Cesarz rzymski Honoriusz

Cesarz rzymski Honoriusz
Najbardziej zwariowanym spośród cesarzy rzymskich był chyba Honoriusz. Pasjonował się on hodowlą drobiu. Jego ulubiony kogut nazywał się Rzym. Gdy więc Wizygoci najechali w 410 roku Imperium Rzymskie i zdobyli jego stolicę, do Honoriusza przybył posłaniec z wieścią: \"Rzym padł\". Cesarz doznał szoku. Doszedł do siebie dopiero wtedy, kiedy wytłumaczono mu, że chodzi o miasto, a nie o koguta

Na stronach portalu historica.pl zajmuje zaszczytne 2 miejsce w klasyfikacji najgorszych cesarzy rzymskich.
„zabił Stylichona, następny idiota w purpurze”

Po śmierci Teodozjusza i nieodwracalnym podziale imperium, władzę nad Zachodnim Imperium otrzymał młodszy syn 11-letni Honoriusz. Opiekunem jego i regentem został Stylichon podniesiony do rangi \"magister utruisQue militiae\" jeszcze przez Teodozjusza, ożeniony z bratanica imperatora Sereną. Stylichon właśnie, natychmiast po śmierci cesarza pospieszył nad en by odebrać hołd dla Honoriusza od teutońskich plemion.
Po burzliwych dziejach i wielkim znaczeniu jakie Stylichon osiągnął w Rzymie został on podstępnie aresztowany przez Olimpiusza - eunucha imperatora Honoriusza oskarżony o zdradę stanu. Nie skorzystał z możliwości odwolania sie do teutońskich żołnierzy nie chcąc narażać imoperium na wybuch wojny domowej. Pisze o tym Dienna Olea (Bożena olejniczak w przedmowie do polskiego przekladu poematów Klaudiusza Klaudianusa \"O II Konsulacie Fl. Stylichona i O wojnie z Gotami\".

