajowej historiografii powojennej.
Piłsudski był jednostką wybitną, niezwykłą co do tego nikt nie miał i mieć nie może żadnej wątpliwości zarówno jego zwolennicy i wielbiciele, jak i jego przeciwnicy i wrogowie.
O niezwykłości tego człowieka mówili zarówno Polacy jak i obcy. Na zebraniu Towarzystwa Miłośników Historii w Warszawie zabrał głos Jarosław Iwaszkiewicz, który stwierdził wobec zebranych, iż w życiu swoim spotkał tylko dwóch ludzi obdarzonych niezwykłym wprost charyzmatem papieża Jana XXIII i właśnie Józefa Piłsudskiego.
Uważam, że Józef Piłsudski był urodzonym przywódcą inteligentnym i konsekwentnym dlatego zasługuje na miano BOHATERA NARODOWEGO, gdyż jakby wyglądała Polska bez Jego starań o niepodległość.