Działalność Władysława Łokietka wywołuje kontrowersje wśród historyków. Jedni widzą w nim niezłomnego odnowiciela Królestwa i obrońcę polskości, inni zaś krytykują za warcholstwo, nieudolność polityczną i ciasnotę horyzontów. Sporz

Czasy rządów Władysława Łokietka przypadały na bardzo trudny okres w naszej historii. Polska była otoczona przez mocarstwa, które posiadały wrogie plany dotyczące jej ziem. Fakt zjednoczenia kraju pod ręką jednego władcy kładł cień na ich zamiary. O ile łatwo było wpływać z zewnątrz na losy Polski rozbitej i targanej wewnętrznymi problemami, o tyle stało się to niemożliwe kiedy rządy sprawował silny monarcha. Mogła ona stać się groźnym przeciwnikiem dla Zakonu Krzyżackiego, Czech i Brandenburgii, państw, które dopuściły się zagarnięcia jej ziem, lub wtrącały się w jej wewnętrzne sprawy. Król musiał zabezpieczyć się przed bardzo prawdopodobne ingerencją zbrojną tych mocarstw, a także dbać o ciągłe wzmacnianie jedności narodowej.
Władca, który jako pierwszy podjął się tego zadania był Władysław Łokietek. Nie wiemy dokładnie kiedy się urodził, może w roku 1260, może na samym początku roku następnego. Jego ojcem był Kazimierz, książe Kujaw, Łęczycy i Sieradza. Jego matka- Eufrozyna, pochodziła ze śląskiej linii rodu Piastów. Dziedzictwo ojca, zmarłego w roku 1267, ulegało skomplikowanym i zmiennym podziałom, książę Kazimierz pozostawił bowiem aż pięciu synów. Pierwsze doświadczenie polityczne Łokietka – rządy w południowej części Kujaw ze stolicą w Brześciu - nie pozostało bez wpływu na jego losy.



----więcej w załączniku---