1. Kaligula naprawde mial na imie Gajusz. Otrzymal przydomek Kaligula oznaczajacy \"bucik\" poniewaz od dziecinstwa lubil sie przebierac za zolnierza.
2. Kaligula chcial pojsc w slady Juliusza Cezara i zaatakowac Brytanie. W 40 r. n.e. przybyl do rzymskiej bazy w Boulogne, skad wyplynal aby pokierowac inwazja. Zawrocil gdy okazalo sie , ze nikt nie chce z nim plynac...:)
3. Oktawian August nalezal do bardziej humanitarnych cesarzy. Ale nawet jemu zdarzalo sie nie panowac nad soba. Morderstwo Juliusza Cezara wstrzasnelo nim. Jak pisze Swetoniusz \"August nie mial litosci dla pokonanych wrogow. Kazal wyslac glowe Brutusa do Rzymu, aby zlozyc ja u stop posagu Cezara\".
4. Juliusz Cezar stworzyl wspolczesny kalendarz. Wczesniej Rzymianie mieli rok dwunastomiesieczny, lecz co cztery lata dodawali miesiac trzynasty. W roku 46 p.n.e. Cezar ustanowil rok skladajacy sie z dwunastu miesiecy tj. 365 dni. W roku przestepnym luty mial miec 29 dni.
5. Cesarz Heliogabal kolekcjonowal pajeczyny.
6. Honoriusz kochal kurczaki. Jego ulubiony kogucik zwal sie \"Rzym\". Cesarz ukrywal go w swoim wiejskim domu przed atakujacymi kraj Gotami. Gdy Rzym zostal zdobyty przez wodza Gotow Alaryka, a poslaniec oznajmil Cesarzowi: \"Rzym padl\", Honoriusz zalamal sie... ale zaraz przyszedl do siebie, gdy wyjasniono mu, ze chodzi o miasto, a nie o koguta...:)
7. Neron tak bardzo lubil okrutne igrzyska, ze sam chcial w nich uczestniczyc. Przebieral sie za dzikie zwierze i zamykal sie w stojacej na arenie klatce. Gdy otwierano klatke, Neron wyskakiwal i atakowal przywiazane do pali ofiary...
8. Po zamordowaniu cesarza Pertinaksa, az dwoch kandydatow staralo sie o objecie tronu. Obydwaj zabiegali o wzgledy cesarskiej gwardii pretorianow i starali sie wzajemnie przelicytowac w dawaniu lapowek. Wygral Julianus. Obiecal po 25 000 sestercji kazdemu z zolnierzy. Niestety nie mogl przekupic wszystkich ludzi we wszystkich armiach na swiecie. Zbuntowani zolnierze zrzucili go z trony zaledwie po 66 dniach panowania. Pieniadze wydane na lapowki dla gwardii cesarskiej zostaly zmarnowane - bardzo latwo bylo naklonic pretorian do zlozenia broni.
9. W piecdziesiecioleciu przypadajacym na lata 235-285 naszej ery panowalo dwudziestu cesarzy. Wiekszosc z nich rzadzila bardzo krotko. Najczesciej gineli zamordowani. Wladze przejmowal morderca, ktory sam wkrotce padl ofiara innego mordercy, ktory z kolei siegal po wladze i tak dalej... Wielu Rzymian w tym czasie odmawialo przejecia wladzy cesarskiej - nie ma sie z reszta czemu dziwic:)
10. Szczegolnie paskudne problemy rodzinne mial Septymiusz. Mial on dwoch synow, Karakalle i Gete. Karakalla zasiadl wspolnie z ojcem na cesarskim tronie, gdy mial zaledwie 13 lat. Zamordowal swego tescia i wyruszyl z ojcem i bratem na podboj Szkocji. Podczas kampanii wojennej Karakalla straszyl, ze zabije Septymiusza. Ostatecznie jednak nie zrobil tego. Stary Septymiusz umarl w Yorku, proszac na lozy smierci obydwu synow, aby zyli w zgodzie. Stalo sie inaczej. W niespelna rok pozniej Karakalla zabil brata Gete. Nareszcie byl jedynowladca. Sprawowal wladze jeszcze przez piec lat, a pozniej... bardzo latwo zgadnac co sie z nim stalo... pozniej zostal zamordowany.

XIII. UPADEK IMPERIUM RZYMSKIEGO



Do kryzysu wewnątrz imperium dołączył kryzys zewnętrzny. Gdyby nie sytuacja zewnętrzna, to Rzym podniósłby się z kryzysu. Przyczyną była wielka wędrówka ludów.

Barbarzyńcy:

• ludy germańskie: Goci, Wizygoci, Ostrogoci, Longobardowie, Wandalowie

• Słowianie

• Ludy pochodzenia irańskiego, tureckiego (Hunowie)

