„Rozwiń myśl wypowiedzianą przez króla: Autorytet opiera sie głównie na rozsądku”

Autorytet to bardzo ważna rzecz we współczesnych czasach. Każdy, kto ma posłuch bądź czymś się wyróżnia, jest przychylnie postrzegany przez innych ludzi. Najczęściej pojęcie autorytetu kojarzymy z osobą szanowaną i poważaną, ale do oszacowania tego, czy ktoś jest godny zaufania i poważania, wystarczą pewne insygnia, które przynależą autorytetom. Ludzi, którzy zachowują się i wyglądają w określony sposób, jesteśmy skłonni postrzegać pozytywnie, innych nie. Są oni dla nas, zwykłych ludzi, wzorem do naśladowania. Robiąc to, co oni, powielamy ich zalety, ale niestety także i wady, które ma każdy człowiek. Dlatego też całkowicie zgadzam się z myślą Małego Księcia, iż : „autorytet opiera sie głównie na rozsądku”. Sądzę, że każdy powinien mieć w swoim życiu jakieś autorytety, ale nie powinien ich w każdym calu naśladować.

W czasach, kiedy wojny były na porządku dziennym, armie potrzebowały dobrych dowódców. Osoby wykształcone w zawodzie stratega były poszukiwane i kosztowały bardzo dużo. Jednak każdy kraj, który w nich zainwestował, szybko zaczął odnosić błyskotliwe zwycięstwa na polu bitwy. Każdy strateg wyróżniał się charyzmą, a dobry generał dodatkowo był bardzo popularny. Wojsko miało do niego szacunek i ufało mu stając do walki na śmierć i życie z przeciwnikami. Człowiek taki był autorytetem dla zwykłych żołnierzy i dowódców niższego stopnia. Przykładem tego może być Napoleon Bonaparte, głównodowodzący wojsk, w późniejszych czasach także cesarz Francuzów. Był on doskonałym dowódcą, świetnie manewrował wojskami i umiejętnie wykorzystywał siły swojego wojska. Podbił prawie całą Europę, a Francja przeżywała rozkwit pod jego panowaniem. Był znany i lubiany przez Francuzów. Armia czuła do niego szacunek, ponieważ pod jego dowództwem miała dużą szansę na zwycięstwo. Dla nich nie liczyło się to, że nie jest szlacheckiego pochodzenia. Jednakże, tak jak każdy człowiek, Napoleon miał także wady. Między innymi chciwość i zbytnia pewność siebie. To one doprowadziły go do klęski i abdykacji. Jednak przez wiele lat był on przykładem dowódcy doskonałego, ponieważ był bardzo inteligentny i potrafił przewidzieć prawie każdy ruch przeciwnika. Dla kolejnych pokoleń strategów był wzorem do naśladowania.

W dzisiejszych czasach młodzież ma zupełnie inne autorytety niż ich rodzice, dziadkowie. Dla dzisiejszych nastolatków osobą godną naśladowania jest najczęściej jakaś sławna piosenkarka, aktor, zespół. Jednak są to najczęściej ludzie amoralni, których naśladowanie może tylko zdemoralizować obecną młodzież. Młodzi ludzie, zapatrzeni w swoich idoli, potrafią być nieprzewidywalni. Autorytety są dla nich także sposobem do wyróżnienia się w grupie, ponieważ naśladując gwiazdy, dowartościowują się. Sądzę, że to są niezbyt dobre osoby do naśladowania, ponieważ mogą sprowadzić do złego młodych ludzi, którzy jeszcze nie mają wyrobionego swojego zdania i swoich poglądów. Przykładem takich negatywnych „wzorów” może być Tokio Hotel - zespół rockowy, dosyć popularny w ostatnich czasach. Zdobył on wielu fanów, szczególnie wśród nastolatek. Wiele fanek (czasami nawet fanów) zakochiwało się bez pamięci w młodych artystach, przez co robili wiele głupich rzeczy, po których zostanie im ślad w psychice na zawsze. Na koncertach Tokio Hotel dużo dziewczyn cięło się, żeby pokazać swoją „miłość”. Było parę przypadków samobójstw, tylko z tego powodu, że „Bill jej nie chciał”. Sądzę, że zespół ten nie jest dobrym autorytetem dla młodzieży, ponieważ sprowadza tylko do demoralizacji, a nie wnosi nic pozytywnego do życia nastolatków.

Wielu ludzi osiągnęło w życiu dużo, tylko dzięki swojej wytrwałości i uporowi. Wzbogacają oni dorobek sztuki, kultury, bądź też poświęcają wszystko dla szczytnych celów. Tacy ludzie nie boją się życia, przechodzą przez nie z uniesionym czołem. Stają się pomóc innym , na tyle, na ile mogą. Można powiedzieć, że ich życie to jedna wielka działalność społeczna, przeplatana wzlotami i upadkami. Mają oni społeczne uznanie, prestiż osób lub grup i instytucji społecznych oparte na cenionych w danym społeczeństwie wartościach. Właśnie tacy ludzie są godni do naśladowania, ponieważ nadają życiu innych sens, pokazują jakiś cel, dla którego warto żyć i pozwalają wyrobić własne zdanie. Przykładem takiego człowieka może być Jan Paweł II – człowiek, który osiągnął naprawdę dużo. Potępiał antysemityzm, który nazwał nie do pogodzenia z chrześcijaństwem. W okresie Wielkiego Jubileuszu roku 2000 dokonał historycznego wyznania win Kościoła – w tym win względem Żydów. Miał własne zdanie, zawsze niósł pomoc dla innych. Nigdy się nie poddawał, wytrwale dążył do budowy jedności pomiędzy Kościołami chrześcijańskimi. Jan Paweł II jest przykładem człowieka, który dla wspólnego dobra potrafił poświęcić własne życie. Umiał wybaczać, był wyrozumiały. Wychował nowe pokolenie na dobrych ludzi, a po jego śmierci stał się autorytetem dla młodych. Każdy człowiek, naśladujący go, będzie powielał jego liczne zalety i świat stanie się lepszy.

Autorytet to ważna rzecz. Jednak trzeba pamiętać, że każdy człowiek posiada wady, których nie powinniśmy powielać. Zła wyrocznia potrafi zdemoralizować i zepsuć wielu ludzi, dlatego też musimy bardzo uważać przy wyborze autorytetu i jego naśladowaniu. Trzeba pokierować się rozsądkiem, ponieważ tylko wtedy możliwe jest osiągniecie tych cech, które posiadają nasi idole.