Polityka okupantów wobec Polski, formy walki z nimi

28 wrzesnia 1939r Niemcy i ZSRR podpisały układ o podziale ziem polskich. Granice ustalono wzdłuż linii rzek Pisa, Narew, Bug, San

1939-41:
Rzesza:
Wolne Miasto Gdańsk, Pomorze, WLKP, Górny Śląsk, Północne Mazowsze, Suwalszczyzna
Okupowane przez Niemcy:
Generalne Gubernatorstwo: Południowe Mazowsze, zachodnia Małopolska
ZSRR:
Kresy Wschodnie (Białostocczyzna, ziemie Białoruskie, Ukraińskie)

Po 1941:
Rzesza:
--||--, Białostoczczyzna
GG: --||--, Dystrykt Galicja; Komisariat Rzeszy Wschód, Komisariat Rzeszy Ukraina
Polityka okupantów wobec Polski:
Niemcy:
- Akcja AB
- likwidacja polskich elit intelektualnych
- masowe egzekucje
- utworzenie sieci obozów koncentracyjnych i zagłady
- masowe wysiedlenia Polakow do GG
- roboty przymusowe w Niemczech
- zajmowanie mienia polskiego
- pacyfikacja wsi (Zamojszczyzna)
- eksploatacja gospodarcza
ZSRR:
- wysiedlenie ludności polskiej do Kazachstanu i na Syberię
- represje i ludobójstwo wobec elit intelektualnych
- eksploatacja gospodarcza
Polityka okupanta wobec Żydów:
- naziści uwazali że naród ten nie ma prawa do życia
- zmuszenie do noszenia opasek z gwiazdą Dawida
- znak gwiazdy Dawida musial być umieszczony na sklepach i przedsiębiorstwach należących do żydów
- zakaz korzystania z parkow miejskich restauracji kawiarni teatrzykow kin komunikacji kolejowej i miejskiej
- pogromy ludności
- demolowanie sklepow
- palenie synagog
- uniemożliwianie obchodow swiat religijnych
- od października 1939r. Niemcy wyznaczyli w miastach dzielnie żydowskie – getta

Formy walki Polaków z okupantem:
a) walka zbrojna:
Związek Walki Zbrojnej
Armia Krajowa
Kierownictwo Dywersji
b) sieć elektryfikacyjna:
- palono składy żywności
- organizowano zamachy na urzędników niemieckich
- odbijano więźniów
- prowadzono działalność wywiadowczą
c) walka cywilna:
- sabotowanie zarządzeń okupanta
- wykonywanie poleceń opieszale
- zła praca w fabrykach zbrojennych
- wydawano prase podziemna
- akcja „N” – wydawano prase w j. niemieckim ośmieszająca Niemców
- siec tajnego naucznia
- mały sabotaż
- akcje ratowania dziedzictwa narodowego
Najazd ZSRR na Polske 17 wrzesnia 1939r spowodowal że stosunki polsko-radzieckie staly się wrogie.
30 lipca 1941r pod naciskiem aliantow podpisane zostaje w Londynie porozumienie polsko-radzieckie znane pod nazwą układ Sikorski-Majski:
- wzmocniono stosunki polityczne
- obywateli Polski przebywających w łagrach i więzieniach objęto amnestią
- ustalono utworzenie polskih sił zbrojnych na terenie ZSRR w Buzułku k. Kujbyszyna; na ich czele stanął gen. Władysław Anders.
W 1942r Anders przyjął propozycje Anglików i ewakuował ludność cywilna i wojsko do Iraku gdzie mieli wspierac dzialania zbrojne na bliskim wschodzie i w Afryce. Wyprowadzenie armii Andersa dalo pretekst Stalinowi do oskarżeń strony polskiej o nielojalność i nieszczerość.
Stalin po zerwaniu stosunkow dyplomatycznych z rzadem na emigracji dazyl do podporządkowania sobie Polski wykorzystując wspolprace polskich komunistow.
W 1943r powstaje w ZSRR Związek Patriotow Polski, współorganizator polskich oddzialow wojskowych „Pierwsza Dywizja Piechoty” im. Tadeusza Kościuszki. Na jego czele stanął gen. Zygmund Berling.
Chrzest bojowy – wojsko to przeszlo z 12/13 pazdziernika 1943 podzas bitwy pod Leningradem.
Na przełomie 1943-1944 powstaje Krajowa Rada Narodowa która ogłasza się polskim parlamentem. Powst. w ten sposób drugi ośrodek władzy którego celem będzie przejecie rzadu w Polsce po wkroczeniu na jej terytorium wojsk radziackich.
KRN nie uznawala istnienia organow polskiego panstwa podziemnego oraz rzadu na emigracji.
W 1943r wobec wkroczenia na ziemie polskie Armi Czerw. dowództwo Armii Krajowej w porozumieniu z rzadem na emigracji przygotowuje plan pod kryptonimem „Burza”. Zakładał on ujawnienie się jednostek Armi Krajowej na wyzwalanych terenach i dalsza walke u boku Rosjan (Panstwo Podziemne mialo występować jako gospodarz wyzwalanych terenow).
Po przekroczeniu Bugu komuniści utworzyli Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego na czele ktorego stanął E. Osóbka-Morabski.
20 lipca 1944 PKWN ogłasza swój manifest w Moskwie.
22 lipca manifest ten zostaje ogłoszony w Chełmie Lubelskim.
1 sierpień 1944r godz. 17 (godzina „W”) – Powstanie Warszawskie gen. Tadeusz Komorowski.
Na konferencji w Jałcie zapadły ostateczne decyzje w sprawie Polski. Bez udziału delegacji polskiej i bez konsultacji z polskimi władzami ustalono kształt granic Polski powojennej.
Na konferencji podjęto również decyzje o przekształceniu PKWN w Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej który stal się faktyczna wladzą.