Germanowie zajmowali płd. Skandynawię i wędrowali na południe, przeszli przez ziemie polskie. Wyparli Celtów, na linii Dunaju zatrzymani przez J.G. Cezara. Oktawian August ustanowił granicę, III/IV w. – przekraczają Dunaj i wkraczają w granice imperium . W IV w. zostali wyparci przez Juliana Apostatę, ale tylko na 50 lat . Germanowie korzystali z osiągnięć Rzymian – język, rzemiosło , obyczaje . Cesarze cenili sobie męstwo Germanów, coraz częściej znajdowali się w armii rzymskiej. Nie chcieli służyć Rzymowi. Germanowie byli tańsi. W IV w. do armii zaczęły wstępować całe germańskie oddziały. Pod koniec IV w. Germanowie zaczęli obejmować także dowództwo w oddziałach rzymskich. W IV w. pozwolono im na osiedlanie się w granicach imperium , bo krainy były niezaludnione /kryzys/. W imperium rzymskim chrześcijaństwo staje się religią państwową i Germanowie przejmują je, ale skażone herezjami /pojawiły się już w I w./. Germanowie przejęli herezją ariańską. Jej twórcą jest Ariusz – uważał on, że Chrystus jest tylko stworzeniem – został adoptowany w momencie chrztu. Przeciwko temu wystąpił biskup Aleksandrii – Aleksander. Zażądał odwołania poglądów, ale Ariusz ich nie odwołał. Cesarz Konstantyn zwołuje sobór, który miał rozstrzygnąć spór /pasował mu bardziej arianizm/. W 325 r. sobór w Nicei rozstrzygnął , że Ariusz jest w błędzie i Konstantyn podpisał to, wyraził na to zgodę. Ariusz musiał opuścić swoje miasto i nauczał Germanów. Gdy potem Germanowie atakowali, to aby nawrócić na właściwą drogę Hunowie zmusili Germanów, aby poszukiwać ziemi w imperium. Jedna z grup przybyła nad Morze Czarne. W 2. poł. IV w. Hunowie zadają klęskę Gotom i Ostrogotom. Plemiona te wędrują wtedy na południe. Wizygoci zwrócili się wówczas o pomoc do cesarza Walensa. Cesarz pozwolił osiedlić się Germanom w Tracji i obiecał wyżywienie. Ale z obietnic tych nie wywiązał się. Nie mógł dać wyżywienia, gdyż w tym czasie w imperium panował kryzys. Głodni Germanowie zbuntowali się. W 378 r. wojska rzymskie poniosły klęskę z Germanami w bitwie pod Adrianopolem. Po tym, Rzym musiał iść na układy. Germanowie w granicach imperium uzyskali całkowitą autonomię. Germanowie zgodzili się na wcielanie do armii rzymskiej, ale pod swoim dowództwem. To był układ zawarty przez Teodozjusza Wielkiego. Teodozjusz Wielki był ostatnim władcą panującym nad całym imperium. Teodozjusz zmarł w 395 r. , imperium podzielił między synów. Po śmierci Teodozjusza wybuchło powstanie Germanów. Na czele Germanów stanął Alaryk. Doprowadził on do spustoszenia Grecji. Na czele armii rzymskiej stanął wódz Stylichon. W armii rzymskiej większość stanowili Germanowie. Oddziały Germanów w armii rzymskiej były niezdyscyplinowane, pustoszyły i plądrowały kraj. Ludność buntowała się, żołnierzy zabijano. Cesarz rzymski Honoriusz, aby zapanować nad sytuacją zamordował Stylichona. Germanowie pod wodzą Alaryka ruszyli na Rzym. Po 200 latach /od Hannibala/ Rzym ujrzał wrogów pod swymi murami. Prowadzona rokowania z Alarykiem, nie przyniosły jednak one powodzenia. Alaryk splądrował miasto, dużo spalił. Trwało to 3 dni. W czasie powrotu do Tracji Alaryk zmarł, Rzym przez chwilę odzyskał władzę. W tym czasie umarł też cesarz >Honoriusz. Rozgorzała walka o tron. Namiestnikiem Afryki był wówczas Bonifacjusz, on również marzył tronie. Do pomocy zaprosił Wandalów. Na czele Wandalów stał wódz Genzeryk, który chciał w A

Nie jest jednak prawdą, że rok 476 r. oznacza koniec cesarstwa. W roku 800 był jeszcze Karol Wielki potem Otton I – cesarze rzymscy. Cesarstwo przestało istnieć w 1806 r.
476 r. to nie jest koniec starożytności.
476 r. jest datą umowna, np. w 395 r. śmierć Teodozjusza i podział imperium, 610 r. zmienia się język, układ administracyjny.
529 r. to lepsza data końcowa – wtedy cesarz bizantyjski zamknął Akademię Platońską. Cesarz Justynian skodyfikował prawo rzymskie – Kodeks Justyniana – Codex Iustinianus, św. Benedykt zaczyna wznosić opactwo na Monte Cassino – do końca życia obowiązywała zasada: ora et labora – módl się i pracuj.