Charakterystyka europejskiej powieści realistycznej epoki pozytywizmu na przykładzie "Ojca Goriot".

Scharakteryzuj na wybranym przykładzie europejską powieść realistyczną epoki pozytywizmu.

Honoriusz Balzac stworzył model klasycznej powieści realistycznej, nie znanej dotąd w historii literatury francuskiej. Balzac jest autorem „Ojca Goriot”, powieści realistycznej epoki pozytywizmu. Jest to utwór, który wiernie i szczegółowo, niemal fotograficznie odzwierciedla rzeczywistość – ludzi i zdarzenia.

Cechy powieści realistycznej:
- Prawdopodobieństwo fabuły utworu
- Przedstawione wydarzenia są realne, brak jest fantazji i fikcji
- Duża szczegółowość w opisie świata przedstawionego
- Bohater jest jednostką silną i przedsiębiorczą, znajduje się często na granicy dwóch światów: feudalnego i kapitalistycznego, zwykłego i przestępczego
- Narrator jest trzecioosobowy i wszechwiedzący, zna nawet myśli bohaterów

W „Ojcu Goriot” Balzac odzwierciedla życie i obyczaje Paryża lat 20 XIX w. Narracja prowadzona jest głosem trzecioosobowym. Wydarzenia powieści biegną kolejno, wynikają z siebie, są racjonalne i prawdopodobne. Balzac w sposób szczegółowy odtwarza mapę Paryża – tak jak było z Warszawą w „Lalce” Prusa. Bohater w „Ojcu Goriot” to typowy bohater realistyczny. Rolę tę odgrywa w powieści Vautrin (czyt. Wotrę), osobowość silna i przedsiębiorcza, stojąca na świata zwykłego i przestępczego. „Ojciec Goriot” pokazuje świat z punktu widzenia zwykłego odbiorcy, odkrywa i obnaża prawa rządzące rzeczywistością i ujawnia prawdy o życiu.